Zelfrealisatie: het ego

Hoezo bemoeial.......van mij mag je alles zeggen wat je op je hart hebt, en ook wat je in je hoofd hebt, graag zelfs

Geldt trouwens voor iedereen hier. En gelukkig is dit een plek waar iedereen zichzelf kan en mag zijn.

Geloof ik ben je een hele goede 'gast'vrouw in het echt.

Das fijn!

Hoi lieve mensen,

Ik vind het fijn om te zien wat dit topic allemaal heeft losgemaakt

Liefs aan jullie allemaal.

the moon

Heel apart, deze zin van de tekst houdt me nu bezig merk ik, hier zit de essentie in lijkt het wel. De afgelopen maand heb ik veel meegemaakt in mezelf (eerst behoorlijk ziek, fysiek, geweest, dat ben ik zelden) en met name de afgelopen week. Vandaag voelde ik me er zelfs volledig door uitgeput. Bij deze zin sta ik nu stil en lees het alsof dit om overgave gaat en vraag me nu af: ‘hoe doe ik dat?’.

@Seven, het klinkt misschien vreemd maar ziek zijn is een harde pil die je moet doorslikken om het te leren begrijpen. Het gaat namelijk niet om het menselijke lichaam maar de connectie tussen lichaam en geest die voor ieder mens anders is. Als je de energie stromen tussen deze twee leert te herkennen en begrijpen bij jezelf dan worden ze sterker door bewustwording. Bewustwording is waarmee je lichamelijk het hoogste kan behalen. Het word ook wel nirvana genoemd.

Iemand die veel met energie uit chakra's of astraal niveau werkt kan dit beamen. Ik zelf mediteer en geef mezelf denk momenten. Dit doe ik al een goeie 7-8 jaar lang en sinds de laatste 6 jaar niet meer ziek geweest, niet eens verkouden.

Natuurlijk zijn er wel vormen van ziek zijn die met vergiftiging of in de vorm van een virus die niet zo snel op die manier te verhelpen zijn.


Zo, hoop dat je daar wat mee kan. ^^

Dat doet me denken aan het zelfde principe waarmee mensen messen slikken, over vuur lopen, spijkers in hun lichaam steken ed. Inderdaad, met bewustzijn kan je pijn uitschakelen, dwz je even niet in de 3d wereld bevinden

liefs ^^

@themoon, ja ik snap waar je het over hebt maar dat heeft volgens mij meer te maken met dat mensen zichzelf in een trance brengen enzo.

Ook bewustwording is anders dan bewustzijn. Bewustzijn is dan ook niet waar ik het heb, of pijn.

Hoi Core, ik begrijp heel goed wat je schrijft en je zet me tegelijk aan het denken als je schrijft dat (i.r.t. ziek zijn) ‘je een harde pil moet doorslikken om het te leren begrijpen’. Hard / moeten slikken om te leren, dat zijn pittige woorden voor mij.
Als ik terugkijk naar de keren dat ik ziek was dan luidde die tijd van ziekte vaak een nieuwe fase in mijn leven in. Als voorbeeld, ik heb een christelijke achtergrond en ging als kind naar een christelijke school waar ik me langzaam maar zeker steeds verder terugtrok in mezelf en geen/weinig aansluiting had met klasgenootjes, hier ging het overlijden van mijn vader aan vooraf. Toen ik 9 was stierf ik bijna een sociale dood op die school. De reactie van de leraar was dat ik toch goede cijfers haalde en het dus goed met mij ging… Dat jaar stapte ik over op een andere school. Binnen een paar weken had ik geen migraine meer (voordien wekelijks) en werd binnen een paar maand erg ziek (Pfeiffer), waarna het in alle opzichten een heel stuk beter met me ging. In dat proces van ziek toen is iets in mij getransformeerd, zo zie ik dat terugkijkend.

