Beste arbe de vie.
Als vast heel erg bedankt voor het lezen van mijn foto.
Ik had niet verwacht dat mijn foto zo snel gelezen zou worden en zo nauwkeurig...
Wat bedoel je met erg geaard?
En ik moet helaas toegeven dat zeer veel dingen die je hebt kunnen afleiden uit mijn foto inderdaad kloppen (tot mijn grote verbazing)
Je zou kunnen zeggen dat mijn wereld aan het tuimelen is, mijn ouders zijn sinds enkele weken gescheiden en in mijn liefdesleven gaat het ook niet best.
Dat je werd tegengewerkt verbaasd me, en tegelijk ook niet, ik wou niets verbergen, ik wou dat de foto zo goed mogelijk leesbaar zou zijn.
Je zegt ook dat ik mijn energie zeer goed kan beschermen en een masker kan opzetten.
Klopt helemaal.
Ik weet niet of je het gemerkt hebt aan mijn gezicht maar ik ben niet afkomstig uit België, niet eens uit Europa, ik ben geboren in Uzbekistan, mijn ma is Russisch en mijn pa is een Aziaat.
Op m'n 7de zijn we verhuisd naar België, dat was een pure gok, we wisten niets over dat land, we kenden daar niemand, we kenden de taal niet, niets.
Dat ging gepaard met de nodige dosis stress voor mijn ouders.
De eerste maanden in België waren het moeilijkst, mijn ouders hun diploma's waren hier niet geldig en ze konden niet zomaar werk vinden.
Toen ik hier voor het eerst naar school ging begon MIJN stress.
vroeger was ik een zeer open kind dat mensen gemakkelijk vertrouwde en mezelf prijsgaf zonder enige wantrouwen, mijn ma noemde mij soms zelfs altruïstisch.
Doordat ik de taal niet verstond en omdat ik er nogal sjofel uitzag werd ik al snel een aanleiding tot spot, en ik werd vaak gebruikt als zondebok, omdat ik niet eens voor mezelf in woorden kon opkomen.
Ik wou dat alles niet aan mijn ouders vertellen omdat ik vond dat zij al genoeg problemen hadden, ik wou ze niet met nog eens mijn problemen belasten dus hield ik alles voor mezelf.
Helaas hielden de pesterijen niet op en stapelden de gevoelens van onrechtvaardigheid zich op.
Na enkele jaren ben ik veranderd van school en kon ik al deftig Nederlands spreken, jammer genoeg veranderde er weinig in mijn situatie, ik ben overgestapt naar een redelijk prestigieuze school waar veel leerlingen redelijk welgesteld waren. Doordat mijn ouders nog steeds niet bepaald rijk waren werd ik puur daarvoor zeer veel uitgesloten.
ik was toen ongeveer 10 jaar, rond die tijd begon ik bovendien ook nog eens te stotteren wat alles alleen maar erger maakte.
In die periode begon ik me meer en meer af te sluiten van de buitenwereld, ik begon te denken dat de meeste mensen je alleen willen gebruiken en niet te vertrouwen zijn, dat zal wel verklaren waarom ik zo makkelijk te doorgronden ben.
Thuis hield ik alles nog steeds voor mezelf, maw ik speelde een spel zoals je zelf hebt gezegd, ik liet zo weinig mogelijk merken van mijn school toestand, dat had ik (besef ik nu) beter niet moeten doen. Daarom verbaasde het me eigenlijk niet toen je schreef dat je werd tegengewerkt.
Ik denk niet dat ik specifiek ben gestuurd door mijn gids, ik heb tot nu toe nog geen contact gehad met mijn gids, ik heb wel altijd al een zeer goede intuitie/ instinct/ innerlijke stem gehad, hoe je het ook wilt noemen.
Ik begrijp juist niet volledig wat je bedoelt met dat ik dingen projecteer, en dat ik beelden opbouw in mijn hoofd.
Nog eens heel erg bedankt voor je moeite en sorry voor de lange tekst, het voelde op een bepaalde manier eens goed om je hart te luchten.
P.S. ik ben Byakuya, je hebt je waarschijnlijk vergist met Marenubium =p