moeilijke keuze

Wat dacht je van en en....
Zou vandaag nog naar een maatschappelijk werker of psycholoog gaan, en daarna naar een een medium waar jij je goed bij voelt.
Veel sterkte en liefde gewenst....

thx IkgeefjeEenRoos, ga da doen, Mss dat dat het best is.
Heb net nog naar mijn psycholoog gebeld maar het snelste dat ik bij haar kon is zaterdag. Maar ze ging nog bellen morgen of die afspraak kon doorgaan voor zaterdag. Hoop dat het wat oplevert, dat gesprek bij de psycholoog.

Vriendelijke Groetjes
Lovlywoman

Nou Lovlywoman,

Het feit dat je schrijft dat je waarschijnlijk een "Indigo" bent, geeft mij wel een beetje een bevestiging...
Dit idee had ik al een beetje ( ons kent ons )
Een maatschappelijker werker of psycholoog kan je hierbij echt niet helpen...
Je zal zelf moeten inzien, dat je eigenlijk niemand kan vertrouwen in deze maatschappij...
Zelf ben ik opgegroeit tussen 2 "borderliners" in!
En het hoofd boven water weten te houden!
ben ik wel trots op eigenlijk
Een maatschappelijk werker is een soort psycholoog die je soms de weg kan wijzen naar een baan, of een woning... echt gebaseert op "leven in de maatschappij" en een psycholoog die heeft er zeker een jaar voor nodig gehad om vast te kunnen stellen dat ik een bijzonder persoon ben!
Pfff zakt mijn broek van mijn kont af

Maar goed, Je bent hooggevoelig!
Net als jou moeder... dit zorgt voor "overbelasting" en "kortsluiting"

Je zou iets meer verdraagzaam moeten zijn...
Gewoon eerst bedenken: is het een ruzie waard?
en gewoon niets van een ander verwachten...
Die fout heb ik ook heel lang gemaakt!
Ik dacht altijd: zo je doet, zo je ontmoet!
FOUT!!!
Als je ze de kans geeft nemen ze een loopje met je...
Geef duidelijk jou grensen aan...
en weet dat andere mensen, anders zijn dan jou!
Niet iedereen heeft goede bedoelingen!

groetjes moonflowertje

hé ja zo had ik het nog niet bekeken moonflowertje, thx.
inderdaad niet iedereen heeft goede bedoelingen maar ik kan er soms gewoon niet bij dat m'n bloed eigen broer naar m'n gevoel zo weinig respect kan op brengen. terwijl het denk ik voor hem niks met respect maar met de logica te maken heeft da ik geen werk heb, gods ganse dagen thuis zit en dus ook z'n boeltje mag opruimen achter z'n gat. Daar ben ik 100% van overtuigd terwijl hij zelf zal zeggen dat het niet waar is. Ik heb soms het probleem thuis dat ik op mysterieuze manier zeker ben dat iemand op een bepaalde manier over iets denkt terwijl ze ten volle ontkennen dat het zo is. Weet jij, moonflowertje, of iemand anders hier iets van of ervaring mee. Ik heb ook vaak dat ik het gevoel heb dat ik gelijk heb terwijl niemand mij wil geloven terwijl ik zo sterk het gevoel krijg dat ik ze moet overtuigen. Het zijn dikwijls dingen die ik niet fysiek kan bewijzen en dat ik dan wens dat ze in m'n hoofd zouden kunnen zien wat ik zie. Ik heb dit al van kinds af aan en meestal geven ze mij dan gelijk om mij gelijk te geven terwijl ze mij niet geloven. Ik voel dat dikwijls op 1 of andere onverklaarbare manier. Kan dat? Zou dat een kenmerk van indigo's zijn misschien??

Met vriendelijke groeten

Tja...
Een beetje een moeilijke situatie,
Volgens mij ben je nog niet zo oud, en je hebt geen eigen inkomen...
Zit je nog op school?
Anders zou ik als ik jou was echt een baan gaan zoeken...
Een jong persoon nemen ze makkelijker aan, dan een wat oudere
En hoef je niet afhankelijk te zijn van hun...
Je zou ook een eigen optrekje kunnen betalen...
Dan ben je in 1 klap er vanaf
Maar waarschijnlijk zit het niet zo makkelijk in elkaar, zeker?

groetjes moonflowertje

Weetje wat misschien zou helpen. Kijk niet iedereen is hetzelfde. Als je indigo bent zal je je hoogstwaarschijnlijk vaak onbegrepen voelen en naar dingen heel anders kijken dan andere. Jij snapt het gedrag van andere niet en andere het gedrag van jou niet. En je kan zoveel ruzie maken als jullie volhouden, maar het zal nooit overgaan. Zelfs een goed gesprek zal bijna niets oplossen. Het enige wat ik kan aanraden is laat het los. Als jij weet dat je gelijk hebt, maar de andere niet willen luisteren, laat hun dom, laat je niet van de wijs brengen, jij weet het. Zij mogen het weten en als ze het niet willen weten, bewaar die energie dan voor jezelf en probeer niet te overtuigen. Mensen zijn asociale wezens, ze willen niet de waarheid weten, maar weten wat makkelijk is. Vertel de waarheid aan mensen die willen luisteren, span je in voor mensen die je respecteren. Probeer ruzie te vermijden, het gaat nooit iets oplossen. Als je de drang voelt om mensen te overtuigen, of er woede in de lucht hangt, ga rustig zitten of liggen, zonder jezelf af, ontspan je en denk aan mooie dingen. Laat het gaan, het is niet belangrijk, want het gaat je niet verder brengen. Het leven draait om jou, niet om andere, alleen om jou. Het is jouw leven, jouw dromen en jouw geluk. Enne een psycholoog kan je best helpen, ze zijn niet allemaal hetzelfde en als de een niet bevalt, ga je naar een ander . Ik hoop dat je iets begrijpt van mijn gebrabbel .
Groetjes, Amor

