Lieve forumleden,
Ik las laatst een gechannelde tekst door Geoffrey Hoppe (www.crimsoncircle.com) over dat deze tijd kenmerkend is voor de (extra) zuigende neerwaartse kracht die drama met zich meebrengt. Dit lees ik ook terug in bv het boek van "Verlicht Leven" van Tijn Touber die onlangs is uitgebracht.
Drama is een verslaving, een systeem uit de 3d wereld, bestaande uit illusies. Drama is ook heel vermakelijk, zonder drama (3e dimensie) ga je naar het Niets in de 4e dimensie. Dat is hartstikke saai natuurlijk, en dat voelt ongemakkelijk. (waarom leef ik nog, zul je je afvragen?) Een verlangen naar iets om om te huilen, boos te worden, iemand op een voetstuk plaatsen, jezelf onder een ander plaatsen, beter te willen zijn dan iemand anders, in de slachtofferrol schieten (of juist de schurkenrol), dingen ingewikkeld maken terwijl volgens mij spiritualiteit juist in de eenvoud zit, en vooral van een mug een olifant te maken. Zet bv de tv maar aan, het zit bomvol drama.
Ik heb gemerkt in mijn eigen leven dat ik meer dan ooit uitgedaagd word om niet mee te gaan in mijn eigen (en andermans) drama en mezelf als het ware in het oog van de storm te plaatsen. Hiermee zie ik mezelf als liefdevol wezen die tegen de ander in gedachten zegt: "veel plezier met jouw drama".
Het thema drama vind ik de laatste tijd ook veel terug op dit forum. Ik wil jullie vragen eens bij jezelf na te gaan hoeveel energie het kost om mee te gaan in andermans, maar ook je eigen drama. Vraag jezelf eens af wat je werkelijk leuker vindt: drama of een comedy. Lachen is voor mij het beste medicijn tegen drama. Ik bescherm mezelf met een luchtige liefdevolle energie, en dan kan ik niet geraakt worden.
Ik vraag me af wat jullie van drama vinden, en of jullie ook drama kunnen herkennen in je leven buiten dit forum.
Liefs the moon
Drama of comedy?
Delen:
Serenity
apr 24 '11
Jaaa ik herken drama wel en pffff ik moet er zo van zuchten want het is meestal een bepaald patroon dat het volgt vind ik.
En dat vind ik zo vermoeiend want het gaat nergens over er zit nou niet echt diepte ergens in.
Iemand die drama zoekt dus eigenlijk aandacht die mensen vergen zoveel energie ze zuigen het uit mij, althans zo voelt dat bij mij aan! ^^
En ik moet dan echt zo erg mijn best doen om mezelf te beschermen met en spiegelende watermantel of mijn aura verstenen of mezelf in witte vlammen te zetten pfff het kost zoveel energieeeeeee!
Onbewust trek ik een gezicht erbij dat ik er inderdaad erg moe van word als ik nu zo terug denk aan zo'n moment…
Lachen is het beste, ja dat klopt, zo tracht ik dit al vele jaren te leven.
Het maakt me wel sterk. ^^
En dat vind ik zo vermoeiend want het gaat nergens over er zit nou niet echt diepte ergens in.
Iemand die drama zoekt dus eigenlijk aandacht die mensen vergen zoveel energie ze zuigen het uit mij, althans zo voelt dat bij mij aan! ^^
En ik moet dan echt zo erg mijn best doen om mezelf te beschermen met en spiegelende watermantel of mijn aura verstenen of mezelf in witte vlammen te zetten pfff het kost zoveel energieeeeeee!
Onbewust trek ik een gezicht erbij dat ik er inderdaad erg moe van word als ik nu zo terug denk aan zo'n moment…
Lachen is het beste, ja dat klopt, zo tracht ik dit al vele jaren te leven.
Het maakt me wel sterk. ^^
Groene_heks
apr 24 '11
Yup ik herken het wel en het kost mij soms moeite me niet mee te laten slepen, want je hebt gelijk het kost bergen energie die ik eigenlijk veel liever aan andere dingen besteed 
New Moon
apr 24 '11
Goed opgemerkt Lily, dat er geen diepgang in drama zit. Het is eigenlijk een soort kunstmatige diepgang... Ik herken dat heel erg van mezelf. Ik heb de neiging om heel diep na te gaan denken over bv mijn eigen verdriet of boosheid en dan er als het ware in te duiken. Dit kan ook gaan over het verdriet of de boosheid van iemand anders...
Nog een paar andere vragen, aangezien jullie aangeven dat het lastig is je er niet in te laten meeslepen (ben zelf ook bezig met dit proces dus vind het mooi om hierover te praten met anderen)
- Hoe kan je het beste afgrenzen als er drama is om je heen?
- Hoe kan je het beste drama begrenzen in jezelf?(oftewel op welke manier ga je niet mee in je eigen misère?)
Liefs, the moon
Nog een paar andere vragen, aangezien jullie aangeven dat het lastig is je er niet in te laten meeslepen (ben zelf ook bezig met dit proces dus vind het mooi om hierover te praten met anderen)
- Hoe kan je het beste afgrenzen als er drama is om je heen?
