Heel erg bedankt voor jullie reacties.
@Bart; het klopt idd dat ik te veel bezig ben in mijn hoofd. Dit heb ik altijd al gehad. Het voelt als een hele dikke strakke knoop van allerlei verschillende draden die ik nooit en te nimmer meer uit elkaar krijg. Ik kon ook nooit in slaap komen als ik om 10 uur s`avonds m`n bed in dook, dan was ik soms tot 2 uur s`nachts nog klaar wakker aan het nadenken over dingen zoals; wat ik vandaag gedaan heb en wat ik anders had kunnen doen. Over het leven en dood en wat ik morgen allemaal moet en wil doen. Heb me er maar bij neergelegd, maar ik heb er wat op gevonden, na 10 minuten puzzelen met m`n denksport puzzel val ik als een roosje inslaap.
Dat wat je zegt over die rug problemen weet ik zo even niet. Van mezelf heb ik nogal een hart op mijn tong en kom dus ook vrij snel in de problemen met mensen die het niet waarderen, maar heb het wel moeilijk om mij zelf uit te drukken in hoe ik mij voel tegenover anderen. Waardoor ik natuurlijk ook weer verkeerd begrepen wordt. Het kan misschien zijn dat je daar dan wel weer met de hamer op de kop slaat. Waarschijnlijk hou ik mezelf in in het uiten van mijn gevoelens omdat ik geen zin heb om mij zelf 10.000 x op nieuw uit te moeten leggen hoe ik mij voel en uiteindelijk eindigd zo`n gesprek dan toch altijd in kwaaie gezichten.
Het druk maken om dingen in het leven...nou sla je weer met die hamer op een spijker. Klopt idd, kan me behoorlijk druk maken over allerlei dingen soms denk ik wel eens dat ik mij er iets te veel druk om maak. Maar kan het dan niet uit zetten en verneem sosms aan mezelf dat mijn humeur daar dan ook drastisch van veranderd. Van vrolijk naar kwaad en/of verdietig.
Weet niet wat een "metafysische benadering" betekend, maar ben idd vaak moe, soms als ik een 2 uur wakker ben na dat ik s`ochtends ben opgestaan kan ik mijn bed alweer induiken, want dan heb ik het allemaal alweer gehad met de wereld.
Ik moet idd actie ondernemen, maar dan kom ik weer terug op het boven geschreven verhaal met die strakke knoop van duizenden verschillende draadjes die ik niet kan los peuteren. Ik weet gewoon dat me dat in dit leven niet alleen gaat lukken.
@ Nims; heb mijn huis onderzocht op camera`s en microfoons die je gepland zou kunnen hebben maar kon niets vinden! :-)
Hoe weet jij dit allemaal? Het lijkt wel of ik met je getrouwd ben!!!
-Ben idd koppig
-Voel me idd niet geliefd. Ik denk dat dit komt omdat ik moeilijk begrepen wordt en mezelf niet duidelijk kan uiten.
-Angst voor geld en financiele steun klopt ook maar begrijp me niet verkeerd. Momenteel zitten we er goed voor en komen aardig in het rond. Maar ben altijd wel bang wat er zou gebeuren als ik dat ineens niet meer zou hebben en wie me dan kan helpen. Mijn ouders staan natuurlijk altijd voor me klaar mocht het van pas komen, maar ook die hebben niet het eeuwige leven.
Ik aanvaard mezelf idd niet en ook nu zou ik weer moeten antwoorden met dat ik dat in dit leven niet zie gebeuren als ik het alleen zou moeten doen. En daar heb ik mij een aantal jaren geleden bij neer gelegd. Ik denk dat ik hier uit moet leren om dit leven zo te leiden.
Dat steunen op het vertrouwen dat het allemaal goed komt, daar vertrouw ik dus niet op. De reden; bij mij gebeurt altijd alles volledig andersom. Als ik zeg het is rechts, dan blijkt het altijd weer links te zijn enzo idem dito. Zelfs met voorgevoelens; Als ik merk dat er iets gaat gebeuren (waar dan ook in de wereld) en ik zeg niets tegen iemand dan ook, dan gebeurt het. Maar als ik het tegen iemand vertel dan gebeurt het niet. Het enige waar ik nog wel wat aan heb zijn mijn voorspellende dromen. Die komen over het algemeen wel uit, ondanks dat ik ze soms verkeerd interpreteer.
Bah, wat een lap tekst alweer, merk aan mijn humeur dat ik me er niet beter op voel. Waarom weet ik ook niet.
In iedergeval heel erg bedankt voor jullie reacties. Nu weet ik in iedergeval waar door die lichamelijke kwalen door komen en kan ik mezelf misschien eens op de vingers tikken om dingen anders proberen te doen.
Cheers,
Ria