Wil jij me foto lezen ?

ZOals je bij mij overkomt:

Zo, waarom heb jij zo'n muur om je heen, teveel teleurstellingen gehad van mensen? Geef de tranen de vrijheid, en begin opnieuw. Niet iedereen is het zelfde.
Wees jezelf, en als anderen je niet zo nemen, is dat aan hun.
Je hebt veel in je maar laat het niet zien. Je doet de dingen die moeten, maar eigenlijk heb je een masker op.
Je komt fel uit de hoek, maar meestal als de situatie al ver is misgegaan.
Klopt het dat je 2 kinderen hebt?
En heb je vroeger ratjes gehad?

Hoi ikke29,

Als ik naar je foto kijk word ik erg misselijk en laat ik veel negatieve energie los en kou van jou los.
Als ik misselijk word bij het kijken naar een foto dan heeft dat te maken met emoties die nog onderhuids liggen en nog niet uitgewerkt zijn.
Kou, betekent dat er nog dingen bij jou mogen gaan ‘ontdooien’ in jezelf.

Woorden die gelijk bij mij omhoog kwamen:
Afrekenen met…Ik ben boos….
Ik zie een klein meisje dat zegt: ‘maak me niet meer bang… of ik ben bang’
‘Het is maar dat je het weet’…. (voelde als afweer)

Ik zie wel dat je de ‘reis’ in jezelf bent aangegaan/of wilt aangaan, maar dat er nog wat weerstand zit.
Er zit een tweestrijd in jou: aan de ene kant zet je een masker op, onschuldig en niet de ware jij, aan de andere kant kan je ook de deur in jezelf openen die jouw werkelijke zelf laat zien. Jouw uitdaging is om zowel binnen als buiten jouwzelf ‘volledig jouzelf’ te zijn.
Valkuilen zijn voor jou dat je jezelf ‘vergelijkt’ met jouw omgeving.
Als je leert luisteren naar je innerlijke stem en met speelsheid het leven tegemoed gaat,
Dan zal dat jou transformeren.

Roos ik heb geen 2 kinderen (helaas)heb 1 kindje van 4 maar heb wel 2 sterrenkindjes en ratjes heb ik ook niet gehad eigenlijk ...
de rest klopt wel zoown beetje

lärbe >Bij jou klopt wel een heleboel ...Dat kleine meisje herken ik wel ,en de boosheid zeer zeker ...
Vergelijken doe ik ook best vaak wat ik niet moet doen ,maar dat gaat vanzelf .....Dank je


Iemand anders die het nog wil proberen ?

x hellen

Ben eigenlijk uit op 2 antwoorden dus ik hoop ze te vinden ...

Je hebt erg moeten vechten voor je bestaan, ik zie pesterijen en eenzaamheid, waar kon jij in hemelsnaam met je verhaal heen? Al heb je inmiddels geleerd mensen meer toe te laten, er zijn maar een paar mensen die jou écht kennen en zelfs dan nog is er een stuk in jou dat niemand ziet. Verdriet dat je wegslikt in een poging sterk te zijn, door te gaan, het positieve te zien, er het beste van te maken.

Dat verdriet heeft een oorsprong en is gegroeid omdat er iets is met de band met je ouders, ik voel stroefheid en projectie (negativiteit die op jouw schouders ligt, maar niet van jou is). Je hebt nog iets belangrijks op te lossen in het gezin waar je opgroeide. Je mag ergens boven gaan staan, rustig en beheerst zeggen 'tot daar en niet verder' en ook mag je om duidelijkheid en antwoorden vragen. Je mag weten waar je staat en vandaan komt.

Die stap naar jezelf zal jouw eigen leven ook positief beïnvloeden, je zult dan ook ander soort vriendschappen opbouwen, relaties die meer gebaseerd zijn op de binnenkant i.p.v. steeds maar goed willen doen, het vormpje mooi, leuk en warm maken, maar van binnen iets missen. Relatie(s) zullen dan nog meer gebaseerd op vertrouwen, geven én nemen i.p.v. mensen die vooral ook graag bij jou zijn vanwege je helpende hand, je gezelligheid. Mensen jou veel meer gaan zien zoals je werkelijk bent en je daaróm waarderen er voor jou zijn. Je verlangt hiernaar, wilt niets liever, maar zoekt naar manieren om dat te doen, je weet het niet zo goed en ook vind je het best eng. Afwijzing, veroordeeld worden is een oude wond bij jou en ga je uit de weg, waardoor je blijft waar je bent.

