Dichten om zijn te (om)vatten

In het licht
dat jij omarmt
staat mijn ziel naar jou te kijken

Gevoel raakt elkaar
zonder woorden
in intens mens zijn en eeuwige groei.

Het weten
dat jij in rust
je zweven weer inzet
opweg naar de circel
waarin wij alleen stromen.

simpel

Er zijn dagen,
Dat we niets hebben te klagen.
Dan loopt het leven simpel en klaar,
Dan is al het goede vanzelf daar.

Er zijn dagen,
Dat we genoeg hebben te klagen.
Dan loopt het even niet,
Dan rolt er een traan die niemand ziet.

Er zijn tijden,
Dat we van mensen moeten scheiden.
Net zoals de dagen,
Dat we nieuwe vrienden binnen mogen laten.

Het leven is als een toverbal,
Elke kleur is overal.
Het is maar of we ernaar kijken,
En naar de toekomst durven reiken.

Soms plukken we een ster uit de lucht,
Soms komen we niet verder dan een diepe zucht.
Het leven loopt zoals het is voorbestemd,
Durf het te leven, vrij en ongeremd.
J.H.
http://www.spirits.nl/index.html

Mooi gedicht!! Dank voor het plaatsen Lena

elke dag telt

We worden elke dag een stukje ouder,
Leert een blik over mijn schouder.
Elke dag een stukje grijzer,
Maar betekend dat ook wijzer?

Elke dag die is vergleden,
Wordt een stukje van het verleden.
Een deeltje geluk of een deeltje verdriet,
Samen gedeeld of iets wat niemand ziet.

Elke dag worden we gevormd in ons bestaan,
In de ruimte voor de lach maar eveneens de traan.
Mogen we opnieuw proberen,
Of we van het verleden iets kunnen leren.

De dagen glijden voorbij,
Rijgen zich aan elkaar tot een lange rij.
Die noemen we dan jaren,
Maar kunnen we het dan beter verklaren?

Fouten we maken ze allemaal,
Niet zomaar hier en daar een paar.
Met vallen en opstaan leren we leven,
Leren we vechten en vergeven.

Leren we de eigen verantwoordelijkheid,
Zelfs in de delen gevuld met spijt.
Het leven vormt ons dagelijks patroon,
maar maakt het dat standaard en gewoon?

Of geeft het juist ruimte om te bezinnen,
Hoe we levenslust terug kunnen winnen.
Hoe we kunnen worden wat we zijn,
Een mengeling van vreugde en pijn.

Om zo te leren leven,
Met dat wat ons is gegeven.
Geboren met een ongeschreven boek,
Raken we onderweg de draad soms zoek.

Tot het juiste moment in de tijd,
Dat we kunnen omkijken zonder spijt.
Dat we kunnen accepteren,
Dat het leven ons dagelijks iets nieuws kan leren.

Niemand hoeft te blijven wat hij is,
Niemand hoeft te leven met een gemis.
Ieder heeft de ruimte om te veranderen,
Zijn leven stabiel te verankeren.
J.H.

http://www.spirits.nl/index.html

een stille wens

De kaars, ik steek hem aan,
Het vocht in mijn oog komt van een traan.
Ik vouw mijn handen in een stil gebed,
En vraag voor velen heel terecht.
Een stukje gezondheid,
Een eind aan de strijd.
Verlossing van pijn en verdriet,
Van dingen die niet iedereen ziet.

De kaars, ik kijk naar de vlam,
En raak heel voorzichtig even jouw arm.
Verdring de tranen en het verdriet,
Ik wil niet dat jij het ziet.
Ik wil jou steunen met al mijn kracht,
Ik wil je beloven dat geluk op je wacht.
Ik wil een glimlach zien op jouw gezicht,
Je laten voelen dat liefde zwaarder weegt dan plicht.

De kaars zal blijven branden dag en nacht,
Vanuit de hoop dat gezondheid wacht.
Voor hen die zoekend zijn,
Vechtend tegen angst, onvermogen en pijn.
Maar speciaal brand hij voor jou,
Als dank voor je inzet en je trouw.
Hij is jouw baken in het duister,
Als de ziekte je onzekerheid influistert.
J.H.
http://www.spirits.nl/index.html