ongeluk voorkomen?

Persoonlijk ben ik van mening, dat alles precies komt zoals het moet komen!
Het is niet de bedoeling dat je een ongeluk veroorzaakt,
Het zou een soort (levens) les kunnen zijn, waar je wordt geleerd, om je niet van de wijs te laten brengen, door anderen...
maakt niet uit waarmee... dit keer was het onder het rijden...
de volgende keer kan het zo zijn dat je een emmer wil vullen met water, en doordat je word afgeleid, stroomt deze over?! (ik zeg maar wat)
Ook weet ik, dat het waarschijnlijk een waarschuwing is, van je gids, (laat je niet afleiden door anderen)
Zo komen er een paar signalen, daarna zul je dit zelf moeten kunnen....
tenminste, zo is het altijd bij mij, valt me de laatste tijd op!
En vaak ga ik alsnog de mist in
En dan hoor ik mijn gids door mijn gedachten zeggen: al die voortekenen, en, je wist dat het er aan zat te komen...
Wel mooi dat het je niet is ontgaan, en dat je je gids bedankt hebt
groetjes moonflowertje

hmm zo had ik het nog niet bekeken hihi.
Nooit te oud om te leren.

soms vallen dingen ineens op, en dan
begrijp ik de boodschap, symbolisch dan
het is net als dromen, daar krijg je symbolisch ook zulke dingen door...
misschien komt het nog
groetjes moonflowertje

Ik denk ook dat dit inderdaad een leermoment was, om je te behoeden voor iets anders. Anders was het ongeluk waarschijnlijk wel gebeurd, maar als het dan je tijd nog niet is, of hoe je dat wil noemen, dan was er denk ik een wonder gebeurd om je te redden, of het was niet zo ernstigs geweest. Maar dit was denk ik wel echt een leermoment, om je voor iets ernstigers te behoeden.

Ook al was het ongeluk wel gebeurd...
Het is en blijft een waarschuwing...

Vaak gebeuren ongelukken als je diversen van deze waarschuwingen negeerd, of de les niet wil zien, of wil leren...

Wie niet horen wil, moet maar voelen...
(ondervinden)
(zo zeggen ze het hier in de Betuwe )

groetjes moonflowertje

Dat zeggen ze niet alleen in de Betuwe
Zo heb ik inderdaad een keer mijn auto aan puin gereden omdat ik veel te gestresst naar mijn werk ging.
Nu laat ik me niet meer opjutten door tijd.
Dan maar een paar minuten te laat.
Door het ongeluk was ik een uur te laat en ik was mijn fijne autootje kwijt.

Jaa daarom het spreekwoord, haastige spoed is zelden goed...is zoooo waar!

het frappante was trouwens na het ongeluk dat mijn collega's verbaasd waren dat ik toch nog zo snel weer op het werk was.
En vooral dat ik zo relaxed was.
Ja ik was mijn auto kwijt ,maar uiteindelijk is het maar iets materialistisch en er waren geen gewonden.
Ik vond het eerder sneu voor de eigenaresse van de andere auto.
Het was vlak bij mijn huis gebeurt dus ik heb haar en haar zoon mee genomen naar mijn huis waaronder we het genot van een kop koffie de papieren in hebben gevuld.
Dat scheelde een hoop geloof ik.