ik droomde vorige nacht dat ik in center parcs was.
ik was er niet zomaar maar er was een groot evenement. er waren veel bekenden van mij maar ook onbekenden. toch kon ik bijna iedereen.
op een gegeven moment was er alarmfase rood. dat betekende dat we alle deurkrukken eerst wit moesten spuiten voor we hem gebruiken konden. anders konden de ?????? via de deurkruk bij ons komen als we die aanraakten.
niet veel mensen hadden door dat er iets aan de hand was.
op een gegeven moment werd het bewolkt en begon het te rommelen en hard te waaien. we waren buiten op een open veld en iedereen vloog naar binnen bang om nat te worden. de meeste mensen gingen naar het grote centrale gebouw. ik ging samen met een lerares van mij ( van mn opleiding die ik afgeront heb) naar een kleiner gebouw want haar zoontje was daar nog. haar zoontje was ziek en lag op bed. ze ging erbij zitten en toen brak het noodweer los.
het leek alsof de wereld verging.
ik zat bij het voeteneind van het bed. en toen kwam er zo'n grote flits met wind dat ik me vast moest houden om niet weg te waaien. meteen daarna stond alles in de brand en toen was er niets...
vanacht was ik weer in center parcs alles liep precies hetzelfde op het moment dat ik het kamertje in liep met het zieke zoontje van mn lerares kreeg ik het deja vu gevoel en ik zag voor me wat er ging gebeuren.
ik raakte in paniek en rende weg op naar het grote centrale gebouw. onderweg kwam ik bekenden tegen die ik wilde waarschuwen want ze moesten opschieten. niemand had door wat er aan de hand was. ik was er bijna toen het tot me doordrong dat mn lerares en haar zoontje nog in het kleinere gebouw waren. ik stond in twee strijd. moest ik terug om ze op te halen of moest ik verder gaan.
ik weet niet wat ik heb gedaan maar weet wel dat het zoontje van mn lerares het niet heeft gered hij heette merin en ik vond het vreselijk dat ie er niet meer was. ik raakte helemaal in een of andere trance en begon te huilen. de mensen die omme heen waren maaktten zich zorgen en zagen dat ik witte tranen had. (net als dat spul wat op de deurkruk moest)
en toen ging de wekker
vond het wel apart dat het eigenlijk vervolgt werd. want de eerste keer heb ik er niet zoveel aandacht aan besteed maar doordat ik het nog een keer droomde dacht ik he!