mijn leven

Ik vind t al heel goed dat je weet dat je de mensen pijn hebt gedaan..... (en geloof me.. je zal echt niet de enige puber zijn geweest hoor!!!)..... misschien kan je t goed maken met je ouders en familie.... zeg dat je van ze houdt en dat je er spijt van hebt.... dat is al een hele grote last die je van je af kan gooien..... (en als je t moeilijk vind om zo met ze te praten.... stuur ze een brief of een mooie kaart... en vertel je t daar in...)..... Zo zou ik het doen....

Grtz Esther

hoi esther,

dit heb ik allemaal al gedaan. toen ik zwanger was van men zoontje voelde ik zo een schuldgevoel, dat er met mijn ouders en de rest van de familie over gepraat heb, en dit hebben ze me allemaal vergeven.
maar toch vind heb ik het er nog steeds moeilijk mee!

alvast bedankt voor je goede raad!

xxx kelly

Mooi toch.... toch proberen los te laten dan..... erin blijven hangen is alleen maar slecht voor jezelf....als je constant met een schuldgevoel loopt en boos op jezelf bent.. hoe wil je dan echt gelukkig worden?

Sterkte!!!

mja ik weet het!
maar zo makkelijk is het niet om dat los te laten ik zou zelfs niet weten hoe hier aan te beginnen!

xxx
kelly

Wat is het waar je nog bang voor bent?

Heel knap van je dat je dat al gedaan hebt, want er zijn sowieso niet veel mensen die echt in de spiegel durven kijken, en dan ook nog er met andere mensen over praten,!

Ik kan hierop maar 2 dingen bedenken, 1 goede dingen doen voor mensen. Dit geeft je dan een beter gevoel maar je schuldgevoel zal nooit helemaal weggaan (misschien wel met de jaren) En de 2e is mediteren en het jezelf proberen te vergeven. Iedereen maakt fouten!

je schreef eerder dat iedereen je vergeven heeft...
nu alleen jezelf nog vergeven,want dan kun je loslaten...

ga het mediteren zeker een keer proberen!
gast: ik zou niet weten waar ik bang voor ben, misschien om de realiteit te zien hoe ik vroeger was? :-s

lena: ik denk dat dat het moeilijkste is mezelf vergeven :-s
en waarschijnlijk ook waarom ik er mee blijf zitten