ja zo zie ik dat ook, ik spreek ook nooit over mijn vader (overleden 1 mei 2010) in de verleden tijd. Hij is er nog en ik vind het zo stom klinken om dan te zeggen: Ja zo was hij, nee zo IS hij
brrr ik moet er niet aandenken dat mijn ouders wegvallen dat lijkt me zo'n ramp namelijk.
Hun regelen alles namelijk en kerst en pasen word door of mijn moeder en vader geregeld of door mijn tante en oom.
Ik zou het heel raar vinden als deze dingen weg vielen.
Ze vallen niet weg, ze trekken alleen naar een andere plek.
Ouders laten je niet helemaal alleen en ze zullen altijd bij je zijn. In je hoofd en in je hart.
Daar heb ik weinig aan waneer ik antwoord of een helpende hand ndig heb, bah zeg dan pas ben je echt volwassen want dan pas moet je alles helemaal zelfstandig doen blehhhhhhh!!
Ik zit er nou niet echt naar uit te kijken lijkt mij erg moeilijk zoals een ..'opgave!'
Je kan altijd om hulp of advies vragen. Er is altijd hulp om je heen. Het enige wat je hoeft te doen is om hulp vragen en open te staan voor wat komt.
Luister naar je hart, naar je gevoel en leef er naar.Dan zal je merken dat al je dierbaren veel dichterbij zijn dan je ooit voor mogelijk hebt gehouden.
humm ja dat klinkt heel warm Mimosa, misschien moeten mensen ook leren 'hoe' ze hulp moeten vragen.
Dat gaat meestal heel knullig want men heeft weinig ervaring ermee hihi
Al doende leert men en door oefening maakt men het kunstig! ^^
Het is ook heel warm en liefdevol.
Ik denk niet dat er een juiste manier van hulp vragen is. Wat wel zo is, dat naarmate je meer naar je gevoel luistert, naarmate het stiller is in je hooft, je een reactie beter kunt horen/voelen.
hihi ik doelden op , het vragen in je omgeving, hihi maar inderdaad waneer het kalm in je hoofd is zonder gedachten of (overheersende) gevoelens, een echt moment van even stil staan, dan sta je stil bij de issue en laat je het los en tadaa het antwoord komt binnen!!
Althans zo is mijn ervaring en ik ben nog in een oefen fase hihi.
En volgens mij gaat dat aardig goed...
Weet je, ik vind het niet erg of mijn moeder, de buurman, of iemand die ik ken komt te overlijden, maar het is de manier waarop.
Ik snap de onnodige lijdensweg niet, waar niet iedereen bewust voor kiest l.ijkt mij
Ik ook niet. En toch doen we het onszelf aan.
Niet bewust nee. Maar het wordt wel tijd dat we ons bewust worden van onze verantwoordelijkheid en onze ogen openen.
Wij zijn de enigen die de wereld kunnen veranderen. We krijgen heel veel hulp hierbij, maar we zullen het zelf moeten doen.
Hi IkGeefJeEenRoos,
Ik zie het positief! Ik zie dat de mensen eindelijk "wakker" worden en aan de slag gaan om een sterker spiritueel mens te worden. Zie het MiddenOosten, ziet er heel rommelig uit maar zij strijden wel tegen degene die het volk al decennia's lang onderdrukt. Het zijn de Indigo Kinderen(18-30jaar)die deze revolutie doorzetten.(Het platform van de PVV verliest hierbij zijn fundament dat moslims gevaarlijk zijn!Jippy). En dit gebeurt allemaal voor de grote verandering volgend jaar december 2012! Net als de vermelding dat een kind baren zeer pijnlijk is, maar dat je er wel het mooiste kado voor terugkrijgt! Het "rommelen" in de wereld is voor mij een groot geschenk! Change is Comming!