@Ikgeefjeeenroos ...ow oke! trillingsniveau
@Kalilka: Ik zou eigenlijk niet weten hoe je het mét energie moet doen... Het is gewoon iets wat bij iemand hoort, er aan vast zit...
Eerlijk gezegt weet ik gewoon niet beter! en of ik nu blij ben of verdrietig, aan het schilderen ben of juist ziek op bed lig... maakt niet uit... het is er...
Op beursen zie ik wel eens (mediums/ helderzienden) zitten die hun ogen in een soort van staar hebben staan... dit ziet er dood-eng uit, vind ik...
ongeveer een jaar geleden, een vriend en vriendin waren hier... had ik ineens door dat dit komt omdat ze in (half) trance gaan...
Naderhand dan....
Ze vertelde me over dat ze hun pete-kindje zijn verloren, doordat de moeder van het kindje zegmaar in de wanhoop vermoord zou hebben
... Het fijne ervan wist eigenlijk niemand...
Het kind heeft een jaar bij die vriend en vriendin gewoont (vanaf 1 jaar en 8 maanden) tot zijn 2 jaar en 7 maanden...
Ze vertelde dat ze zo'n bijzondere band hadden met hem...
Bij zijn biologische moeder deed hij alleen maar huilen en krijsen... wilde niet eten... was niet goed verzorgt, en niet gezond...
ik heb foto's gezien van het kind en er hing gewoon een grijze waas over het jochie heen! (hij was toen 1,5 ongeveer)
Terwijl hij toen hij bij die vriend en vriendin woonde, bijna nooit huilde! hij had gewoon weer kleur op zijn gezicht, geen grijze waas om zich heen, at goed...
het was een leergierig vrolijk mannetje...
Tot de moeder ineens op de stoep stond om haar kind op te halen...
Volgens mij ging het de eerste week al fout, nadat de biologische moeder haar zoontje kwam halen...
De moeder had een nieuwe vriend, die vond dat een kind bij zijn moeder hoort!
Zodoende is ze dat mannetje terug gaan halen...
Toen haar nieuwe vriend op een vrijdag naar hun toe ging, zag hij dat de biologische moeder alleen maar liep te schelden en schreeuwen tegen de kleine!
De kleine was helemaal over zijn toeren, hij was aan het huilen en aan het snikken, naar adem aan het happen, echt heel sneu!
Hij heeft haar nog geprobeerd tot rede te brengen, maar hij mocht zich er niet mee bemoeien!
Het was zo erg, dat de vriend besloot weg te gaan,( hij kon het niet aanzien! )
Hij was verdrietig en boos, hoe iemand zo met een kind om kon gaan!
Toen is de moeder helemaal doorgedraaid...
En heeft het kind zo hard door elkaar heen geschud, en tegen de muur aangegooid, dat het is overleden!
^^ dat heb ik dus letterlijk gezien (als een versneld afgespeelde droom, alleen de grote lijnen)
Als ik er aan denk, schiet ik gewoon weer vol!
Pff... dat arme jochie, en hoe radeloos de moeder was...
Liefde doet echt hele rare dingen met mensen, maar de liefde voor je kind zou normaal gesproken belangrijker moeten zijn!
(vind ik persoonlijk dan hè? heb zelf geen kinderen, maar kan me er wel iets bij voorstellen)
Ik kreeg te zien dat mijn vriendin zwanger was (ruim 3,5 maanden) dit bleek te kloppen!
Ze had inderdaad een miskraam gehad!
Het kindje zou eigenlijk bij jullie geboren moeten worden, vertelde ik...
En op de 1 of andere manier is door die miskraam het kindje daar terecht gekomen?!
Vandaar dat je ineens vanuit het niets, contact kreeg met de moeder van het kind...
Dit is achter de schermen geregeld ( zo noem ik het altijd maar, in het hiernumaals)
Jullie zijn op een gegeven moment zelfs peet- ouders geworden! toen de biologische moeder en vader uit elkaar gingen!
Omdat het best wel slecht ging met de biologische moeder op het moment dat ze er alleen voor kwam te staan,
De Oma van de biologische moeder heeft ze jullie zelfs gevraagt of jullie misschien voor haar zoontje zouden kunnen zorgen?
Veel meer als dat zij deed! Ze kon het niet meer aan, allemaal! Liep alleen maar te voeteren op het mannetje,
en gaf hem telkens klappen als hij iets verkeerd deed in haar ogen...
Ook dit bleek allemaal te kloppen!
In die periode dat hun petezoontje bij hun woonde, zagen ze dat kleine mannetje met grote sprongen vooruit gaan!
Het was net alsof het zo voorbestemt was...
Hij was gewoon hardstikke lief, en luisterde goed...
Inmiddels had hij al enorme praatjes... hij was vrolijk, opgewekt...
Tot ineens de biologische moeder hem kwam halen...
... ook had ik nog gezegt: Je bent nu weer zwanger hè? en daar een knipoog bij gegeven...
Waaruit we alle 3 begrepen dat het jochie zeer waarschijnlijk nog een kansje had gekregen!
Dat had ik allemaal gezegt, met een stem die niet van mij was, ( beetje hees)
En ik voelde mijn ogen gewoon ineens weer terug draaien?
Ik keek op, en ze zaten alle twee te huilen!
Het klopte allemaal wat ik vertelde...
Helaas heeft de vriendin inmiddels weer een miskraam gehad...
Toch ben ik er van overtuigt dat het jochie bij hun geboren gaat worden!
En heb ook gezegt: Zorg eerst voor een goede basis, (wonen dan bij die, en dan weer bij die)
Die spanning is niet goed!
Een beetje een lang verhaal... maar wilde het gewoon ff vertellen
Omdat ik eraan moest denken! Jou schrijven roept altijd wel een herinnering op, Kalilka
Waarschijnlijk omdat het me enorm veel energie gekost heeft, toen...
En het ging ook wel iets verder dan aura's zien, zonder dat ik dit bewust deed, eigenlijk...
Die vrienden hadden het op dat moment gewoon hard nodig, denk ik...
Groetjes moonflowertje