Misschien is het inderdaad goed degene of datgene waar je zo naar verlangt voor nu los te laten. Kijk eens kritisch waaróm je eigenlijk in die situatie bent? Is die eigenlijk wel zo goed voor jou? Brengt het jou waar je zó naar verlangt? Of heb je slechts moeite met alleen zijn en zoek je liefde en aandacht omdat je die in jezelf wat bent kwijtgeraakt en zo hoopt te vinden?

Lieve meid, laat het allemaal open, neem het roer over je eigen leven, maak zelf je keuzes, voel en maak jezelf niet afhankelijk, laat het oordeel (daar ben je mee opgegroeid) van anderen los, volg je eigen weg, je eigen gevoel, zoals JIJ denkt dat het goed is. Dan begrijpen mensen je keuzes maar niet!

Voor jou is het juist goed de mening van anderen naast je neer te leggen. Het is tijd om volledig op eigen benen te staan. En wat de liefde betreft, verwacht niets, leef je leven, als het zo moet zijn, blijft het of komt het misschien wel ánders op je pad. Relaties op wankele gronden brengen jou niet wat je nodig hebt. Misschien ligt jouw droom wel heel ergens anders en door iets los te laten (dan bedoel ik niet meteen weg gaan, maar je verwachtingen bijstellen) krijg je de dingen vaak veel helderder.

You can do it, je bent een mooi en waardevol mens, bewust en nodig op deze aarde, geef jezelf het beste, je verdiend het en ook niets minder dan dat.

Kun je daar iets mee?

Petra

Hoi Hellen,

Graag gedaan;-)

Ff checken: begrijp ik goed dat 'ikke29' (net lid) en 'hellentjuhh' (bezig lid te worden) dezelfde personen zijn??

klopt idd ik dacht zonder dat ze weten wie ik ben wil ik opnieuw mn foto laten lezen vandaar ..

Maar ikke en hellen is hetzelfde ......


Petra ik reageer later nog heb mijn kleintje heel erg ziek hier


gr

Oowjoh, waarom zou je jezelf 'verbergen' onder een andere naam?
Ook jij mag stralen onder je eigen naam:D

Niet iedereen is direct goed hiermee, en soms zit iemand ook even op een zijspoor, en sommigen willen graag specifiek weten waar je op zoek naar bent (qua vraag): we zijn immers allemaal mens:)

Weet je .....Ik ben nu 4 jaar moeder en ik heb geen contact meer met mijn vader en dit wil ik ook nooit meer ,maar als ik naar mijn zoon kijk dan blijf ik me af vragen waarom een vader zo een kind kan behandelen ?Ik heb heb in therapie gezeten ,geleerd wat ik met mijn gevoelens moet doen ,maar steeds weer word ik zo boos dat ik het niet begrijp waarom hij mij dit allemaal aandeed ...

Een 2e kinderwens wil ik heel graag(nu alweer 2 jaar bezig) maar heb steeds het gevoel dat dit niet zal gebeuren wanneer ik zo in de knoop blijf zitten met mijn gevoelens ....

Ik droom steeds over dat ik een baby krijg maar niet bij mezelf maar dat een ander dit moet doen voor mij ,word dan heel erg bang van ....Want het gebeurd steeds niet bij mij ..

Jasper was een heel groot wonder die ik kreeg naar 8 jaar ...Maar potssie die 2e kinderwens zit me ook zoow in de weg ..Schuldig voel ik me dat ik dit blijf denken ,omdat ik weet dat ik heel gelukkig moet zijn .maar heb het gevoel dat als er een 2e kindje komt mijn gezin compleet is ...is dit egoisme ???

Momenteeel een beetje het gevoel dat ik in de put zit en even niet weet hoe ik eruit moet komen .....


bedankt voor de lezingen


gr hellen

Neem je tijd, ik hoor het wel als je zover bent en veel beterschap voor je kindje.

