Het was de verjaardag van mijn vader,28 mei,en ik ging met mijn vadaer naar zijn "stamkroeg" toe .
Daar aangekomenkwam na enige tjid een speciale man binnen .
Absoluut contra van de rest van het volk daar..
Hij droeg "hippie "kleding,had wild haar met een bandana rond,helder blauwe ogen,en overal veiligheids spelden op zn broek,en ook een baby speen.
Ik zat daar als "disco" meisje,compleet met pumps,zijde mantel pakje etc.
Op het moment dat hij binnenkwam,leek het net of alles rond mij "verdween",weg viel,en er een soort van licht rond hem straalde.
het was alsof alleen hij en ik in de ruimte waren ..en ik kon niet stoppen met te kijken naar hem.
We raakten later geloof ik in gesprek,bij de "pool" tafel..
voor ik wist wat er gebeurde ,waren wij de hele tijd in een diep gesprek verwikkeld,en ik was mijn vader compleet vergeten!
Mijn vader wilde naar een ander cafe ,en Eddy en ik gingen mee..
Maar...hoe het precies gebeurde weet ik niet meer,maar Eddy en ik gingen vrij snel nadien weg,en ik ging mee met hem,naar het kraakhuis waar hij woonde ,met nog andere mensen ,de meeste engels,of duits of andere nationaliteit.
Eén van die mensen bood mij een joint of zoiets aan,en ik rookte het op.
Tjaaa...dat viel niet zo goed,boven de alcohol,die ik al gedronken had!
Eddy heeft me toen "gered" van die man,en nam me mee naar zijn kamertje,waar ik op zijn bed mocht liggen.
Ik ben geloof ik in een diepe slaap gevallen,en hij is ....kwam ik later achter...de hele nacht daar blijven zitten;..in die kamer..gewoon ..rustig..
Hij had me met geen vinger aangeraakt!..Had me gewoon min of meer" beschermd",en tot rust laten komen .
Dat had ik nooit eerder meegemaakt!..dat iemand Geen Misbruik maakte van een situatie .
Na die nacht ben ik geloof ik niet meer weg gegaan ..
Ik bleef daar,en "pastte" me aan ,aan het kraakhuis leven,waar een bende hippies woonde,die soms behoorlijk "Ver heen" waren !
Dat heeft een aantal maanden geduurd,waabij we kleren van straat haalden,en spullen,(waren toen "verhuisd " naar ander kraakpand)en samen met een vriend op straat gingen zingen enzo;voor geld.
Ik had wel een uitkering,maar niet veel,dusss.
Na vele maanden ,en vele vele Crazy avonturen,kwam het moment dat Eddy "doorsloeg",en in een soort van paniek raakte.£Hij belde zijn canadese ouders op,en die betaalde zijn one way ticket ,terug naar Toronto.
dat was ongeveer in november.
Ik heb toen nog even een raar avontuur ervaren ,wonende bij een vriend van mijn broer,maar de familie,en een vriend van Eddy en mij hebben toen voor mij een ticket naar canada betaald.
We misten elkaar!,Hielden van elkaar!
Enfin,ik belandde in Toronto....compleet anders dan amsterdam..
Heeft erg lang geduurd voordat ik gewend was aan die "strakke" stad,en ook aan zijn "upper middle class" ouders,en de bijbehorende villa.
We hebben een half jaar gewerkt in hetzelfde bedrijf,en werden ook op dezelfde dag ontslagen...omdat we teveel contact hadden tjidens het werk!,ihihih..
We hadden wat gespaard,en kochten een rugzaken bijbehoren,en trokken canada in.
Via Brits Columbia,waar we zalige tijden hebben ervaren,en waar..achteraf gezien ..mijn dochter gecreert is geweest
Vn daaruit trokken we naar de yukon,helemaal in het noorden van canada.
daar zijn we even bij een tante van Eddy in huis geweest,en nadien trokken we ,het was toen al winter,zelf in een zeer zeer klein apartementje.