- Hoe kan je het beste drama begrenzen in jezelf?(oftewel op welke manier ga je niet mee in je eigen misère?)
Liefs, the moon
Groene_heks
apr 24 '11
zodra je beseft dat het eigenlijk niet over jou gaat maar meer iets van de ander is lukt het mij beter om los te laten.
Als ik het in liefde bekijk en niet in boosheid werkt ook
En inderdaad dat *duiken* zoals je aangeeft, soms lukt me dat soms niet. Dan staat boosheid in de weg en dat is lastig, als ik moe ben lukt me dat minder goed dan wanneer ik me echt lekker voel.
Het duiken in de emotie wat het met je doet bedoel ik dan.
Als ik het in liefde bekijk en niet in boosheid werkt ook
En inderdaad dat *duiken* zoals je aangeeft, soms lukt me dat soms niet. Dan staat boosheid in de weg en dat is lastig, als ik moe ben lukt me dat minder goed dan wanneer ik me echt lekker voel.
Het duiken in de emotie wat het met je doet bedoel ik dan.
Serenity
apr 24 '11
quote=themoon=Zwart.
quote=Lily Beau=Roze.
Goed opgemerkt Lily, dat er geen diepgang in drama zit.
Dank je wel.
Het is eigenlijk een soort kunstmatige diepgang... Ik herken dat heel erg van mezelf. Ik heb de neiging om heel diep na te gaan denken over bv mijn eigen verdriet of boosheid en dan er als het ware in te duiken.
Zelfmedelijden? Zonder verdere aanpak?
Ja ik ken het wel maar ik zet het liefs mijn schouders eronder en hup gaan met die banaan. ^^
Dit kan ook gaan over het verdriet of de boosheid van iemand anders...
Nog een paar andere vragen, aangezien jullie aangeven dat het lastig is je er niet in te laten meeslepen (ben zelf ook bezig met dit proces dus vind het mooi om hierover te praten met anderen)
- Hoe kan je het beste afgrenzen als er drama is om je heen?
Te distantiëren enn je kiezen op elkaar doen om maar geen aandacht te willen schenken althans dat werkt voor mij goed want mijn gezicht spreekt dan voor mezelf of laconiek reageren werkt ook heel goed bij mij.
Verder heel aards blijven bijvoorbeeld de feiten of inzicht geven doormiddel de situatie uit te leggen en eventueel ook de achtergronden van de emoties van de betrokkenen of van diegene dus waar zo'n gevoel vandaan komt van welke emotie, dat wil bij mij wel eens goed werken want dan begrijp ik het tenminste en is er geen rede voor paniek en/of ongerustheid en/of een scala aan doem-ideeën !! ^^
- Hoe kan je het beste drama begrenzen in jezelf?(oftewel op welke manier ga je niet mee in je eigen misère?
Het mindfulnesstrucje toepassen en de situatie te overzien door in je hoofd de oorzaken en gevolgen proberen te achterhalen zo creëer jezelf inzicht en dat geeft mij heel veel rust in me bolletje! ^^
Liefs, the moon
quote=Lily Beau=Roze.
Goed opgemerkt Lily, dat er geen diepgang in drama zit.
Dank je wel.
Het is eigenlijk een soort kunstmatige diepgang... Ik herken dat heel erg van mezelf. Ik heb de neiging om heel diep na te gaan denken over bv mijn eigen verdriet of boosheid en dan er als het ware in te duiken.
Zelfmedelijden? Zonder verdere aanpak?
Ja ik ken het wel maar ik zet het liefs mijn schouders eronder en hup gaan met die banaan. ^^
Dit kan ook gaan over het verdriet of de boosheid van iemand anders...
Nog een paar andere vragen, aangezien jullie aangeven dat het lastig is je er niet in te laten meeslepen (ben zelf ook bezig met dit proces dus vind het mooi om hierover te praten met anderen)
- Hoe kan je het beste afgrenzen als er drama is om je heen?
Te distantiëren enn je kiezen op elkaar doen om maar geen aandacht te willen schenken althans dat werkt voor mij goed want mijn gezicht spreekt dan voor mezelf of laconiek reageren werkt ook heel goed bij mij.
Verder heel aards blijven bijvoorbeeld de feiten of inzicht geven doormiddel de situatie uit te leggen en eventueel ook de achtergronden van de emoties van de betrokkenen of van diegene dus waar zo'n gevoel vandaan komt van welke emotie, dat wil bij mij wel eens goed werken want dan begrijp ik het tenminste en is er geen rede voor paniek en/of ongerustheid en/of een scala aan doem-ideeën !! ^^
- Hoe kan je het beste drama begrenzen in jezelf?(oftewel op welke manier ga je niet mee in je eigen misère?
Het mindfulnesstrucje toepassen en de situatie te overzien door in je hoofd de oorzaken en gevolgen proberen te achterhalen zo creëer jezelf inzicht en dat geeft mij heel veel rust in me bolletje! ^^
Liefs, the moon
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
