30 Januari 2011 Boodschap van Petrus

Petrus en de Hemelpoortsleutel

Emmy, Carrie en ik komen bij mekaar buiten bij het kasteel, waar Emmy op haar fluit speelt. Carrie en ik hebben onze tweelingzielen, Artimus Arimeus en Raidar bij ons. Naast Emmy staat haar zielenvader Indrull, maar ook iemand anders. Hij draagt een donkerblauwe mantel en zelf zie ik zijn schoenen. Hij blijkt een maatje te zijn van Indrull, zijn naam is “Barn”, en hij vraagt of hij met ons meemag. “Natuurlijk” antwoorden we alledrie, want hij voelde helemaal ok !

We starten echt de reis, en voelen ons door een gemetselde boog / poort gaan, waarna we omhoog vliegen door een soort van lift. Het is heerlijk, en we vliegen steeds hoger in het, voor mij vooral witte licht. Bovenaan gekomen ploffen we keihard neer….we voelen aan de grond. Deze blijkt van marmer te zijn ! Emmy helpt Carrie even overeind, en dan vervolgen we onze tocht. Het is hier erg licht, maar toch heeft Carrie een lantaarn bij zich. Vervolgens wordt het toch iets donkerder om heen, maar zeker niet onaangenaam. Carrie steekt vervolgens haar lantaarn aan.

We zijn ergens binnen in een prachtige ruimte zien we nu. Het plafond is schitterend ! Er hangen allerlei lichtjes aan, o.a. lampionnetjes. Emmy zegt dat de lichtjes in de formatie van de sterrenhemel, met de sterrenbeelden hangen. Ja en dat klopt inderdaad ! De ruimte hier is erg vredig en stil, en het klinkt hol. We zien aan de zijkant van het vertrek een dubbele deur. Hij piept een beetje als ie vervolgens opengaat… daarna komt er iemand vanuit die deur onze kant op. Het is een enorme (mannelijke) energie, die we voelen in ons hele lichaam, maar we herkennen deze persoon nog niet… Carrie zegt dat ze zeker weet dat ze hem eerder heeft ontmoet, want hij voelt zo bekend, maar ze kan het ook even moeilijk thuisbrengen. Hij draagt een mantel en heeft donkere ogen en donker haar. Zijn energie is zo sterk, dat we het alledrie steeds warmer krijgen.

We vragen ons werkelijk af wie het is en proberen een aantal namen, maar die namen zijn allemaal niet de juiste. Carrie’s en mijn eerste indruk was “Jezus”, maar die voelt inderdaad iets anders, zoals ook Emmy opmerkt. Dan krijgt Emmy de naam “Petrus” door, en die naam blijkt wel te kloppen ! Petrus wordt ook wel genoemd “Simon Petrus” ( er was nog een andere apostel met de naam Simon). We zien hem bevestigend knikken. Petrus laat ons vertellen en discussieren de hemelpoortsleutel. Ik zeg dat Petrus die gebruikt (volgens de geschriften) om mensen “de hemel” binnen te laten en dat ik ook heb gehoord dat hij deze sleutel gebruikt om de hemel af te sluiten, zodat er geen verkeerde energieen binnen kunnen komen. Hij bevestigd het. Hij zegt vervolgens “wat een reunie”. Carrie kende hem namelijk uit dat vorig leven, toen Jezus leefde. Net zoals ik, Artimus Arimeus en ook Undrill !

We vragen hem waarom de sterrenhemel is te zien op het plafond. Hij zegt dat dat is om de mensen de hemel te tonen; de hemel heeft de mensheid immers altijd gefascineerd. De ruimte waarin we zijn is een tussenplaats, een heilige plaats, vanwaar Petrus de zielen nog kan terugsturen.. Dan begint Petrus te spreken:

“Lieve vrienden. Wij hebben allemaal al zo veel jaren samen doorgemaakt, nou ja, de meeste van ons dan.. en nu zijn we allen dichterbij dan ooit. Maar vergeet niet dat wij al die levens juist door hebben gemaakt om fouten te herstellen. Open uw ogen en grijp niet vast aan ideeen en woorden van anderen. Volg uw eigen gevoel en zie uw gevoel als gelijke met de ander. Ieder heeft zijn taak en zijn doel. Zijn waarde. Een balk en een spijker verschillen, maar zij zijn beide nodig voor het geheel. Omarm uw vrienden en vijanden als gelijken.”

Hij grapt tegen Emmy dat zij de nieuweling van de groep moet zijn. Ik vraag vervolgens waarom hij spreekt over een balk en spijker. Petrus zegt: “Dit is omdat wij, net als een balk en spijker, bouwmaterialen zijn, die het leven en de wereld bouwen zoals zij is.”.

We kletsen nog wat na of we nu wel of niet nog willen terugkomen, na dit leven. Maar het was in ieder geval een supermooie heftige gebeurtenis. Zo mooi ! Al voordat ik op reis ging voelde ik een enorme energie in mijn lichaam, die steeds maar heftiger werd. Ook daarna hield het nog wel een tijdje aan. We genieten van de reunie, en geven elkaar nog een stevige knuffel :-)