Ik was toen ondertussen al een paar maanden zwanger.
Die zwangerschap was niet gepland,want we waren nog beide eigenlijk"kids",en hadden nog veel te verwerken ,en wilde ook de "route 66" gaan doen .
Dat kon niet meer dus,vanwege mijn zwangerschap.
Ik vond het allemaal heel eng,en heb het er lang moeilijk mee gehad.
Hoe kon IK nu,zelf nog bijna een kind,voor een nieuw kindje zorgen???
Ik kon nauwelijks voor mezelf zorgen!..
Maar Eddy heeft me enorm geholpen ,en was zeer liefdevol,en rustig. Dat hielp mij!
Ik heb toen een paar maanden babysit gedaan op twee indianen kindjes,wat heel leuk was.
Heb daar ook leren moccasins te maken,en te borduren met kraaltjes.We kregen van het gezin ook wild vlees ,wat door de vader geschoten was.
Ondertussen waren we al op weg met spiritualiteit,in de begin vorm welliswaar.
Toen mijn dochter geboren was,zijn we na drie maanden buiten gaan wonen .in de natuur,en daar is het dus Echt wilde natuur!
Ik heb daar een keer,toen ik in de tent mijn dochter borstvoeding aan het geven was,een wolf gezien.
Hij kwam aanlopen,en ik verstarde!
wat zou hij gaan doen ?.Ik bleef mijn dochter aan de borst houden ,terwijl ik met de andere hand een honkbal knuppel vasthield;Just in case....
De wolf deed niks..hij draaide zich om ,en keek me recht aan!.het leek wel uren te duren,waarbij we elkaar recht in de ogen keken.
daarop volgend,kerde hij zich weer om,en liep heel op zijn gemak weg,richting de rivier
Ik dacht toen,wauw..sraks komt de hele groep wolven !...maar niks;.
alleen die ene wolf..Sindsdien is de wolf mijn Totem dier geweest.
Eddy en ik en mijn dochtertje hebben zulke mooie fijne tijden ervaren ,daar in het bos.
later zijn we terecht gekomen bij een man die al jaren in een wigwam kamp woonde van zichzelf..daar hebben we de zomer doorgebracht.We zijn kort voor de winter weg moeten gaan,aangezien hij een beetje begon door te draaien,en we op een dag inpak papier met ,waarschijnlijk,berebloed in onze tent vonden!..We hadden de palen voor onze eigen wigwam bijna klaar om de wigwam op te zetten ,maar zijn onverhoops weg gegaan..een winter daar blijven met hem?!...Nee!
uiteindelijk zijn we aan gekomen in Nelson;waar we op laatst in een fijn klein huisje woonde..We waren toen beide vegetarisch,en bezig met het Boedisme,en meditatie,etc..
Mijn dochter was een zonnestraaltje en iedereen was gek op haar!..
Op een gegeven moment zijn we samen in een groep genaad The Johanine daist Communion,bij guru Da Free John.
Een mengeling van oosterse en westerse folisofie,met ,voor mij als "trekker" Be Happy Now!.
Plus de vrij stricte manier van met voeding omgaan,en zelfspiegeling.
Door omstandigheden,ook met een persoon,die "een oogje" had op Eddy,ging het strofer tussen ons .
Er werden dingen verteld ,en we werden zo n beetje tegen elkaar opgestookt.
Ik was toen niet in staat mezelf te verdedigen,en er tegen in te gaan .
Ondertussen begion ik mijn hollandse familie enorm te misen. mijn moeder had mijn dochtertje nog niet eens live gezien,en ja;.dat is belangrijk..
Eddy en ik begonnen ons gewaar te worden ,van dat we waarschijnlijk ieder ons eigen weg moesten gaan,los van elkaar.
We waren nog zo jong,en moesten nog zoveel leren van het Leven zelf.ook al hielden we enorm veel van elkaar.
