Sorry

Dat wil dus niet zeggen dat ik zieltjes aan het werven ben voor God. Het komt nu toevallig ter sprake. Ik praat niet de hele dag over God en zeker niet tegen mensen die niet geloven in God. Zinloos geweld noem ik dat. Ik kan mijn energie wel beter gebruiken. Het is een verschil van inzicht net zoals iemand van zoet houd en de ander van zuur. Ik laat iemand volkomen in zijn waarde en heb absoluut niet de behoefte iemand te overtuigen van mijn geloof...

Als jij het zo ziet; ja. Maar daar hoef je niet bij na te denken als je dit werkelijk naleeft. Zonder oordeel respect hebben voor de ander betekend eigenlijk ook nog eens dat je er niet over hoeft na te denken, het is er gewoon.

Dus als jij een vrouwtje of een ander mannetje tegen komt vraag je eerst of die wel in God gelooft voor je er uberhaupt respect voor kan hebben.
En als die persoon nu eens niet in het woordje God gelooft maar in Allah, Chi, Brahma of hoe je de universele kracht die jij hopelijk bedoeld noemt, heb je dan wel respect voor die persoon? Of hang je een woord aan?

De naam is irrelevant, dat zou redelijk dom zijn om daar een punt van te maken. Het gaat er bij mij om dat je accepteert dat er iets boven je staat wat je heeft gemaakt. Het gaat er bij mij om dat je jezelf nederig opstelt en realiseert dat we alles in bruikleen hebben. God, Allah, Chi, ik vind het allemaal prima, zolang het maar met liefde heeft te maken. Elk geloof wat met liefde te maken heeft kan ik waarderen. Maar mensen moeten mij ook in mijn waarde laten met de manier waarop ik in God geloof. Ik ben daar gruwelijk star in. Valt niet over te praten. En nee, ik ben niet zo onnozel om te vragen aan iemand als ik hem ontmoet of hij of zij in God geloof. Dat stond er ook duidelijk, ik praat niet de hele dag over God. Tenzij het ter sprake komt, toevallig. Ik weet dat procentueel nog maar een fractie van de mensheid in God geloofd, dat zou een verloren strijd zijn (voor mij). Ik ga mezelf niet isoleren door mensen koste wat kost het geloof te brengen. Ik hoop dat mensen zelf een keer wijs genoeg worden en een evolutie stap maken en wel in God gaan geloven. Wat betreft vrouwen heb ik nu wel zoiets van, ik wil absoluut geen vrouw meer hebben die niet in God (wat voor naampje dan ook) geloofd. Ik denk dat een relatie met een vrouw gedoemd is om te mislukken als je zelf in God geloofd en je partner niet. Daar ben ik redelijk van overtuigd, je zit allebei op een andere golflengte....zo, denk dat het nu wel duidelijk is...

Ach ja...sommige mensen worden laat wijs...ook ik denk over alles na, brainstormen...Als je een weldenkend mens bent en verder kijkt dan je neus lang is word het vrij moeilijk om een hogere macht in het hele verhaal niet te zien. Je bent je eigen creator die verantwoordelijk is voor diverse schakeltjes die je beslissingen met zich mee brengt. Alle schakeltjes samen die beslissingen hebben gemaakt (in de loop van de evolutie) hebben de wereld gemaakt zoals ze nu is. Of ik daar nu tevreden mee ben, nee...Ik vind zelf dat we een redelijke puinhoop ervan hebben gemaakt en niet zuinig zijn geweest op moeder natuur....

Ik ben kritisch, recht voor zijn raap (zoals Rotterdammer eigen is), zeer uitgesproken mening, confronterend, stronteigenwijs, supernieuwsgierig, leergierig, lief en heel betrokken, zorgzaam, behulpzaam en soms een aanstekelijk gevoel voor humor. Sommige mensen verwarren mijn eigenwijsheid en uitgesproken menig met arrogantie....Maar ik ben alles behalve arrogant en sta altijd open voor feedback...en relativeer alles wat iemand tegen me zegt...

Kortom, ik ben geen volger, of je houdt van me of je hebt een hekel aan me....vaak zit er niks tussenin. Mensen die zelf minderwaardig over zichzelf denken of erg onzeker zijn heb ik de grootste moeite mee. Ze voelen zich dan ondergesneeuwd door mijn persoonlijkheid. Je moet behoorlijk stevig in je schoenen staan om mijn spervuur aan te kunnen...Dit is gebaseerd op veel levenservaring, dus niet mijn eigen mening maar ervaring...

Inzicht over jezelf is heel goed denk ik.. teken van openheid en acceptatie... wellicht een idee voor een nieuw topic.

