’s Avonds als ik slapen ga
maak ik hele verre reizen
Ik ontmoet lieve mensen
waarvan ik op aarde alleen kan dromen
Ik kom op mooie plekken
plekken die mooier zijn dan ons beeldend vermogen
Maar ’s ochtends als ik wakker word
kijk ik eens rustig om mij heen
Beseffend dat die hele lieve mensen
op aarde niet bestaan
Beseffend dat ik op die hele mooie plekken
Met mijn lichaam nooit zal komen
De wereld is klein en pijnlijk in een lichaam
Soms wil ik voor eeuwig slapen en voor altijd een ziel kunnen zijn.
Ik bedoel het niet zo somber als het kan overkomen trouwens :P:).