Ik ben toen in juli 84 terug naar nederland gegaan,met dochtertje,op het vliegtuig.
"I am leaving,on a jetplane,dont know when I'll be back again,ow babe I hate to go".. Het refrien van liedje van John Denver..ging continu door me heen .
Het leek of ik dood ging!..
Eenmaal aangekomen in nederland werd ik opgewacht door mijn moeder,vader,broer,nicht,etc.....iedereen uitzinnig blij om mij ,en het nieuwe familie lid(je) te zien!..helemaal totaal gek op mijn dochter!!
Ik ben nooit meer terug gegaan naar Canada.
Heb hem enorm enorm lang gemist,ook al leerde ik niet zo lang nadien,de vader van mijn zoon kennen ,waar ik in 1990 mee in het huwelijksbootje ben gestapt.
Toen ik een paar maanden getrouwd was,en mijn man mijn dochtertje naar school aan het brengen was,belde Eddy plosteling..na al die tijd....(hij stuurde wel regelmatig kadootjes voor zijn dochter en kaartjes,heel lief)..Hij sprak over een rendez vous!..een "elkaar terugzien"..!!!
Mijn hart brak in duizend stukken!!..
I can't..zei ik;.
I am married now,just a few months...
Wat een hel..Pijnlijk!..zeer pijnlijk!;ik he het geloof ik,toen niet aan mijn man verteld..wjiselijk!
Jaren later kregen we te horen dat Eddy ziek was..erg ziek.vrij plots...Het was A.L.S...een ziekte waarbij op den duur alle spieren verlammen...je hart is OOK een spier..
Ik heb hem toen nog wel gesproken aan de telefoon,en hij maakte soms zelfs grapjes.
zijn "slagzin" was C'est la vie..dat werd dus C'est la morte.
hij lachtte erbij! toen hij het zei!.
We hadden zoals altjid,een heel fijn contact,en de gesprekjes waren vol werderzijdse liefde en respect voor onze individuele spirituele groei..You have found God zei hij tegen me;.hihi..Dat van hem te horen!..Hij was,,,en Is mijn held..Zo krachtig,zo rustig,zo een fijne energie,tot op het laatst van zijn leven.
mijn dochter,toen al 14 jaar,is naar hem toe geweest,naar california,waar hij ook overleden is .
het was fijn EN moeilijk voor haar..want ze ging haar vader.die ze nooit Echt had leren kennen...eindelijk zien, en .verliezen!..
Ik geloof dat op de dag dat we hoorde dat Eddy was overleden,er iets in mijn dochter en mij mee stierf..
Bji mij was het zeker het geval.
Nu,weer jaaaaren later ,heb ik eens aan een zeer zuiver kanaal gevraagd ,wat de connectie tussen mij,en Eddy(Lance) was/is..
Dit was zijn antwoord...
Lance
Zoals je zegt is hij de vader van je dochter. Jullie levensloop wordt gekenmerkt door gezamenlijk doelen de je jezelf gesteld hebt. Als je met iemand teveel overeenkomsten hebt kan dat ook voor verwijdering zorgen. Op een positieve manier ontwikkelden jullie je los van elkaar, maar hadden toch respect voor een ieders keuze. Zijn ziel is volledig bevrijd van alle last en hij bevind zich nu in zijn dienstbaarheid naar de wereld toe. Soms kun je zijn presence ervaren in de subtiliteit van het leven zelf. Zoals een veertje wat naar beneden dwarrelt en zachtjes en onhoorbaar de aarde raakt. Iedere aanraking veroorzaakt een trilling die zich verplaatst. Hij kwam naar de aarde met een missie en heeft deze volbracht. Ik zal voor hem biddden.
EErlijk gezegd,hoop ik Zo,dat ik weer het geluk mag ervaren,met een ziel/engel/man zoals hij...
In Love Forever....
liefs X
haha
