We wisten natuurlijk dat het er aan zat te komen toen de dokters bij hem longkanker constateerde,
en hem maar 3 maanden te tijd te geven.
Maar ik hield me vast aan het idee dat mijn opa beter zou worden,
toen zijn heengaan in zicht kwam en hij wist dat hij niet meer lang in deze wereld zou zijn,
groeide bij mij het idee dat hij beter zou worden omdat hij met kleine stapjes vooruitging.
Op een avond toen ik ging slapen in mijn stapelbed die mijn opa voor mij had gemaakt
(Hij was heel handig in het maken van prachtige dingen uit hout)
Ik deed het licht uit en ging ik slapen.
Toen het licht uit was hoorde ik van onder mijn bed voetstappen die stilletjes het trapje van mijn bed opgingen.
Op de bovenste trede stopte de voetstappen. Ik was toen heel bang ( ik dacht dat er een of andere dief in mijn kamer zat) en ik voelde dat iemand naar mij keek. Ik had mijn ogen stijf dicht uit angst wat ik zou zien als ik mijn ogen opendeed.
Het gevoel dat er iemand naar mij keek bleef duren en plotseling hoorde ik een machientje afgaan.
Het geluid leek als het geluid van een boor . Na een minuut of 2 stopte het geluid maar het gevoel dat er iemand naar mij keek bleef duren. Na een tijdje, voelde ik dat iemand mijn deken te goei over mij legde alsof iemand mij wou onderstoppen, hierna had ik ook niet meer het gevoel dat er iemand naar mij keek.
Zo snel als ik durfde deed ik het licht weer aan en in plaats van een dief te betrappen zag ik helemaal niets. Toen besefte ik dat er geen dief maar een ziel in mijn kamer was geweest uit angst rende ik naar de living, vertelde ik het hele verhaal aan mijn mama die mij troostde en er zeker van was dat wie ook op mijn kamer was geweest vast geen kwade bedoelingen had.
Een week later stierf mijn grootvader en hij had van iedereen afscheid genomen op zijn manier behalve van mij.
En ik weet dat het egoistisch is, maar ik had het altijd erg gevonden dat mijn opa geen afscheid van mij had genomen.
Een paar dagen later was ik bij mijn oma om haar een beetje gezelschap te houden en te ondersteunen.
Ik ging naar de garage waar Vake vroeger heel vaak aan het werken was om drank te gaan halen.
Op het moment dat ik in die garage was hoorde ik juist hetzelfde geluidje afgaan als wat ik die nacht had gehoord.
...Toen wist ik bijna zeker dat Vake mij niet had overgeslagen, en op een zeer bijzondere manier van mij afgescheid had genomen
