Vandaag had ik het examen Latijn(wat overigens goed is verlopen :D) en voor dit examen kregen we een hoop filosofie mee. Nu de filosofie van Plato deed mij heel erg denken aan iets wat ik hier op Merudi ooit heb gelezen maar ik kan mij niet meer herrinneren wat het was. Maar in ieder geval krijg je van mij de filosofie van Plato voorgeschoteld
De visie van Plato op de ziel
Plato was er van overtuigd dat voordat de ziel op aarde terechtkwam ze in een wereld rondwaarde die hij de Ideeenwereld noemde. In die wereld stonden alle perfectie ideeen,van de perfecte stoel tot de perfecte staat.
Op het moment dat de ziel naar de aarde vertrekt word deze in een lichaam opgesloten die de ziel als een kerker ervaart en kan zich ook niets meer herrineren van wat onze ziel in de Ideeenwereld heeft gezien. Maar geen nood want Plato heeft de oplossing. Hij zie dat we onze ziel moesten bevrijden ,maar niet door zelfmoord te plegen want daar was hij tegen, door te filosoferen. Door te filosoferen kan onze ziel stukjes van de Ideeenwereld weer terug herrinneren en zo kunnen we tot de juiste oplossing komen (misschien moeten onze Belgische politici daar maar eens aan denken vooraleer ze weer gaan kibbelen :D)
Om dit allemaal te verduidelijken gebruikte hij een mooi verhaal die ook de mindere kanten weergeeft.
Stel je voor dat je samen met een heleboel andere mensen opgesloten zit in een onderaardse grot. Ieder van jullie is met de handen en de voeten aan de grond vastgebonden en jullie kunnen enkel nog voor jullie uit staren. Voor jullie staat een witte doek waar de schaduw van allerlei dingen word getoond zoals de schaduw van een stoel,tafel,etc. Op dat moment voel je dat jouw ketens los zitten en je kunt zonder enige moeite opstaan.
Je kijkt achter je en daar zie je een trap die steil naar boven gaat. Je beklimt de steile trap en je komt uit in de buitenlucht. Maar het hevige lucht doet je pijn aan de ogen en verblindt voor een tiental minuten. ALs de verblindheid verdwijnt dan pas zie je de schoonheid van de wereld want nu zie je de echte ware stoel en tafel en niet de vervormde schaduwen in de grot.
Je beslist om terug naar beneden te gaan en te verkondigen wat je daar boven hebt gezien. Als je beneden aankomt wordt weer maar eens verblind maar deze keer door de duisternis die dit effect zltijd heeft nadat je uit het licht komt. Je vertelt aan iedereen wat je daarboven hebt gezien maar niemand gelooft je. Iedereen verklaart je voor gek want de enige dingen die voor hen echt zijn de valse schaduwen. Hoe meer je dit verkondigt hoe kwader ze worden totdat het je eigen dood zou kunnen betekenen.
