Informatie uit regressie - Lemuria?

Wist niet zo goed waar dit te plaatsen. Aangezien het belangrijke info voor ons allemaal bevat besloten het hier te publiceren.

Gisteren een sessie regressie therapie gedaan, doel was naar de oorzaak van een fysiek probleem te gaan, het bleek echter veel belangrijker dan dat:

Het contact met mijn gidsen, alle lichtwezens die mij begeleiden. Ik vraag wat het doel zal zijn vandaag. Het doel is terug gaan naar het niets wordt mij verteld, naar het begin, het begin van alles en daarmee het eind. Achter mij staat een meester, ik weet dat het mijn meester is, hij legt zijn warme handen op mijn schouders en later op mijn rechter wang, ik leun richting zijn hand. Voel de energie en zijn geweldige presentie. Hij is mijn persoonlijke meester, mijn energetische meester, de kracht waar ik mee verbonden ben, de bron van energie. Hij heet Matuka. Hij heeft een iets gedrongen vertegenwoordiging van een lichaam, de uitdraging van een tijger, ogen die leiden naar het al. Hij neemt me in beslag en ik maak minder contact met de wezen en energieën om hem heen, ook zij lijken hem als bron en begin te beschouwen.

Ik kijk naar mijn handen, het zijn grote handen, met prachtige slanke vingers. Mijn nagels zijn netjes geknipt. Het zijn mannelijke handen, donkere huis tussen rood en bruin in. Het zijn prachtige handen, ik kijk er naar en voel ze, het voelt zo vertrouwd. Mijn energie bevindt zich midden in een groot gebouwen complex, ik sta bovenop een soort tempel. Het lijkt op Tikal maar ik weet dat het Tikal niet is, alles straalt, alles is wit, alles reflecteert een overweldigde energie. Ik vraag waar ik ben. Het is een niet bestaande plek, het begin van het al en het niets, een plek niet fysiek aanwezig op aarde, het is energie.

In mij voel ik een diepe droefheid terwijl ik om mijn volk neerkijk, ik zie de bedrijvigheid, de beweging, hoor het lachen van kinderen. Mijn lichaam is enorm, ik ben lang, en kan aan de bomen zien dat mijn lichaam groter is dan een lichaam van huidige menselijke vormen. Dit is mijn volk. Ik weet dat ik de afgelopen dagen mensen mij verschillende offers hebben voorgezet om mijn geest ruimte te geven een goede beslissing te nemen. Ik moet een beslissing nemen voor mijn volk, nee, ik heb reeds een beslissing genomen en ik weet dat het de juiste is maar toch valt het mij zwaar. In mijn huidige levensvorm draag ik continue een riem om mijn middel, de Ms geeft een “gevoelsriem” gecreëerd vlak onder mijn borstbeen, nu weet ik dat de oorzaak daar ligt en de oorzaak is niet fysiek, de oorzaak is spiritueel. Ik heb beslist tussen het materiële en het spirituele, ik weet dat het materiële nu op dit moment geen toekomst heeft, dat soms de derde dimensie moet worden opgeofferd om als energie voort te kunnen bestaan en verder te kunnen groeien. Dat we soms terugmoeten naar de basis, naar het niets om een nieuw bestaan, of beter gezegd bestaansrecht op te bouwen.

Soms moet het fysieke worden opgeofferd voor het spirituele. Ik zie mijn mensen en zie ze verdrinken, eerst figuurlijk daarna letterlijk, slechts een aantal uitverkorenen zullen richting westen vertrekken, nieuwe tempel bouwen een nieuw bestaan creëren. Ik zie die paar mensen gelukkig, vol van leven, maar ik voel me verscheurd, verdeeld. Ik moest kiezen tussen de laagste energieën van mijn lichaam en de hoogste, tussen het fysiek van mijn volk en de spirituele groei van de energie in het algemeen. Geen gemakkelijk keuze. Een verscheurende keuze die ik met niemand kan delen. Het valt me zwaar de mensen aan te kijken, hun ego te zien, hun gezicht te aanschouwen. Het valt me zwaar hen te horen omdat ik weet dat zij niet meer zullen bestaan, maar als ego zullen zij niet meer zijn, hun energie zal opnieuw worden geboren binnen de nieuwe grenzen, nieuwe waarden, nieuwe mogelijkheden, nieuwe vormen van zijn en leven. Het is geen offer, het is moeilijk een woord te vinden. Ook zij weten wat er komt, waarom komen zij anders met gaven proberen mijn lichaam te binden aan de materie? Waarom brengen zij mij goud en zilver om de pracht en praal van de derde dimensie te onderstrepen en mij een “rijk” man te laten zijn? Goud en zilver hebben geen waarde, het maakt mij verdrietig te zien dat zij er zoveel waarde aan hechten. Het stemt mij triest te zien hoe zij energetisch verbonden zijn met deze gematerialiseerde energie en verbinding met de spirituele energie en haar kracht langzaam hebben verloren. Waar ligt de waarde? Het stemt mij triest dat zij mij zien als een “omkoopbaar” wezen, alsof ik beslissingen zelf neem, in dit ego. Nee, de beslissing die ik neem is niet gebaseerd op macht, op kracht, op rijdom, de beslissing die ik neem is puur en alleen gebaseerd op energie, op de kracht van de creatie. Mijn connectie met het spirituele is niet verbonden met de derde dimensie, ik zie de kracht niet van die dimensie. Uiteraard wel de kracht van alles wat zij voorbrengt, een goed onderkomen, eten, liefde, maar niet de kracht die bijna allen bindt aan die dimensie, het vergaren, macht over goederen, macht over andere soorten energie. De beslissing is gevallen en weldra zullen zij niet meer zijn, hun energie in de huidige vorm zal niet meer bestaan.

“Ik ben Simana Lot, afgevaardigde, energie, essentie”. “Ik ben Simana Lot, het alles zoals iedereen deel van het alles is, stem van het alles, zoals iedereen stem van het alles is”. “Ik ben Simana Lot, leerling van Matuka, hij die de universele energie vertegenwoordigd en in directe verbinding staat met de kracht die ons leven heeft vormgegeven”. “Ik ben Simana Lot, mijn taak is beslissing, mijn taak is geven, mijn taak is zijn en door mijn zijn het zijn te laten voortbestaan”. Mijn taak is zwaar, maar het is mijn taak, ik zal mijn taak vervullen en de energie daarvan dragen. Deze taak komt terug, de tijd komt bij elkaar, in 20.345 jaar zal mijn taak het zelfde zijn. Ik ben deel van Matuka, deel van Helopana Lot. Tijd is rond, ik weet dat tijd rond is. Omdat mijn taak zo specifiek is zal het lichaam waar ik in terugkom de zelfde symptomen hebben als dat van mij. Ik ben verdeeld, verscheurd, maar het is mijn taak en het is goed.