maar ik denk dat Seven dit topic heeft gestart om bij jezelf na te gaan wanneer eigenlijk het ego of de ziel aan het woord is. Of je je ziel laat groeien of je ego laat groeien, dat onderscheid maken is wel degelijk belangrijk vind ik.
Ja precies, ik werd hierbij ‘getriggerd’ door Core (en andersom geloof ik). Het onderscheid kan ik over het algemeen wel maken, in lastige situaties is dat wel een stuk moeilijker voor mij.
@Bart en Tinne, mooi verwoord!
Ben nu te duf en moe van een intensieve dag om verder zinnig te reageren. De vraag van Tinne neem ik mee.
Soms leef je meer vanuit het ego, soms meer vanuit de ziel, andere keren vanuit het Goddelijke.
In het kader van het ego ( ik zeg kader, want ik vind ego een veels te beperkend kader) dient de tijd om daarmee bezig te zijn, om in situatie's ervaring op te doen, levenservaring op deze aarde.
Dwz,omgaan met emotie, mentale, gevoel(hart) en kennismaking met anderen hun anderszijn, en relatie onderling.
Dat is persoonlijke groei. Daarin kan je keuzes leren maken hoe je omgaat met mensen. In het begin van een evolutie die een mens in zijn ego maakt, is die er (nog) niet bewust van dat het ego er is als middel, als groei-wijze voor nog een veel groter doel dan alleen maar leren omgaan met jezelf en anderen. Doch het is wel die omgang en die groei die belangrijk is als basis. (daarom dat er heel veel levens zijn, om die lessen te leren)
In het begin zeg je " ik ben ego, en ego is me! en dat is wat het is. Dat kan vele eeuwen duren, en telkens opnieuw in een leven, wordt je je bewust van het ego als "ik die is" en telkens voel je , spiraalgewijs, doch ook in golvende bewegingen van op en neer, dat je veel meer bent dan alleen het ego. Je voelt, wordt gewaar dat ego een rol speelt in een ontwikkeling van iets dat in jou aanwezig is dat een veel groter thuis gevoel geeft, dan ego kan geven of bieden. Ego zoekt , en zoekt, en denkt het soms te hebben gevonden in lichte (of zwaardere) bevrediginen. En dan is er iets dat je gaandeweg ontdekt dat in je aanwezig is, dat reeds " gevonden heeft, dat vrij is, dat niet zoekt", een mooie energie die ook jou is. De IK BEN, dat het Goddelijke in zich heeft. En die ik ben kan je ervaren door eerst je ziel te leren kennen/herkennen en aan bod te laten komen.
Het gaat echt in fazes. En het geeft niet waar je staaat in je faze. We komen er allen aan. We zijn allen goddelijk. We komen allen uit dezelfde oorspronkele Bron, ieder vanuit zijn/haar thuis (dat puur uit licht bestaat) met zijn zielsgenoten, die je op aarde mee helpen dit te bereiken.
Elke groei-kans benutten, elke stilstand als waarde zin, elke terugval (die in feite geen terugval is want je kan niet achteruit, maar je ervaart het misschien wel zo), elke struggle en strijd in gelijk welke situatie of thema is nuttig.. omdat alles naar dezelfde oorsprong brengt.
Liefs
Tinne