Springend wit blokje

http://www.merudi.net/cgi-bin/cl/index.pl?page=/nl/engelmens/1_inleiding.htm

Daarom Groene heks. Daarom!

En vergeet punt 8 maar.

Wellicht is het rustgevend als je voor het slapen een gebed of mantra of affirmatie of een wens uit naar je Gids of God natuurlijk.
Ik val soms in slaap, en begin dan kleuren te zien.
In die kleuren komen patronen voor die samensmelten.
Deze samensmelting is "eenheid" en loopt als een spiraal naar .....

Op dat moment lijkt er een soort bron te zijn waar alle info zit, maar dit is zoveel en verwarrend. Ik begin de dingen uiteindelijk door elkaar te halen en kan er niet mee omgaan.
Hier zou je bijvoorbeeld kunnen vragen om je gids om het begrijpelijker te maken voor jouw of jouw helpt het inzicht te vinden.
Ik begin er tegen te vechten om er niet in te blijven hangen. Het gevolg is hevige spasmes en andere lichamelijke klachten. Ik raak de controle over mijn lichaam kwijt. Mijn zintuigen lijken dan samen te smelten en wat een geur moet zijn is een smaak en wat kleur moet zijn is een geur en etc etc.
Ook voor dit onaangenaam gevoel kan je vragen om wat duidelijkheid en/of begeleiding.
Wanneer ik in die bron van informatie zit voelt het alsof ik kan instappen op een andere spiraal via die bron. Het voelt alsof ik in het bewustzijn van een ander kom.
Spannend zeg, en wat goed van jouw dat je dit kán omschrijven... heel bewust ga je hier mee om, goed van je zeg!

Inmiddels denk ik niet dat ik nog geheimzinnig hoef te doen over wie ik ben, dat weten we hier allemaal al wel.
Huh?
Er van uitgaande dat het dus een duidelijke lichamelijke klacht is heb ik een aantal onderzoeken gehad. Maar ipv meer duidelijkheid, geeft dit juist meer onduidelijkheid. Sterker nog, het bevestigd juist wat ik voel en dat is voor mij meer tastbaar dan ik aan kan.
Je krijgt niet meer dan dat op je bordje kan, alleen besef je dit nu nog niet maar wellicht later wel, dan kan je van die 'Oja' momenten krijgen en achteraf lachen erom.
Het beangstigd mij, omdat ik bang ben helemaal "weg" te vallen. Ik lijk op de momenten dat ik in de kleuren zit, in "coma" te liggen. Er word vrijwel geen hersenactiviteit meer gemeten. Alleen nog lichte ruis.
Angst hoef je niet te hebben dit is jouw pad, kijk eens om je heen, wat zie je nog meer?

Deze week heb ik een brief gekregen vanuit het ziekenhuis dat ze niet denken dat het epilepsie is, maar dat ze ook niet weten wat het wel is. Ik had een film opgestuurd van mijn aanvallen in de gedachte dat het wel duidelijk zou zijn dan. Maar ook dat heeft dus geen duidelijk beeld gegeven. Ze hadden mij inmiddels al doorgestuurd naar een slaap centrum, omdat ze mij daar langer kunnen opnemen en het ziekenhuis vanwege onderbezetting en het kostenplaatje met de verantwoording van opname niet konden waarmaken.
Oef lastige situatie lijkt mij dit, hoe ben je daaronder?
Het lijkt me trouwens wel heel beangstigend om niet te weten wat er met je lichaam gebeurt ... en mediteren om helende krachten, dat je dat vraagt van te voren... zal dat helpen?

Helaas zit er een enorme wachtlijst op opname en ik vrees dat ze daar ook geen hulp kunnen bieden. En ik uiteindelijk toch weer doorverwezen wordt naar het spirituele.
Ja helaas zijn sommige regels niet erg logisch in de oren maar waneer je je erin verdiept kan je er wel begrip voor hebben, alleen leuk lijkt het mij niet,maar goed dat kan je wellicht ook proberen los te laten, denk ik.
Mijn grootste probleem is dosering, want ik weet dat ik wel degelijk enigszins invloed op uit kan oefenen. In die zin dat ik min of meer bewust kan wegzakken. Helaas gaat het dan vaak te snel en te hard en zijn de gevolgen weer niet te overzien.
Ohww dit klinkt als een oefening hihi ben jij niet toevallig aan het vallen en nu weer proberen op te staan...?
Oefening baart kunst maar alleen waneer je je hart ervoor inzet, zwaar en moeilijk zal dat klinken in de oren, maar wat als je er nou uiteindelijk wél controle, doormiddel begrip en inzicht, over hebt?
Dit alles heeft mij ook zeer wantrouwig gemaakt dat ik niet meer weet wat wel waar is en wat niet, ik twijfel dan vaak aan wat ik voel. Maar durf ook niet te vragen of het klopt. En al snel denk ik laat maar, het ligt aan mij en er is toch niemand die het snapt.
Dit begrijp ik dat gevoel wat je hebt, erop focussen en mijmeren helpt niet overigens, wat eventueel wel kan helpen ... is er vrede mee hebben.... en nee dat is ook weer iets wat niet makkelijk is maar uiteindelijk zeer zeker wel de moeite waard.

