Symboliek vogels

ha ! die zin heeft me gisteren ook flink bezig gehouden !

"Voor de verlichting, hout hakken en water dragen
Na de verlichting, hout hakken en water dragen"

maar dat de engelse versie past wat beter ja in dit geval!

Takhi

Tortelduifje staat symbool voor liefde

Met vleugels omhoog staat symbool voor het onverwachte

In het water badderen staat symbool voor reiniging

Boodschap? laat de liefde jou verrassen

Takhihiii, ik heb Vogelkaarten, en daar zit de Tortelduif ook bij. Ik heb helaas nu geen tijd, maar zal ik de omschrijving van de tortelduif hier binnenkort eens neerzetten?

groet, Helma.

Ja, en zo is het

Dat klinkt al beter dan houthakken en waterdragen

Helma, graag!

Wat leuk! ik had deze lijst l wel eens eerder gezien, maar kwam hem nu weer tegen.
En het grappige eraan is dat ik de afgelopen periode mij hier erg mee bezig heb gehouden.
Zo kwam ik er voor mijzelf achter dat als ik buiten in de natuur loop, en mij concentreer op een bepaalde vogel die ik zie, ook een ander gevoel/bewustzijn krijg.
Zelfs mijn houding en alertheid veranderen dusdanig dat het mij opvalt.
Daarbij vroeg ik mij af wat bepaalde klanken doen met je die vogels maken wanneer je bij ze in de buurt bent? Zouden ze informatie aan ons onderbewuste kunnen geven? Door de trilling/vibratie of de boodschap.
Zijn ze wellicht ook wel hulpmiddelen voor ons om ons bewustzijn te verbreden?
In de zin van dat wanneer je je gericht focust op een vogel (dier) soort en een verbinding maakt je daarmee een stukje van zijn/haar bewustzijn oppikt en eigen kan maken?
Creëer je zo een WAAR eenheidsbewustzijn? want het enkel beleven vanuit je redenatie lijkt mij niet genoeg. Net zoals je met mensen om je heen een verbinding (liefde) maakt en zo elkaar aanvoelen kan. Dingen over elkaar weet zonder dit uitgesproken te hebben lijkt mij dit ook zo met andere levende organismen te kunnen zijn.
Eenmaal een verbinding gemaakt te hebben met een "nieuw" soort, zouden dan allen van dit soort dit bemerken aan je? geeft dit een soort van imprint?

hihi even een beetje wat filosofische gedachten erover .

Liefs Kim

Heel mooi, Kim!
Want daar schrijf je toch wel iets waarvan ik "weet" dat het klopt!
alleen jij noemt het filosoferen, persoonlijk ervaar ik het als de gids die me het een en ander uitlegt...

Dat eenheidsbewustzijn heet collectief bewustzijn...
Dat creëren we niet, maar dat is er al...
het is hetgene waar we allemaal in staan, alles wat groeit en bloeit ...
het gene waarmee je in een lichaam ging wonen, en het gene waarmee je uiteindelijk weer terug zal keren...
Het blijft daar waar het is... alleen door te leven, en de inzichten (bewustwordingen) groeit het stukje...
En vanuit deze bron, kun je inderdaad communiceren met alles wat groeit en bloeit...
Eigenlijk staan de emoties die bij het menselijke lichaam horen vaak in de weg, (bij mij dan )

mooi hoor

groetjes moonflowertje

Hej MF'je

thnx voor je berichtje erop!
Altijd grappig, want vaak wanneer jij iets zegt op mijn berichten zet je mij toch altijd weer verder aan het denken. En dat waardeer ik juist .
Zo kan ik kijken wat ik schrijf en hoe dit overkomt/geïnterpreteerd word. Een soort van spirituele feedback!
(ik heb mijn naam veranderd: Kim Maria was het eerst hihi)

net zoals dat je zegt dat het bij jou gidsen zijn die je iets doorgeven ipv zoals ik het noem filosoferen. Eigenlijk is voor mij filosoferen een "veilig/ruim" begrip, want persoonlijk wil ik nooit zomaar een vinger ergens op leggen aangezien ik weet dat er zo veel mogelijk is. En ik ben niet altijd bekend met alles en de termen ervan. Heel leuk dat ik nu een beetje kan "spelen" met het idee van een gids(en). Ik zat te denken dat ik het wellicht ingevende filosofie kan noemen .

mmm de benaming van collectief bewustzijn zie ik zelf als collectief onderbewustzijn (term Jung) van de menselijke geest. Juist omdat velen nog niet bewust zijn van het feit dat dat het "echte" is. Vandaar dat ik het woord eenheidsbewustzijn liever gebruik nu in de tijd dat er nog gebruik gemaakt word van afscheiding. . But i get what you mean . Even ter verduidelijking van mijzelf..

Leuk om te horen dat jij het (h)erkent!
haha en bij mij zitten ook vaak die emoties in de weg! . telkens een spannende uitdaging om daar mee om te gaan..

Liefs

geen dank, Kim...

Ik krijg ook altijd meteen weer stof tot nadenken

Ik fietste vorige week langs het kerkhof, daar staat een prachtig
kapelletje... waar ik altijd eventjes naar kijk...
Dit keer viel het me op dat er een merel bovenop een grafsteen zat,
ik heb hem wel vaker daar zien zitten, als ik de vogel zie, zit hij altijd op de zelfde steen! het is wel een echte, want hij zit er niet altijd, de vorige keer was hij aan het fluiten...
ik vroeg me af voor wie hij dat deed?
Meestal hoor ik wel ergens een andere merel die antwoord geeft

het zet me in iedergeval wel eventjes aan het denken!
Er kwam een goede energie vanaf, want ik kreeg er een glimlach van

Ik heb ook wel eens een weekendje een parkiet te logeren gehad...
De ouders van mijn vriend waren een weekendje weg, en wij mochten op hem passen...
Ik was alleen thuis en (zoals ik ben) ging ik tegen het beestje
praten... het grappige was dat het vogeltje en ik meteen een soort van band hadden (zo voelde dat)
Hij probeerde me iets duidelijk te maken, ik versta zijn gefluit niet natuurlijk, maar ik voelde gewoon wat hij wilde...
hij wilde uit het kooitje... ik moest lachen en zei: nee vogeltje, dan vlieg jij weg! maar alsof hij me verstond: ik kreeg door de manier van zijn fluiten door dat hij bij mijn schoonvader ook altijd uit het kooitje mocht, om eventjes te vliegen!
Ik heb gecontroleerd of de ramen en deuren goed dicht waren... een theedoek gepakt (om over hem heen te gooien als hij niet terug gaat)
ik heb toen het kooitje open gezet, en het trapje wat in zijn kooi stond uit de kooi gemonteerd...
Hij vloog eventjes rond... ik dacht: oh nee, wat heb ik gedaan...
Maar nog voor ik me druk kon maken, vloog hij terug naar zijn kooitje en heel stoer hopte hij het trapje op en ging weer naar binnen
Dat was echt heel lief!
het bleek achteraf nog te kloppen ook, dat hij er elke dag een uurtje uit mocht...

ik vind het alleen zo zielig, dat zo'n vogeltje alleen in zijn kooitje zit!

groetjes moonflowertje

och wat je schrijft is ook weer zo herkenbaar!! haha..

Ook dat met het parkietje had ik een aantal maanden geleden toen ik op de papagaai van mijn moeder ging passen. echt precies hetzelfde gewoon!.. funny.. (zonder theedoek dan :P)

Liefs

haha, grappig !!