Samenvattend. Ziek zijn zelf, voor mij specifiek koorts, ervaar ik als heel nuttig. Ik word gedwongen mijn dagelijkse activiteiten te stoppen, droom ontzettend veel, hetgeen voor mij de mogelijkheid biedt om tot inzicht te komen. Uit jouw schrijven concludeer ik dat dit ook op andere wijze kan, zonder ziek worden, in mijn proces ben ik daar kennelijk nog niet. Klopt mijn conclusie?

@Seven, ja het is wel herkenbaar. Als kind was ik ook graag ziek omdat school dan een dagje niet door ging en dat gaf dan rust.


Wat je omschrijft lijkt op hoe ik als kind en tiener was.
Hoe jij ziek zijn omschreven hebt is ook wel een mooi gegeven om rekening mee te houden.

Een bevestiging is ook wel een beetje overbodig toch? ^^

of op dat moment accepteren dat je ziek/wat gesloopt bent... dan neem je automatisch je eigen tijd/rust(of moment van melanchonie/verzwelging... *nuja dat is misschien persoonlijk; vindt ik zelf op zo'n moment wel lekker ) .... en verspil je ook geen energie en gedachten meer aan "ik ben ziek".... deze energie kan dan dus sneller gebruikt worden om je lichaam weer aan te laten sterken.....


*edit; je kan ook nog voor een andere iets verder gaande optie gaan...maar die ga ik niet neerpennen, daar zitten veel valkuilen en ook wel gevaren in enz.... oftewel, als je dat gaat doen moet dat uit jezelf zo plaats vinden( ja dit stukje is vaag... maar ga ik verder niet over uitwijden.... )

Ik geloof dat wat ik schreef net wat anders was en daar heb ik geen bevestiging in nodig

@Seven, nu ben ik benieuwd, heeft het ego invloed op jouw ziek zijn?

Hoi Core,

Eerst antwoord op je vraag: ja mijn ego heeft invloed op mijn ziek zijn, grote invloed.

Tweede antwoord: Ik heb het idee (mijn ego dan ) dat we elkaar niet helemaal begrijpen. Onze uitwisseling komt voort uit mijn vraag: hoe doe ik dat? (om te komen tot egoloosheid) en schreef daarbij iets over wat ik meemaakte de afgelopen weken, waaronder ziek zijn. Jij ging in op het ziek zijn en gebruikte woorden als ‘pillen moeten doorslikken’ (waaruit komen deze woorden voort?). Ik gaf antwoord en schreef daarbij over een getraumatiseerd kind (‘ik’ destijds) dat ziek werd en gaf daarmee mijn ervaring met ziekte weer. Jij schrijft dat je je erin herkent en schrijft vervolgens dat jij weleens een dagje ‘schoolziek’ was om tot rust te komen. Ik zou je graag willen vragen hoe je mijn schrijven gelezen hebt en waar jij je in herkent en waarom je het voorbeeld van 'schoolziek' geeft?

liefs Sjoerd

@Seven, zo ontstaan toch alle discussies?

Iemand zegt wat, er komt een reflectie van eigen ervaring en viola de discussie gaat ergens anders over dan over wat die gene zei.

Misschien interpreteer ik wat je zegt verkeerd of schrijf je het verkeerd op. Who knows?

Dat laatste vroeg ik mij gewoon af omdat ik zelf wel denk dat ziek zijn door het ego word beinvloed en was benieuwd hoe een ander zoals bv jij het ervaart.

Het reflecteren van eigen ervaring is denk ik ook wel een stukje ego omdat je je dan niet inleeft op wat een ander zegt maar in plaats van dat aan jezelf denkt.

Dus hoe doe ik dat(egoloosheid)?, geloof ik zal een mens in staat zijn het zichzelf voor te stellen maar zal het nooit na kunnen leven. Bv hier in Nederland word er van alles van je geeist waardoor je een ego moet hebben om te overleven.

Hahaha dat wordt je door Ego wijsgemaakt.

Ja das waar Karin, lekker knusjes ook om achter zo'n stelling te schuilen!

Waarom word mij dat dan wijs gemaakt?