Toen ik hier met dit draadje begon voelde ik direct al mensen die even schrokken en dachten wat is dit. Een soort angst voor wat er gaat komen. Ik voelde dat op de achtergrond er al een paar berichten heen en weer gingen en mensen elkaar begonnen te waarschuwen. Let op...... dat is die... kijk uit... In de reacties zie en voel ik de afstandelijkheid en gemaakte opmerkingen om mij tot rust te houden.
haha jaaa irritant kan dat zijn! Maar goed als je dat niet meer wilt horen kan je er ook voor kiezen niet meer te praten over dat onderwerp, ik bedoel het is niet verplicht of zoiets.
Vervolgens heeft iemand een De-javu, die behoorlijk doorzichtig is en tja, min of meer gewoon beledigend.
Naar!
Maar goed, ik denk dan het ligt allemaal aan mij en ik zie spoken. Uiteindelijk weet niemand een antwoord en tja wat raar allemaal, dus vandaar mijn verwijzing naar jullie eigen bronteksten.
Ik heb ook zovaak gedacht spoken te zien maar waneer je jezelf meer vertrouwd kan je er ook op aan dat wat je ziet, hoort, voelt gewoon waar is, twijfel niet aan jezelf maar probeer wat meer te luisteren naar die innerlijke stem die begeleid je namelijk, althans dit is mijn ervaring ik wil je alleen helpen .
Het geen waar het forum hier voor staat.

Groene heks zegt het allemaal niet te begrijpen en ik stel mij dan de vraag wat begrijp je niet. Ik dacht laat ik maar gewoon vragen wat ze niet snapt, maar wat ik voel is iets anders. In mijn beleving begreep ze niet de reacties op mijn berichten. Althans, zo voelt dat voor mij. Idd waarom snapt niemand het vraag ik mij dan af. Vandaar de verwijzing, want die teksten heb ik jaren geleden al gelezen. Iemand wees mij daarop.

Ik had al wel 10 keer eerder hier heen willen gaan en al die jaren niet verspild te hebben met andere zaken, maar ik was er niet aan toe. Die kleuren die ik zie zijn energie, en dit is idd vreselijk sterk dat ik er bang van ben. Zo sterk, dat ik heb gezien dat het waar is, door telekinese. En ik kan alles afschuiven op hallucinaties en aanvallen en weet ik niet meer, maar juist door die bevestiging kon ik geen kant meer op. Ik kan geen enkele logische verklaring bedenken voor dat geen wat er toen gebeurde. En ik heb heel veel rare dingen meegemaakt die ik altijd wel kon verklaren zodat ik er vrede mee had. Maar iets zien en horen bewegen icm met de kleuren die ik zie. Tja, daar kan ik niets op bedenken.

Ik wou dat ik al heel lang kon zeggen wat ik voel zie en ervaar. Maar het wou gewoon niet en ik vindt het vreselijk beschamend als ik zou zeggen dat ik een soort van iets zie wat energie is. Want daarmee zou ik zeggen dat ik iets "heb" een "gave". En dat terwijl ik al mijn hele leven mens probeer te zijn en zo onopvallend mogelijk door het leven probeer te lopen.

Ik raak in een hele diepe trance die ook duidelijk aangetoond is op een EEG en zelfs vaker dan 1 keer. Maar ook voor de neuroloog is dit een stukje nieuw gebiedt.

Ik heb altijd een brug willen slaan tussen het ontastbare en het tastbare. Om dat te laten zien, zodat men niet hoeft te twijfelen. Maar het stomme is, ik twijfel aan mijzelf. Ik ben bang als ik echt opensta en echt de keuze maak om mij niet meer te verzetten dat mensen dan dingen van mij verwachten die ik niet waar kan maken.

Ik heb heel veel gedaan om, mijzelf het tegendeel te bewijzen maar het lukt mij niet. Ik kan niets anders meer dan toegeven.
Ik heb alles gedaan om mensen op afstand te houden, zodat ze mij niet konden zien. Maar soms glipt er energie doorheen die te lang opgekropt zit.

Ik wordt er ziek van omdat het mijn hele lichaam en leven uit balans haalt. Ik wordt ziek door mij te verzetten, maar ben te bang om toe te geven. Ik kan het allemaal amper bevatten.

Ik ben alles gaan uitzoeken in de hoop dat er ergens een grandioze blunder gemaakt zou zijn in de geschiedenis en dat het allemaal onzin is. Maar alles wat ik zoek, ik kom steeds uit bij dezelfde bron.

En dat begint bij mij, door toe te geven aan wat ik voel.

Zo te lezen ben je in een achtbaan terecht gekomen .... ooit stop die en kan je erop terug kijken met een ander zicht erop.
Succes, ik voel met je mee, heel naar en frusterend allemaal, maar gewoon doorzetten hoor en kop op alles komt goed op te duur.

Ik val soms in slaap, en begin dan kleuren te zien.
In die kleuren komen patronen voor die samensmelten.
Deze samensmelting is "eenheid" en loopt als een spiraal naar .....