Wat ik zie is een jonge vrouw, die veel te hoge eisen stelt aan zichzelf!
Alles moet perfect zijn...
Door deze (te) hoge eisen, ben je behoorlijk teleurgestelt in jezelf, waardoor je het vertrouwen een beetje bent kwijt geraakt in jezelf en alles er om heen...
Ook voel ik dat je een beetje een mopperkont bent?
Je bent moe, en alles is te veel...
Uit je je gevoelens wel naar de personen die het jou moeilijk maken? Of schuif je dit ook allemaal op jezelf af?
Diep van binnen weet je dat er nog een kleine moet komen...
Dit is jou onder bewuste die dit allang gezien heeft
Alleen, moet je je er niet blind op gaan staren!
Alles komt altijd op tijd, dus daarover hoef je je geen zorgen te maken (dit zal achteraf pas duidelijk worden)
Vanaf vandaag zal je eerst je emmertje langzaam moeten leeggooien... er kan niets meer bij...
Dit is belangrijk voor de doorstroming van alle energiën (ook nieuwe levens-energie)
Je loopt jezelf voorbij, zoals je nu leeft...
En echt waar, dit kan alleen jij veranderen...
Je zal bepaalde dingen uit het verleden moeten uitschakelen, of moeten inzien, dat het een levensles is geweest, waar je uiteindelijk, (door inzicht) sterker en wijzer uit zal komen!
Je bent niet alleen, dat weet je toch wel hè?
En de verdriet die je voelt, daar zal je doorheen moeten...
Huilen is juist goed! Misschien is het een idee, om de dingen die jou kwaad hebben gemaakt op te schrijven?
Dat hoeft niet hier, hoor maar gewoon in een schriftje thuis...
Weet, dat je achter dit verdriet, het kind in jezelf weer terug zal vinden...
Dit verdriet is de belemmering die jou hele leven bepaald...
Ik voel hoe zwaar dit voor je gaat worden! maar voel ook dat je het aankan!... al denk je soms van niet!
Je weet niet half hoe sterk je bent,
Je gaat hier doorheen komen, en dan kan niets jou meer in de weg staan...
Omdat je het overwonnen hebt, en er boven staat...
Ook zal je dan inzien wie wel of geen goeie bedoelingen met je hebben...
Schade en schande maakt je wijs, zeg ik altijd!

Ik hoop dat dit wel goed over komt, want ik kan nog wel eens een beetje direct (hard) over komen, en dat is niet de bedoeling...


Ik wens je in ieder geval de kracht toe om dit verdriet te overwinnen!
achter dit verdriet ligt zoveels moois op je te wachten


groetjes moonflowertje

Moontje alles wat jij zegt is gewoon waar !! Erg knap hoor ....
Mijn verleden is mijn levensles zeker geweest ...Ik voel nu al soms dat ik er van geleerd heb ..zowieso kwa opvoeding van mijn zoon ..
Slaan helpt niet en dan zal ik ook zeker niet doen bij hem ...Ja soms een lel op zn reet als hij het echt verdient ,maar ik voel me altijd erg schuldig als ik dit moet doen ...

Moe ,ja ik doe alles op de automatische piloot omdat ik vind dat dit zo moet ..Mijn man zegt ook wel is komt het vandaag niet dan maar morgen ,maar dan heb ik voormezelf weer zoiets dat ik faal ofzoow ...

Geleerd heb ik ook als iemand mij kwest of iets zegt wat ik eigenlijk niet wil ,dan praat ik dit gelijk uit ,want met die opgekropte gevoelens kan ik niet mee omgaan ..

Tsja en dan het 2e kindje ...Iedere maand toch weer altijd het idee dat het wel is raak kan zijn ,en een heleboel mensen zeggen het komt wel ...Jasper kwam spontaan dus dit kindje ook ...
Dus misschien moet ik toch proberen het meer los te laten ...Ik doe echt mn best .....

Sinds zondag is mijn zoontje 4 jaar geworden ...Ik moet hem nu gaan loslaten naar de basisschool ,valt me wel erg zwaar ,maar misschien kan ik meer tijd voor mezelf maken ,ik zal wel moeten want op deze voet gaat het gewoon niet ......


Moonflower bedankt voor de lezing .....