Sterrenkind

Niet veel bekend over autisme bij meisjes???
Sorry maar die snap ik even niet, over autisme is meer dan genoeg te vinden, jongens en meisjes..
Over sterrenkinderen kun je ook voldoende vinden op internet of in de bibliotheek.
Succes

Bij ons niet in de bibliotheek anders... In België is daar immers nog niet veel over gekend hoor. En op internet vind ik wel informatie, maar wat moet ik met die informatie? Ja ik voldoe aan zowat alles van die lijstjes maar ik kan er niet mee verder. Ik ben trouwens 18 en snap nog niet veel over al die moeilijke termen op internet. (+ ik heb dyslexie en dyscalculie waardoor ik moeilijk lange teksten op internet kan lezen)
Zelfs over autisme bij jongens zijn ze niet zeker hier in België en ik herken me erg in iemand die ik ken met Asperger syndroom. Bij hem hebben ze gezegd dat het ten eerste zeldzaam is bij meisjes en dat de symptomen anders zijn, waardoor het moeilijk te herkenen is. Maar misschien denk ik gewoon dat ik dat heb omdat die term hier wel gekend is en de term Sterrenkind niet.
Het artikel in dat tijdschrift was trouwens ook uit Nederland.
Jullie zijn daar gewoon erg voorop in die zaken.

Ik had gewoon het nodig om even hier het te plaatsen en te zien of iemand me hierbij kan helpen, ermee om te gaan. Maar misschien heb je gelijk en moet ik verder blijven opzoeken...

hoi Lienneke, mss kun je ook wat met deze link. er wordt uitgebreidt ingegaan op verschillende zaken omtrent wat jij zoekt aan info. hier kun je ook nog eens je vraag voor leggen.
http://www.nieuwetijdskind.com/tag/sterrenkind
een warme knuf van mij en een liefdevol licht op je zoektocht.

Hey Lienneke,

Ik denk dat het niet verkeerd was bedoeld hoor!!! Maar mijn gevoel zegt autisme = autisme. Jongens, meisjes, ik herken veel van mezelf in mijn vader en mijn zoon!! Ik heb ook zeker een vorm van autisme, maar weet je, je kan beter opschrijven waar je tegen aan loopt, zodat we je daarmee kunnen ondersteunen, dan zoeken naar wat autisme is. Want volgens mij is dat voor een ieder toch net weer anders.
Wees niet onzeker en kom gewoon met je vragen lieve meid!!

Groetjes Marjan

Hallo,
Ik weet dat het bericht waarschijnlijk niet slecht bedoeld was maar het is in België gewoon heel anders dan in Nederland. En dat wilde ik gewoon zeggen. Sorry dat mijn berichtje misschien raar overkwam.
Ik denk eigenlijk dat ik het gewoon moeilijk heb met alles hier op aarde. Ik wil zo graag terug naar 'huis'. Ik mis de liefde en warmte daar. Enkele vragen waar ik nu aan denk:
Waarom wil iedereen hier kinderen en ik niet?
Waarom draait alles rond geld en materiële zaken?
Waarom moet ik steeds braaf luisteren naar mijn anderen?
Waarom is er hier zoveel geweld op aarde?
Wat kom ik toch in godsnaam hier doen op aarde?
Waarom zijn mijn ouders mijn ouders?
enz... enz...
Voor mij is alles hier raar en ik heb gewoon het gevoel dat ik me maar moet aanpassen en niet meer mezelf zijn.

En bedankt trouwens, Sofie, voor de website. Ik ga die zodadelijk eens opzoeken.
Groetjes
Lienneke

Hee lieve Lieneke,

Ik zou graag aan je willen meegeven dat hoe veel informatie je ook opzoekt over wat of wie je bent, je eigenlijk alleen maar drempel over moet van acceptatie dat je Lienneke bent met alle leuke en bijzondere dingen die daar bijhoren. In feite gewoon een diepe adem van ik ben Lieneke en ik ben wie ik ben! Dat klinkt eng maar die angst zit in je hoofd (je weet niet wie je bent, of twijfelt, en gaat opzoek buiten jezelf) Jij bent de enige die weet wie je echt bent, dan kan je vanuit jezelf manifesteren. