Lieve Miyase...
Ik ben het helemaal eens met Emuca !
Als je het te akelig vindt en er angstig door wordt zou ik hulp zoeken.
Ikzelf heb nu ruim 12 jaar last van dissociatie, het afgelopen jaar meerdere keren per week waardoor ik nu al ruim een jaar thuis zit en mijn huis eigenlijk niet meer of nauwelijks uit kom door angst omdat ik vaak niet weet of ik slaap of wakker ben.
Zelf heb ik meerdere theorieën waardoor het bij mij zou kunnen komen, maar inmiddels ben ik erachter dat het niet uitmaakt waardoor het komt...als je aan het dissocieren bent of net bent geweest is het een kwestie van hoe er mee om te gaan, wat belangrijk blijkt te zijn.Het onder controle krijgen of controle weer terug krijgen. ( En dat ben ik nu aan het leren.)
Ik vind het hartstikke fijn dat je het in elk geval niet voor jezelf houdt en ermee naar buiten komt, hierdoor ga je de hulp krijgen die je nodig hebt. Ik durfde het zelf nooit tegen iemand te zeggen want ik dacht dat ik gewoon gek en raar was aangezien ik nog nooit gehoord had van iemand dat zij dat ook hadden. Ik wou dat ik toen al internet had ofzo...hahaha.
Misschien kan je hulp zoeken bij iemand die zelf dissociatie/derealisatie gehad heeft en nu therapie geeft?? Zogenaamde ervaringsdeskundigen.
Overleg dit in elk geval met je huisarts,ouders of andere vertrouwenspersonen.
De medidatie-tip-links van Lily over het aarden is tot die tijd een goed alternatief.
Als je je ervaringen hierover kwijt wil of gewoon even je hart/mind wilt luchten...ik ben er voor je.
Liefs,
Elf