Weet iemand wat ik of hoe ik het moet doen?

Hoi, ik heb sins kinds af aan eigenlijk dingen mee gemaakt dat te maken heeft met geesten. Nooit zelf opgeroepen, maar op de ene of andere manier maak ik steeds wat mee...
Ik zal jullie mijn meest grote ervaring vertellen zodat jullie mijn vraag kunnen begrijpen.

Ik heb ong 4 jaar geleden een familie drama mee gemaakt, waarbij mijn hertsvriendin en haar dochter om zijn gekomen.Ik woonde toen in die tijd bij haar in huis, omdat ik in scheiding lag.
Mijn hartsvriendin en ik hebben heel vaak over geesten gesproken, want ergens trek me dat vanaf kinds af aan...denk ook dat ik dus een zesde zintuig heb, die me voor bepaalde dingen waarschiuwd... maar nooit wat ermee willen doen, omdat het me bang maak en tegelijker tijd ook nieuwsgierig.
Voor het overlijden van mijn vriendin en haar dochter, hebben we (in een gekke bui) elkaar beloofd dat mog er wat met 1 van ons gebeuren, om op elkaar te passen en contact met elkaar te zoeken. Contact tja daar hebben we lang over nagedacht van hoe het te doen, moest iets zijn wat niet normaal was zodat we wisten dat zij of ik dat was...dus maar afgesproken dat als we samen waren dat we de lichten zouden laten knipperen. Lichten knipperen ook vanzelf dus zouden we het licht zo laten knipperen dat die aan 1 stuk door aan en uit zou gaan en dat heel lang...en met de lamp dat het dichts bij ons zou zijn...
Nu is het zo dat zij dus jammer genoeg om is gekomen met haar dochter in die familie drama, en ik kon dat niet verwerken...mijn dochter en ik voelden haar bij ons...maar dachten dat dat misschien was omdat we hun erg misden, dat we ons dat verbeelden...toen begon het...in welke cafe ik ook was met vrienden, waar ik op visiete was, waar ik buiten ook liep, de lampen knipperden aan 1 stuk door wel 5 a 7 min lang...ging ik weg, dan branden ze gewoon weer...en ik kreeg altijd een heel vreemd gevoel...meestal als intiteiten bij me zijn heb ik dat gevoel...
Ik heb altijd gezegt dat ik achter zou komen wat er met hun is gebeurd... heb ik nooit los kunnen laten, maar met de dag, werd de aanwezigheid erger en duidelijker...mijn vriendin weet van mij dat zij zich dus niet moest gaan verschijnen voor mij...dat wou ik niet...dus heeft ze dat niet gedaan...maar er gebeurden rare dingen in mijn huis...ik wist dat zij mij wat duidelijk wou maken, maar wat? uiteindelijk samen met een andere goede vriendin zijn we achter gekomen wat zij mij probeerde duidelijk te maken. Ergens in huis (net verhuist) op de grond was er met grondverf gekladerd, en niemand wist daarvan...het leken letters, mijn vriendin heeft er fotos van gemaakt om savonds samen met mij te gaan kijken wat het nou precies was...toen ze daarmee bezig was schrok ik ...ze zag wit uitgeslagen uit...ik zag niets op de grond apart van dat gekladderde...ze zei of ik door de cameralens op de grond wou kijken. Dat heb ik gedaan...en ik schrok mij wezenloos...ik zag dus mijn hartsvriendin en haar dochter er doorheen...net een foto van hun op de grond...als je met je blote oog keek, zag je niets anders dan die strepen met verf...dus we hebben een heel stuk van de vloer gefotografeerd...dus om dat gekladder heen...en zo kwam de info uit van hoe en wat...we voelden een hele sterke wind vlaag vanuit de muur komen waar ik haar foto heb staan met die van haar dochter samen met een kaars ...er zaten geen ramen in die muur.....het waaide zo hard dat onze haren echt zaten te wapperen. Door de wind schoon haar fotolijsje naar ons toe...en toen hield het op...we waren opeens zo bang, het werd ons teveel...dat ik op een gegeven moment heb gezegt, we gooien alle fotos weg ... ik ruimde haar foto op en haalde de kaars weg... 2 weken lang achter elkaar samen zoveel megemaakt toen dat het voor ons te kripie werd... Vanaf dat ik dus die fotos weg heb gegooit en de foto van haar heb opgeruimt voel ik haar niet meer bij me...nu is het 4 jaar later...en ben sterk genoeg...heb haar foto weer tevoorschijn gehaald met die kaars...maar ik blijf niets meer voelen...en daar baal ik van...ik mis haar ontiegelijk...heb het nog niet verwerkt, maar dat komt wel...weet iemand waarom ze dus niet meer bij me is en wat ik eraan kan doen zodat ze weer bij me is....graag hoor ik van jullie...:) Het is voor mij zeer belangerijk...

Groetjes,
Maria Belen Fernandez