fotolezen

Dit is iets helemaal nieuw voor mij maar sinds kort ben ik me beginnen interesseren in fotolezen en kaartleggen. Ik kan het zelf niet maar een vriendin deed het onlangs voor mij en het leek me ideaal om haar verhaal aan dat van jullie even te toetsen. Iedereen moet leren ... en ik stel me graag kandidaat.

Ik heb hem er maar even voor je bijgeplaatst .

Je bent een leuke vent! Je bent innemend en kunt heel makkelijk mensen voor je winnen. Je hebt een zacht karakter en je cijfert jezelf (te) snel weg, gaat (te)veel af op wat anderen zeggen. Daardoor laat je je eigen talenten te snel ondersneeuwen. Je zou er goed aan doen (ik hoop dat ik behalve een reading ook een advies mag geven) meer te luisteren naar je buikgevoel, je guts, en daar vanuit te gaan leven. Wat je in je hebt: Je innemendheid gebruiken voor het hogere doel, zoals mensen coachen, advies geven of een goed gezondheidsproduct verkopen.

Bedankt voor de lezing. Ik voel me ook zoals u omschrijft. Mijn ex-vrouw verweet me soms dat ik teveel belang hechte aan wat anderen van me denken en me wil gedragen zoals ik denk dat de anderen dat willen.Ben dus onlangs gescheiden omdat ik me leeg en zinloos voelde in de relatie. De liefde was op , zou je kunnen zeggen. Het was geen slechte relatie maar ik kreeg te weinig respect van mijn vrouw die vond dat ik 'mentaal' veel te passief was. Wegens een slaapprobleem viel ik thuis ook heel veel in slaap en daar had mijn vrouw het ook moeilijk mee. Ze was nochtans een goede vrouw , goede moeder , ... Daarnaast was ik stiekem een relatie begonnen met een collega. Haar aandacht pepte me terug op. Ik heb lang getwijfeld of ik wel zou scheiden maar na 2 jaar heb ik de knoop doorgehakt. Het werd trouwens voor mijn vrouw ook ondragelijk. Zij wou de relatie nog redden. Nu zijn we gescheiden en hebben we bijna geen contact meer. Ik heb nog steeds een relatie (stiekem) met mijn collega. Voel me goed op mijn werk en bij haar maar eens thuis alleen en ook als de kinderen bij me zijn voel ik me soms heel slecht. Kan niet slapen. Soms heb ik het gevoel dat mijn leven een leugen is. Ook de nodige stappen zetten voor de scheiding is heel moeilijk. Maar als ik er niet aan denk dan is alles OK dus probeer ik niet aan de problemen te denken. Mijn ex-vrouw vond me gevoelloos en vond dat ik problemen negeer of ontvlucht ipv aan te pakken. Soms weet ik het allemaal niet meer. Voel me soms fantastich maar soms ook heel erg neerslachtig.

Heb je de foto weer verwijderd?

excuses (iets verkeerd gedaan) .. staat er terug.

welkom op Merudi, ik zal schrijven wat ik doorkrijg als ik je foto zie!

Het lijkt wel of ik hoor steeds iemand die jouw vergelijkt met iemand anders! Soms in de betere zin, soms in de mindergoeie zin.
Kan het zijn dat je vader jou en een broer steeds met elkaar vergeleek? En dat soms de ene het in zijn ogen minder/beter deed, op een bepaald vlak.
En dan weer de ander? DAt lijk ik te voelen/horen. Het is een proces dat steeds terugkeert..alsof je er ook onbewust steeds naar vraagt om vergeleken te worden. Daarom ben je eigenlijk niet alleen. Sta
Je straalt het uit..dat je graag regelmatig wenst te weten, wat anderen van je denken en vinden. Je bent dan blij met een compliment en het mooie, en het raakt je als men je afbreekt! Het punt is, dat jij diegene bent die een oud patroon herhaalt. En dat patroon uitzend naar de buitenwereld, die daar perfect aan voldoet! Mocht je daarvan kunnen loskomen, dan zal je een enorme maturiteit kunnen uitstralen, een orginaliteit en een kunstzinnigheid, en gedrevenheid! Dan sta je weer in je kracht. Nu doe je steeds je best, en weer je best en weer je best. Omwille van het idee dat je dan goeie kritiek krijgt. En dat is ontzettend vermoeiend voor jezelf. Want je komt op die manier niet tot bij jezelf!
je ziet er charmant uit. En ik denk wel dat je de mogelijke aandacht kunt krijgen van vrouwen. Maar wederom, zie ik je in een soort tweede positie staan, achter iemand. En dat is die figuurlijke zogenaamde broer waarmee vergeleken werd.
Ik weet niet eens of je wel een broer hebt.. het kan puur symbolisch zijn, maar zo is het hoe ik het voel, als ik naar je foto kijk!

