kortverh de boze rat

Lang geleden woonden er is en bergdorpje in Japan een boer en een boerin.
Ze hadden een heleboel kinderen.
De boer was erg arm.
Daarom moesten de kinderen die groot genoeg waren, met hun vader op het land werken.

De jongste zoon van de boer heette Kami.
Hij was nog te klein om op het land te werken, maar al gauw bleek dat hij heel goed kon leren.
Daarom besloten de boer en zijn vrouw dat Kami monnik zou worden.

Op een goede dag gingen ze met Kami naar het klooster en vroegen of hun zoon monnik mocht worden, de abt vond het goed, en zo kwam Kami in het klooster wonen.
De monniken merkten al gauw dat Kami goed kon leren, maar hij had één ondeugd, : wanneer hij moest studeren, zat hij vaak katten te tekenen.
Kami tekende zelfs katten waar dat helemaal niet mocht, hij tekende katten in de heilige boeken van de monniken en op de ruiten, de muren en de pilaren van het klooster.
De abt zei tegen Kami dat hij dat niet mocht doen.
Maar Kami bleef overal katten tekenen, want hij kon het niet laten.
Toen Kami 7jaar in het klooster was, liet de abt hem op een dag bij zich komen en zei: ”'We kunnen je niets meer leren, Kami. Een goede monnik zul je nooit worden, maar misschien word je een beroemd tekenaar.
Je moet ons nu verlaten, maar luister eerst goed naar wat ik je zeg en vergeet het nooit: ”'blijf 's nachts niet in een grote ruimte, maar zoek een klein kamertje!''
Kami dacht diep na over wat de abt had gezegd, maar hij begreep het niet.
Hij pakte zijn spulletjes bij elkaar en ging weg uit het klooster.
Kami wist niet waar hij naar toe moest gaan.
Hij kon niet terug naar zijn ouders, want die waren te arm om voor hem te zorgen.
Opeens dacht Kami aan het klooster van Nikoto.
Dat was niet ver weg.
Maar niemand had hem verteld dat het klooster van Nikoto gesloten was.
Op een mistige avond was er een grote boze rat naar het klooster gekomen.
De monniken waren bang geworden en gevlucht.
Daarna zijn er honderd soldaten naar het klooster gegaan om de boze rat weg te jagen.
Maar de soldaten waren niet terug gekomen.
Tegen de avond kwam Kami bij het klooster van Nikoto aan.
Het was er doodstil!..
Aan de muren van het klooster gingen lampen die mooi geel licht gaven.
De mensen in de buurt zeiden: ”'Dat zijn de lampen van de duivel. De rat heeft ze opgehangen om reizigers naar het klooster te lokken.''
Maar Kami wist dit niet, hij beklom de trap van het klooster en ging naar binnen.
Er was !!.. niemand!!
Kami was moe en ging op de grond zitten.
Hij wilde op de monniken wachten.
Er lag een dikke laag stof op de grond en aan de pilaren hingen spinnenwebben.
”'Misschien willen de monniken mij wel graag als schoonmaker hebben'' dacht Kami.
Opeens zag Kami een groot wit doek.
Ervoor stonden potten met penselen en verf.
Kami pakte een penseel en begon katten te schilderen, hij schilderde totdat hij slaap kreeg.
Hij ging op de grond liggen en deed zijn ogen dicht.
Toen hij bijna sliep, dacht Kami aan de woorden van de abt : ”'blijf 's nachts niet in een grote ruimte, maar zoek een klein kamertje.''
Kami was onmiddellijk klaar wakker want hij lag in de grote hal van het klooster.
Hij stond op om een klein kamertje te zoeken waar hij veilig zou kunnen slapen.
Hij zag een schuifdeur en achter die deur was een klein kamertje.
Kami ging naar binnen.
Hij kroop in een hoek, rolde zich op als een kat en viel in slaap.
Een uur voor zonsopgang verscheen een grote zwarte schaduw op de muur van het kamertje waar Kami lag te slapen.
Plotseling gingen alle lampen uit!.
Kami schrok wakker.
Hij hoorde het geblaas van katten en een vreselijk gekrijs.
Kami werd doodsbang en kroop weg in zijn hoekje.
Hij durfde niet te kijken.
Het lawaai werd steeds erger.
De muren stonden te schudden.
Opeens werd het stil, maar Kami bleef in zijn hoekje liggen.
Eindelijk werd het licht, de zon scheen binnen in het kamertje.
Kami stond op en liep het kamertje uit, de hal van het klooster in !!

En daar zag hij de boze rat liggen, het dier was nog groter of een hond, hij zat onder het bloed en lag op zijn rug.
De boze rat was dood.
Kami was heel erg geschrokken, maar ineens zag hij dat de poten van de katten die hij had getekend, besmeurd waren met bloed.
De katten waren tot leven gekomen en hadden de boze rat gedood!!
En de wijze woorden van de oude abt, hadden zijn leven gered!!.