Ik erger me rot dat mensen hun papiertjes niet in de prullebak gooien maar op straat zelf waneer hun kinderen dat van hun overnemen veranderen ze die slechte gewoonte niet, en leren ze de kinderen het niet af, ik vind dat laks!
Laks in de boel netjes te houden.
Laks in de ander extra werk bezorgen.
Laks in hun houding.
Laks naar een ander toe.
Laks naar de natuur toe.
Laks in discipline .
Je bent een ander opzettelijk tot last!
Ik erger me rot aan mijn laksheid, maar ik weet dat ik laks mag zijn en daardoor ook af en toe denkt te moéten zijn, anders ben ik alleen maar aan het streven en alles tot in de puntjes aan het uitvoeren en dat lijkt me geobserveerd gedrag, dus ben ik met opzet af en toe laks!
Wellicht om een balans te maken, maar het werkt niet echt moet ik eerlijk erbij vertellen wellicht is het beter om gewoon mijn gedrag te accepteren .
Maar of ik dan continu moet streven of geforceerd laks moet zijn dat weet ik niet, ik weet wel dat ik meestal in extreme ga.
Nogmaals ik zoek nog steeds min balans en ik erger me rot dat ik die nog steeds niet hebt gevonden misschien bestaat die balans gewoon niet bij mij?
Ohww ik herinner me ook dat waneer ik iets terug veer en daarmee afrem en wat meer gemakzuchtiger werd dus lakser, dat ik dan andere tot last was, ik moest dus iedere keer op mijn tenen lopen om de boel bij te houden terwijl ik met mijn eigen tempo en prikkeling verwerking dat eigenlijk niet kon bijbenen (ik raakte op, moe en uitgeput zowel lichamelijk als geestelijk) en had eigenlijk niet de juiste ondersteuning daarbij, noch wetend dat ik die extra hulp wel goed kon gebruiken .
Nu weet ik nog niet precies hoe ik hulp moet vragen en aangeven waneer ik precies hulp nodig heb vind ik nog steeds erg moeilijk, niet alleen naar een ander toe maar ook voor mezelf … die grens is spoorloos hahahaha!