veel liefs
Tinne

Sta sprakeloos ...
Dit was ook de mening van mijn ex ... zei verweet me zelfs soms een bepaalde vorm van narcisme ...

Ik zie geen foto.

heb foto terug geplaatst.
Zit momenteel met heel wat vragen en twijfels (ik wil eigenlijk definitief scheiden maar kan toch ex niet loslaten , denk ik) over toekomst en jullie lezing maakte te voor mij extra verwarrend.

Het eerste wat ik zie of hoor is van : zo daar zit je dan
In the box in the garage. Ben jij een vrijbuiter? En ondernemer? zo voel je aan, dat is wat ik zie. Maar misschien heb je dat in je en komt het er nog niet uit, vandaar dat ik dan ook hoor in the box....

Groot gevoel voor humor, met uitschieters naar hilariteit. Hou je daar van, lekker gek doen? Heerlijk toch, moet ook eens kunnen zo af en toe.

Het is net alsof je er niet bent verder. Je wil wel, maar je gedachten zijn ergens anders niet bij wat je doet. Je wil meer, anders, beter. Het is toch niet zo dat dit alles is schreeuwt je ziel. Ik kan meer, ik kan beter. Nou doe dat dan ook. je kunt het wordt gezegd. Je bent goed genoeg, geloof ink jezelf.

Huh, ik weet niet waar dit hele verhaal vandaan kwam zo snel, maar ik heb het vlot zo op geschreven. Misschien je gids die even door kwam, ik weet het niet.

Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Liefs Cialara.

Mag ik je vragen,
was de tekst die ik schreef te confronterend, Vargas? Tenminste aan je reactie dacht ik dat..

ik ben geen echte ondernemer en lekker gek doen zit er zeker niet in. Ik heb weinig uitschieters ...
Ben gescheiden omdat ik een nieuw leven wou , meer wou , ...

dan zat ik er toch weer half goed bij... niet helemaal Dank je Vargas.

Misschien toch ook iets meer gekkigheid inbouwen in het leven het hoeft echt niet altijd serieus te zijn

Tinne,
wat jullie vertellen , dat zei mijn ex ook maar ik heb nooit geluisterd. Ik wou het misschien niet zien ? Nu , na de scheiding voel ik me niet helemaal zo vrij als verwacht. Ik voel me goed bij nieuwe vriendin. Maar voor de rest ... was het de moeite om mijn kinderen dit allemaal aan te doen ? Dit is nu de twijfel ... waarom is het zo moeilijk om keuzes te maken ? Ik blijf steeds iets missen.

Ik leef met je mee in wat je schrijft.
Je bent op zoek.. zoekende, en dat is heel aanmoedigend, dat mag je niet als een last beschouwen, maar als kansen! Als mogelijkheden die jouw gevoeligheid openen.. das heel mooi.
En daarbij nadenken of je in het verleden het juiste hebt gehandeld is goed, omdat je zo tot je kern komt, in wie je bent! Je mag dat als een groei beschouwen..ook naar de toekomst toe.

Is hetgeen je voelt te missen iets dat je ooit hebt gehad?

