Wat kunnen jullie nog herinneren van vroeger?

Ik zal als eerst beginnen :

Ik was vroeger altijd wel al bezig met het spirituele, samen met een vriendin van mij, wat nu ook nog een vriendin is.

Ik zag altijd energien m'n kamer inkomen in verschillende kleuren, en ze kwamen vooral wanneer mijn deur een stuk openstond, dan zag ik ze zo naar binnenkomen.

Ik heb ook altijd heel goed kunnen visualiseren, als ik aan iets aan het denken was in m'n bed dan zag ik alles heel goed voor me, met m'n ogen open of dicht.
Ik zag zeg maar waaraan ik dacht bijvoorbeeld op mijn muur, als ik daarnaar keek.

Ik was altijd geinteresseerd in 'mysterieuze' dingen.
Ik wist altijd al dat er geesten bestonden, dat was niet raar voor mij.

Ik voelde ook heel vaak aanwezigheid in m'n kamer, daar ben ik altijd heel bang voor geweest, dat heeft tot mijn 18e geduurd, daarna werd ik wat sterker dus vond ik het minder eng.

Ik was altijd bezig met die vriendin met energie aan elkaar geven etc. zij was bezig met de tarotkaarten altijd ook.
we probeerde ook altijd aura's te zien, wat bij haar altijd goed lukte, alleen ik zag het alleen met mijn ogen dicht.
Als ik iemands hand vasthield en mn ogen dichtdeed dan zag ik als ik op een bepaalde manier keek, allemaal staafjes van kleuren.

Ik heb nog wel meer dingen, maar dat is ook meer in m'n tienerjaren.

Liefs

Tja, het begon bij mij rond een jaar of 6. De eerste keer weet ik nog goed, want toen zag ik allemaal geesten voor het raam... Het waren er 3 en ik schrok me wilde.

Ik was sowieso wel een kind met een grote fantasie, maar omdat ik niet echt kan vergelijken wat andere kinderen zagen, kan ik niet zeggen of ik nou meer zag dan andere of niet. Maar ik wist altijd wel dingen van mensen. Als 3 jarige was ik ook de enige van de hele familie die er heilig van overtuigt dat ik een zusje zou krijgen. Arme ouders van mij, die me moesten uitleggen dat ik ook een broertje krijgen kon (mijn ma dacht dat ze een zoon zou krijgen). Maar nee, ik bleef verkondigen dat ik een zusje kreeg. (En ik kreeg inderdaad een zusje).

Was ook van klein kinds af aan geïnteresseerd in magie en mysterieuze dingen. En ik had een grote liefde voor kerkhoven en begraafplaatsen.

Leuk om te lezen.

Ja, begraafplaatsen hadden ook altijd een mysterieuze aantrekkingskracht op mij. De eerste keer dat ik merkte dat er iets bijzonders aan de hand was, was op de lagere school. Ik was wel iemand die veel aanvoelde (zo leek dat achteraf) maar dat was zo normaal dat ik niet beter wist.

Er was een touwtrekwedstrijd tussen twee klassen, en we waren op kamp waar meerdere scholen bij elkaar waren. Ik ging kijken en de leraar merkte me op, en zei: kom bij ons helpen, want de groepen waren even sterk, en er zat geen progressie in, bij de ene groep miste er 1 iemand, dus daar sloot ik me bij aan. Ik voelde me stoer dat ze me vroegen, voelde me sterk en pakte het touw vast. Ik dacht niet na, maar het ging zo gemakkelijk dat we wonnen uiteraard. Degene die voor me stond was echt verbaasd en vroeg zich hardop af hoe het kon dat het zo gemakkelijk ging, maar ik wist toen dat er "meer" was. Wat ik me wel kon herinneren is dat ik me een soort van schuldig voelde, wist alleen niet meer waarom, misschien omdat ik wist dat de andere club ging verliezen. Als ik het zo terug lees, klinkt het arrogant, maar dat is uiteraard niet zo geweest.

Er zijn inderdaad een hoop dingen hierin te vertellen, maar dit schoot me net te binnen !