mijn vader

Vannacht had ik sinds tijden weer eens een hele duidelijke droom. Aan de ene kant een hele mooie en aan de andere kant een beetje rare droom.
Ik droomde dat mijn vader heel bewust en vredig overleed. Ik werd hier ook helemaal niet verdrietig van maar was meer opgelucht en blij voor hem en voor mijn moeder. Mensen om me heen begrepen het niet helemaal dat ik zo reageerde, maar ik had zelf zo'n sterk gevoel dat dit goed was dat ik er niet om rouwde dat hij dood was. Ik ging ook gewoon door met mijn leven of er niet veel gebeurd was. Ik was ook blij voor mijn moeder dat ze nu, na zijn dood, weer haar eigen leven kon oppakken.
Ik weet nog wel dat ik mezelf afvoeg of mijn reactie eigenlijk wel normaal was. Maar dit was gewoon mijn reactie op het gebeuren en niet de reactie die anderen van me verwachten. Ik had ook wel het gevoel dat andere het later wel accepteerden dat ik zo reageerde.

Nu is het wel zo het al een keer zo was dat mijn vader bijna gestorven is terwijl wij erbij waren. (in het echt) Toen gaf het mij ook een heel vredig gevoel. Zo van; ga maar het is goed. Maar toen is hij dus nog gered en heeft hij een paecemaker gekregen. Hij leeft nog steeds en het gaat naar omstandigheden goed met hem. (is door herseninfarcten halfzijdig verlamd en kan niet praten, dit was al zo)