Hai Tamaartje,
Ik voel me geroepen dus hier komt ie.
Ik voel bij mij spanning bij hart en keel. Je zit vol emoties, maar het komt er niet uit.
Er komen allerlei gevoelens bij je los, maar je weet ze niet te plaatsen en weet niet wat te doen.
Je uit je gevoelens niet zo graag, dit blijft binnen.
Huilen, tranen, maar het bijna neit kunnen..
krampachtige schouders, snel nerveus, alhoewel je naar de buitenwereld hoogstwaarschijnlijk de rust zelve uitstraalt.
Dit klopt erg goed. Er zijn maar een paar mensen waarbij ik mijn emoties wil en voor mijn gevoel kan tonen. Mensen die mij niet heel goed kennen, merken hier inderdaad niet veel van.
Verlegenheid en onzekerheid zijn je niet onbekend, je bent best kwetsbaar.
Ontzettende lieve persoonlijkheid, heel eerlijk en intelligent. Je kunt makkelijk studeren.
Ik ben erg onzeker en naar de buitenwereld daardoor ook verlegen. Terwijl ik dat diep van binnen niet echt ben! Ik trek me dingen die voor mij (eigenlijk) onbelangrijke mensen zeggen toch erg aan. Studeren gaat me, als het me interesseert, makkelijk af en ik durf mezelf best slim te noemen!
Ergens voel ik ook een bepaalde eenzaamheid. Voor mijn gevoel krijg jij ontzettende veel prikkels, ( onbewust ) maar weet niet wat hiermee te doen.
Je pikt snel de energieën van andere mensen op en krijgt deze niet verwerkt
Ik voel me vaak erg eenzaam en onbegrepen. Ik denk dat je gelijk hebt wat de prikkels betreft, maar dit merk ik inderdaad niet bewust. Ik voel me erg snel heel moe, en ik denk dat dit ook hierdoor komt.
Ik zie een lange man met bril met een hele rustgevende uitstraling, wijsheid zie ikbij hem...is dat jouw vader ?
Dat zou goed kunnen kloppen, mijn vader heeft een erg rustgevende uitstraling en de wijsheid zie ik ook (niet altijd natuurlijk ) in hem. Hij is alleen niet heel lang en draagt niet altijd een bril. Maar ik denk dat je gelijk hebt!
Het lijkt wel of je op een bepaald kruispunt staat in je leven. Overal staan wegwijzers, maar je weet nog niet welke route je meot volgen.
Misschien denk je hier teveel over na, beredeneer je het teveel en moet je je gevoel hierin volgen.
Ook hierin kan ik mezelf vinden.. Ik heb erg met mijn studiekeuze gezeten. Nog steeds denk ik veel na over de toekomst, of ik wel juiste keuzes maak.. Stom natuurlijk, maar het gaat vanzelf. Ik ben een echte twijfelkont!
Dieren begrijpen jou en jij begrijpt hen, dat kost je geen of weinig moeite. Het bestaan van dieren is voor jou een hele troost.
Absoluut!!
Met tijden heb je tijd nodig voor jezelf om je hoofd leeg te maken en dan trek je jezelf terug. Je geniet dan van de stilte om je heen en glijdt het allemaal van je af.
Mijns inziens ben je een hooggevoelig persoon die moet leren om zich beter af te schermen. Althans dat gevoel krijg ik erbij.
Voor mijn gevoel heb ik dit vaak nodig. In de natuur of bij dieren lukt dit gelukkig erg goed (is wel voor korte duur, maar goed). Ik vind het nog lastig om mijzelf daarvoor af te schermen, maar ik blijf het proberen!
Had of heb jij een oma die ergens buitenaf woont/woonde?
Ik zie een klein grijs vrouwtje emt een soort knot of haar opgestoken emt zo'n pin die buiten loopt in een schort, zie daarbij ook kippen. Lijkt wel of ze de kippen voert.
Een pittig, eigenwijs vrouwtje, zeker in vrogere tijden.
Ze is weduwe zoals ik haar zie en leeft een behoorlijk sober leventje. En daar bedoel ik mee dat ze weinig nodig heeft om gelukkig te zijn. Verafschut materialisme.
Daarin lijk je voor mijn gevoel behoorlijk op haar...
Dit vind ik echt super! Ik herken haar meteen, ze is niet mijn oma. Vroeger kwam ik wel veel bij haar, en zij zag me destijds wel als haar kleindochter. Voor mij was en is zij zeker een soort oma, hoewel ik haar niet vaak meer zie. Ze is inderdaad oud en grijs, met het gevlochten haar tot een knot gedraaid. Ze draagt altijd een schort en voert inderdaad haar kippen erg graag! Ze is absoluut pittig en eigenwijs, en ze is inderdaad weduwe. Ze leeft inderdaad een sober leven, maar ze is ijzersterk en laat haar verdriet bijna niet zien. Ze is met weinig gelukkig en ik ben heel trots dat je vindt dat ik in dat opzicht op haar lijk! Fantastisch... Ik kan het alleen maar hopen!
Nou ik hoop dat je er iets mee kunt, Ik hoor graag van je....
groetjes Sieske