Ik begon de droom op een vreemd fabriekscomplex. Wat voor een fabriek het was weer ik niet, want ik zag lampen, voetballen en gewoon random machines. Er waren geen mensen meer, maar sommige apparaten stonden nog gewoon aan.
Er was een soort hok wat leek op mijn vaders huidige appartement en dat was hij aan het verbouwen. Het grote verschil was alleen dat hij meer ruimte had extra en in totaal 5 kinderen waarvan ik er 1. Zijn nieuwe vriendin was een beetje een barbiepop maar dan ontzettend asociaal en had 6 kinderen. Hij maakte echter slaapplekken voor ons 5.
Toen ging ik een beetje op onderzoek in het appartement omdat het boven heel hokkerig was en heel erg zolderachtig. Ik ging een soort luik door om mijn pa te zoeken en hoi te zeggen, maar kwam toen met mijn haar vast te zitten in loshangende en werkende elektriciteitsdraden. Ik was helemaal van: aaaah! maar me los!
Maar ik voelde niks.
Later gingen we op onderzoek uit in de rest van de fabriek en we verbaasde ons erover hoe groot het was en dat sommige dingen nog werkte terwijl alles verlaten was! Ik zag overal mogelijkheden in om een huis te verbouwen met meer ruimte voor al die 11 kinderen maar daar wilde pa niks van weten. Toen zei ik: ik wil dan wel een eigen plekkie hier op het terrein! En een broer (zomaar een random broer) was heel opgelucht omdat de badkamer voor de kinderen nu ergens anders kon en hij iets meer had dan alleen een bezemkast om in te slapen. Het was wel apart, want mijn nichtje )was opeens ook mijn zusje) had een veel grotere kamers dan mijn 3 broers. (ik heb geen drie broers).
Mijn pa en ik trokken verder door de fabriek en zagen opeens een vrouw die oude vlaggen aan het maken was. Ze maakte de verkleurde dingen alsof ze vers van de pers waren maar plakte ze helemaal scheef in elkaar. Ze zei tegen mijn vader: "Dit zijn vlaggen voor jou! Dan kan iedereen zien dat jij de baas bent van deze fabriek!"
Ik vroeg aan haar: "Wat doe je hier?"
Ze zei: "Ik hoor erbij!"
En toen liepen mijn pa en ik opeens aan een kant van de fabriek waar de zon mooi scheen en zijn vriendin met kinderen kwam aanlopen. En toen liepen we terug met z'n allen en toen keek ik naar rechts, waar opeens een paar huizen stonden. En toen was ik opeens in zo'n huis en dat was het mijne...
