Dromen blijven wonderlijke gebeurtenissen, soms zijn ze heel echt, dan weer warrig, angstig en sommige mensen zeggen nooit te dromen.
De meest voorkomende verklaringen van dromen is volgens het gene ik erover gelezen heb, het verwerken van je dagelijkse gebeurtenissen, soms ook het voorverwerken van de dingen die nog staan te gebeuren, denk bijvoorbeeld aan, een niet zo leuk bezoek aan de tandarts een sollicitatie-gesprek waarover je nerveus bent enz.
Het vreemde aan dromen is, wat ik ervan merk, dat je ze een beetje kan sturen, als ik aan iets fijns denk net voor ik in slaap val, word ik vaak de volgende dag wakker met het gevoel van zalig gedroomd.
De herinneringen aan mij eigen dromen zijn vaag, soms heb ik inderdaad ook het gevoel ik heb geen droom gehad vannacht, maar ik geloof dat iedereen elke nacht droomt.
Waarom je de ene keer wel een herinnering eraan hebt en de andere keer niet, daar heb ik ook geen verklaring voor.
En soms droom je ook op klaarlichte dag lijk wel, ik zal een voorbeeldje geven.
Een paar jaar geleden zat ik op de bank een tijdschrift door te bladeren, ineens zie ik een man staan, een boer, althans zo zag hij eruit, hij stond geleund op een hark/schoffel ofiets dergelijks, hij keek uit over zijn land en had een tevreden gevoel, ik zag en voelde dit in mijn hoofd, ik zag het plaatje voor mijn ogen, niet te verwarren met een geest zien.
Het vreemde ervan was, dat ik wist dat ik die man was(geweest) en nu verklaren, dat kan ik dus niet!
Het was klaarlichte dag, ik was wakker, althans zo was ik mezelf bewust, voor mij gevoel droomde ik dus niet.
Het was een mooie ervaring en het voelde goed, wat me later wel opviel was, dat gevoel van voldoening, dat heb ik ook.
Ik kan slecht tegen rommel, alhoewel het hier heus een bende kan zijn, maar tot op een bepaalde hoogte dan, ineens krijg ik dan de geest (zo noem ik het altijd) en ik ga als een razende aan de gang met schoonmaken en opruimen en als dan alles weer spik en span is, dan voel ik me intens voldaan, maar dat zullen heus wel meer mensen hebben, opzich dus niets bijzonders.
Het vreemde aan dat gevoel is, die man komt weer voor mijn ogen, ja zo voelt dat hé, denk ik dan, tevreden zijn na een dag hard werken.
Voor mij verklaart het ook waarom ik als ik echt veel te doen heb, ik soms niet weet waar te beginnen, ik toch na soms dagen uitstel aan de slag ga, want ik weet dan krijg ik dat mooie gevoel weer.
Ik zou het ook mooier kunnen verklaren, ik ben gewoon een luie donder die af en toe een geestelijk schop onder mijn kont krijg om me aan te zetten tot werken :p .
Nee, echt lui ben ik niet, maar ik heb wel zo mijn momenten
.
Ook denk ik dat je emotie's voor heftige dromen kunnen zorgen, als ik ruzie met mijn vriend heb gehad, dan droom ik meestal heel heftig en dat zou dan weer het verwerken kunnen verklaren.
Wat jouw droom betreft Garfield, heb ik het volgende gevoel.
In eerste instantie doet het me denken dat jij een geest bent in die droom, het verplaatsen van voorwerpen en het zweven, je voelt ook "naar", je maakt mensen bang, aan de andere kant zie je ook het mooie, tussen het onkruid de bloemen.
En nog dieper voel ik dat je klein bent, bang en onbegrepen, het gevoel dat opkomt bij mij is, dat je in die droom een overledenen bent die niet beseft dat hij niet meer tot de levende behoort, jij ziet de mensen om je heen, zij zien jou niet, ze zien en horen onverklaarbare dingen en die maken hen bang.
Misschien een herinnering aan een vorig bestaan van jou, je tijd tussen "hemel" en "aarde"?
Ik denk dat je wel degelijk in dromen ook die dingen kunt ervaren.
Maja, dat denk ik hé, misschien heb je hier iets aan en misschien niet.
Liefs en groetjes van Selma.