Ik weet niet wat ik zoek of wat ik mis.
Ik probeer er nu allemaal niet aan te denken en als ik er niet aan denk dan is alles OK.

ok!

Wat ik hier voel en proef is ontevredenheid, ontevredenheid, ontevredenheid.
Teleurgesteld in het leven, het is niet wat je ervan verwacht had, en ook jouw partner(s) kunnen niet aan deze verwachting voldoen. Je hebt de neiging het helemaal buiten jezelf neer te leggen, en bij de ander. Je verwacht teveel van je omgeving. En ik denk dat dat is omdat er ooit teveel van jou verwacht is.

Heel vroeger heb je lasten en verwachtingen op je schouders meegekregen die niet van jou waren. Je moest aan iets voldoen wat niet in jou zat. Jij bent als jouzelf nooit echt gezien zoals je was, maar je voldeed aan een schaduw die je gewoon niet bent. In die zin heb je de neiging jezelf ook niet te zien, en achtervolg je schaduwen die er niet zijn. Die schaduwen zijn verwachtingen en verplichtingen die jij jezelf oplegt, omdat die jou vroeger ooit opgelegd zijn.
Je mocht jezelf niet zijn, dus mag je van jouzelf nu ook niet jezelf zijn.
Hierdoor kom je niet 'echt' over, en lach je wel, maar diep van binnen vreet het aan je. Je lacht, maar je ogen lachen niet mee, je straalt geen lach uit.

Yep, je weet en voelt dat het anders kan zijn, maar je zoekt het teveel buiten jezelf om. Ben je daarom een totaal nieuwe weg ingeslagen? Maar ook die weg brengt je niet wat je ervan verwacht had. Uiteraard niet, want zolang je buiten jezelf zoekt zul je jezelf nooit vinden
En zul je teleurgesteld worden en blijven. Hoe kunnen anderen jou 'heel' en 'gelukkig' maken? Dat kan niet! Die verantwoordelijkheid kun je anderen niet aandoen, want het is je eigen verantwoordelijkheid. Je kunt anderen daarvoor niet aansprakelijk stellen. Je legt teveel van jouzelf in handen van anderen, zo van: hier heb je mijn ziel en zaligheid, behandel mij lieffff.
Hier een toepasselijk nummer van Harrie Jekkers waar ik nu opeens sterk aan moet denken:


Ehm...tja...dan worden jouw grenzen met voeten getreden, en overschreden, en blijft er nog maar een heel klein beetje van jou over; een klein stukje wat over het hoofd wordt gezien. Je hebt teveel van jezelf uit handen gegeven, en anderen kunnen daar uiteraard (!!!!!!) niet mee omgaan, want het is niet van hen!

Voor jou denk ik dat het van belang is, dat je eerst je eigen grenzen weer weet te voelen en deze leert aan te geven. Stel jezelf vragen als:
Wie ben IK?
Wat wil IK?
Vind ik dit prettig, of doe ik alsof het prettig is?
Wat voel IK? Vind ik het fijn wat ik voel?
Zeg ik dit, omdat ik het wil, of wil ik wat anders zeggen?

Reageer ook niet te snel of teveel in gesprekken. Ga eerst bij jezelf na of alles wel goed voelt voor je. Zoniet, dan geef dat aan en vertel dat je het meeneemt of dat je er later op terugkomt. Laat je niet overrompelen. Bouw rustperiodes in voor jezelf, om erachter te komen wat JIJ nou precies voelt en wilt zeggen. Als je er niet uit komt, dan aangeven en het rustig laten bezinken.

Probeer wat blijer te worden in het leven Sta wat meer stil bij de kleine dingetjes, dingetjes die JOU blij maken. Creëer daar ruimte voor, creëer ruimte voor jezelf. Laat die wereld maar eens zien waar jij toe in staat bent, en wie jij nu werkelijk ECHT bent.
Word wat gelukkiger met jezelf, en laat jouw eigen geluk niet van anderen afhangen. Want ehm...dat is een gebed zonder end

Alles sal reg kom!