Ja, meer mensen zouden eerst zichzelf een spiegel voor moeten houden voordat ze met een spiegel naar anderen beginnen te zwaaien...introspectie doen helaas veel mensen te weinig. Ik heb 13 jaar mezelf en omgeving gespiegeld door middel van een heel systeem aan schriftjes. Ik zit soms naar mensen te luisteren of stukjes te lezen waarin ik binnen seconden de onnadenkendheid eruit kan filteren...Onbewust en onnadenkend zijn behoorlijk wat mensen, los van het feit dat je bijna moet zoeken naar personen die met het hart betrokken zijn....Ik ben autodidact, heb het karakter wat ik nu heb helemaal zelf gekneed en gevormd. Simpel door constant te blijven matchen...en de juiste boeken te lezen...idd goed idee voor een topic, niemand zou zich moeten schamen om zichzelf te zijn, schaamte is totaal niet constructief om je karakter vorm te geven, dat was een van de eerste dingen die ik los heb gelaten.....

Iedereen kneed zijn eigen karakter neem ik aan ondergrond.. natuurlijk is inzicht in het eigen karakter weer verhaal apart.. daarnaast is het natuurlijk een goede zaak om "onnadenkenheid" eruit te filteren, maar kun jijzelf dat ook vanuit je hart accepteren als iemand dat niet kan of doet?

De mens in zijn algemeenheid is meer gemotiveerd om van pijn vandaan te gaan dan naar liefde toe, bij mij werkt het precies omgekeerd, een niveau waar veel mensen nog niet aan toe zijn.....

Ik lees in eerdere verhalen dat je "pijnen" hebt in verband met eerdere ervaringen, dus hoe kun je bovenstaande dan zo aangeven?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik naarmate ik ouder word ik steeds meer moeite krijg met onnozel gedrag van mensen Bart. Je zou bijna geneigd zijn om te zeggen dat naarmate je ouder word je een soort acceptie krijgt en berusting (vanuit het hart). Ik krijg juist meer betrokkenheid en gedrevenheid om dat juist niet te accepteren, ook dit is uit het hart. Alleen op andere wijze...De oplossing heb ik nu wel aardig gevonden, ik zonder me meer af en ontwijk relaties veel meer dan vroeger.....Beter 1 vogel in de hand dan 10 in de lucht...Als ik er niet mee geconfronteerd word kan ik me er ook niet aan storen...

Mensen moeten wel veel van jou he?
Respect krijgen ze niet van je maar jij moet wel in je waarde worden gelaten..grappig.

Grappig ook dat jij ervanuit gaat dat ik niet geloof want dat doe ik wel, maar niet al mijn kids geloven en dat vind ik prima.
Naast mijn geloof ben ik ook heks en dat mag dan weer niet, grappig dat we zoveel wel en niet mogen van anderen, persoonlijk trek ik me daar geen ene moer van aan eigenlijk.
Ieder mens heeft recht op zijn eigen keuze, dat vind God ook, dat weet ik zeker.
Maar goed dat mag jij later zelf gaan uitleggen
Ik ben ook Rotterdammer (geboren maar woon goddank nu in het mooie Brabant)dus dan zul je mijn kritiek wel snappen.

Alleen door pijn kun je bij totale liefde komen...simpel...maar word pas simpel als je gruwelijk veel pijn hebt gehad...Dan begin je steeds beter te begrijpen wat liefde is...

Ik denk dat ook mensen die dit niet hebben ervaren kunnen.
Je hoeft niet altijd door diepe shit om dingen goed te kunnen zien.
Je hebt als je veel hebt meegemaakt ook zeker geen streepje voor op anderen.

Ik heb geschreven dat elk geloof wat met liefde te maken heeft ik kan waarderen Karin...Je moet niet mijn woorden verdraaien en proberen mij in een negatief daglicht te zetten. Dan ben je een valse heks....Of een zwarte...kan ook..

Klopt, als je ouder wordt komt er meer berusting. Je houdt meer rekening met wie je om je heen wil hebben in verband met je eigen welzijn, en kijkt meer de kat uit de boom. Aan wie heb ik wel wat en aan wie niet. Maar wat je aangeeft: als ik er niet meer geconfronteerd wordt.. dat klinkt niet als acceptatie, maar meer als een "vlucht". Dat zie ik niet als het niveau van "liefde" . En dat geeft verder niets, maar woorden zijn uiteindelijk ook maar woorden, dus ik kan het verkeerd lezen of opvatten .. maar was nieuwsgierig naar het niveau wat je hier aangeeft.

Ik verdraai geen woorden ik lees exact wat er staat en hoe het op mij overkomt.
Kijk uit met wat je zegt, het siert je niet om mij zo te noemen.