Tweelingsziel,zielsverwant of gewoon stom toeval..

Hi lieve mensen..

Ik heb het idee dat ik mijn tweelingsziel heb leren kennen.. al drie jaar nu. Het eerste wat mijn moeder zei toen ze ons zag was: jullie hebben dezelfde energie (mijn moeder zegt dit soort dingen nooit) Ik wist die dag dat hij langskwam. Ookal zat ik in de middle of nowwhere in een gamepark in Afrika in een klein hotel op oudejaarsdag. Het was voor mij niet instant een persoon die gelijk opviel. Ik had een uur alleen met hem gepraat. Inmiddels hebben we nog steeds contact (omdat hij mijn naam had opgevraagd bij de receptie toen ik al weg was). De keuze is duidelijk aan mij, om te beslissen wanneer hem te ontmoeten.
Bij alle vakantiebestemmingen waar ik heen ging, kwam hij net aan als ik wegging en hij zei altijd dat ik langer kon blijven en desnoods bij hem kon logeren. Ik vond dit best wel raar, ik heb hem immers 1x in het echt gezien! Hij woont overigens niet in Nederland.
Nu ook weer, met aankomende kerst vroeg ik aan hem waar hij heen reist. Hij zei dat zijn ouders eerst voor saoedi arabie hadden gekozen, maar dat het nu toch een ander land was geworden. Vervolgens noemde hij zonder het te weten het land op waar ik heen ga. Niemand wist er van. Hij zei al,nee dit meen je niet!! je hebt het vast weer voor elkaar gekregen op een andere tijd te reizen dan ik. En inderdaad, hij komt aan als ik wegga.
Daarnaast heeft zijn hond dezelfde naam als mijn eerste knuffel (een niet voor de hand liggende naam), komen we uit dezelfde soort gezinnen en hebben we precies hetzelfde levensritme.
Ik spreek hem nu regelmatig via de whatsapp en hij komt op exact dezelfde tijden thuis als ik, als ik uitga, kan niet slapen op de avonden dat ik niet kan slapen en we hebben allebei dezelfde manier van hoe we over dingen denken. Na drie jaar wel contact te hebben gehad, maar voorderest hem niet te hebben gezien vroeg hij zich af of het alleen bij schrijven bleef. Hij heeft afgelopen drie jaar het contact grotendeels onderhouden en bleef maar vragen hoe het me me ging. Vervolgens werd er door een groep mensen waar ik bijhoor een reisje gepland naar een stad. Ik was niet van plan om te gaan, omdat de reden mij niet aan staat, maar was gedwongen te gaan, omdat iedereen van de groep ging en ik niet in mijn eentje kon achterblijven. Nu blijkt dat hij daar werkt, heb ik gemeld dat ik langskom. Hij geloofde het in eerste instantie niet, maar is zich er nu wel aan het op voorbereiden.. Is dit nu stom toeval? Of is er toch meer aan de hand?

XX Lily