Vanuit een gevoel van liefde voor iedereen wil ik toch even opmerken dat ik er persoonlijk niet voor ben om een algemeen oordeel te geven dat niemand te vertrouwen is in deze maatschappij.
Begint het niet met vertrouwen in jezelf, in je kwaliteiten en kunnen, in plaats van je te focussen bijv. op wat je niet kunt of wat moeizaam gaat?
Gebruik en vertrouw op je intuitie, blijf gecentreerd en voel of je iemand kunt vertrouwen gaan. Er zijn heus wel mensen, ook psychologen of maatschappelijk werkers die het beste met mensen voor hebben en je toch wat handvatten kunnen aanreiken.
Vertrouw een ander zoals je jezelf vertrouwd is mijn boodschap

Je hebt gelijk marjanne, niet dat ik het vermogen heb om echt mensen te vertrouwen, maar er zijn best mensen te vertrouwen. Er zijn slechte mensen, maar die zijn echt niet in de meerderheid. Proost op het leven . Groetjes, Amor

Hej lovelywoman!

Als een mogelijke tip wil ik je meegeven dat je geen genoegen moet nemen met minder! Vooral niet op het gebied van het kiezen van een therapie!
Er zijn heel veel therapie vormen, en er is er vast 1 of meerdere die bij je passen.
Misschien is het handig om van te voren te informeren naar de kennis over indigo's?

Ik weet bijvoorbeeld niet hoe jou huisarts hierin staat, maar vaak verwijzen ze je door naar regulieren psychologen/psychiaters die dit niet allemaal begrijpen.
Zij hanteren vaak vanuit de studie andere "regels".
En omdat ze soms bepaalde afspraken maken met huisartsen word je daar eerder naar verwezen.

Misschien past schildertherapie of bewustzijnstherapie etc. Wel beter bij je?.

Super veel succes met het zoeken naar jou fijn voelende plekje

liefs

Hey,

aan moonflowertje: Ik woon idd nog thuis en ben gestopt met school. Ik ben 24 jaar. Ik doe wel nog avondopleidingen maar ik ben vooral werkzoekende. Het probleem kwa werk zoeken is dat ik heel moeilijk werk vind als gevolg van mijn syndroom van albright. Dat maakt da ik niet zo vlot kan werken als de gemiddelde mens. Ik ben nu wel trajectbegeleiding bij de Vdab ( een dienst van de overheid bij ons in België) maar dit traject is nog maar gestart dus het is nu afwachten of zij mij kunnen helpen. het is een soort project waarin men mensen met fysiek, sociale of psychische problemen worden geholpen om aan werk te geraken en aan het werk te blijven als het enigszins mogelijk is.

aan amor: Inderdaad, ik voel mij dikwijls onbegrepen. Het ergste is dat ik mij ook dikwijls niet begrepen voel door m'n vader en broer. Het gaat van spiritueel tot hedendaagse dingen. De laatste tijd kan ik hem soms gewoon bijna horen denken: "ze heeft weer hele dag niks gedaan" terwijl ik wel degelijk int huishouden geholpen had. Dat doet mij pijn in m'n hart. M'n moeder doet hard haar best mij te begrijpen maar het doet mij zo'n zeer in m'n hart dat m'n dierbaarste familieleden mij niet willen en kunnen begrijpen ( de mannen doen der gewoon de moeite niet voor op spiritueel vlak). Ik heb dikwijls het gevoel dat het zal blijven botsen thuis tot ik het huis uit ben en enkel op visite langs ga, dat ik kan weggaan als het nodig is. Maar Thx voor je raad, ik zal er zeker rekening mee houden. Ik zal het proberen loslaten als ik merk dat het geen zin heeft hen te overtuigen en dergelijke.

aan marjanne: ik probeer vaak af te gaan op m'n gevoel wie te vertrouwen is en wie niet maar ik vind dat heel moeilijk persoonlijk. Ik hoorde vroeger vaak dat ik heel erg naief was maar dat is nu wel minder maar hoe weet je of je naief zit of je gevoel goed zit?

aan kim maria: Ik heb een psychologe waar ik al van kinds af bij ging af en toe. Maar bij haar krijg ik direct het gevoel door dat ik het gewoon niet moet proberen om over indigo's te praten want dat ze mij zal bekijken alsof ik gek ben. Ik weet niet of dat gevoel juist zit maar mijn gevoel zegt dat het geen zin heeft dus zal het wel zo zijn toch. Dus heb ik het maar over de maatschappelijke problemen gehad waar ik mee zat.
Veel heeft ze niet gezegd, ze heeft meer geluisterd.
Dat gevoel bij m'n psychologe heb ik ook bij m'n huisarts en ik durf er al niet over te praten wat betreft indigo's tegen m'n huisarts omdat hij al niet in homeopathie geloofd. De enigste die in indigo's geloofd en in homeopathie zijn mijn medium en m'n moeder voorlopig van de mensen die ik goed ken.

groetjes aan iedereen
Lovlywoman