Kleine wonderen

Vanmorgen stond ik echt met een rot gevoel op. Ik was nog doodmoe, het praten kost me weer moeite en het lopen ging ook niet echt vanzelf. Onder de douche stond ik dus een beetje te balen. Afgelopen tijd ging het eigenlijk best wel goed fysiek gezien, ik had al in mijn hoofd dat ik misschien mezelf aan het genezen was. De afgelopen dagen ging het eind van de dag al stukken minder en nu stond ik dus zo op. Even had ik de neiging om mijn hoofd te laten hangen, om te denken dat ik alles maar in mijn hoofd haalde wat me op spiritueel gebied overkomt. Toen echter begon er in mijn hoofd een liedje en ik begon het te neuriën en opeens hoorde ik de woorden: You'll never walk alone. Dat gaf me zo'n goed gevoel...
Eenmaal beneden moesten we haasten en kon ik niet rustig blijven, en alweer kreeg ik het gevoel niets geleerd te hebben, weer bij af terug te zijn. Toen ik naar buiten keek, zag ik twee kraaien naar me kijken. Even later vlogen ze weg. En dan lees ik net hier in het topic van Bart over vogels dat kraaien symbool staan voor:Intelligentie, waakzaamheid, magie, vraagt ons te ordenen zodat het in balans komt, blijf in contact met wat je verlangt, geef niet op .
Ondertussen gaat het ochtendritueel verder en ik was wat aan het mopperen op mijn oudste, raadde hem aan om regelmatig naar het plekje in zijn hart te gaan. Even later kreeg ik heel duidelijk door dat ik dat ook zou moeten doen. Dat ik mezelf spiegelde in mijn zoon. Ik heb mijn zoon een dikke knuffel gegeven en hem bedankt voor het inzicht dat ik dankzij hem kreeg.
Kortom allemaal kleine wonderen op een moment dat ik het heel erg nodig had.
Mijn dag voelt nu heel anders aan. Ondanks dat ik moe ben, het functioneel weer moeilijk gaat, voel ik me goed, weet ik dat het goed is.
What a wonderfull world!!!!!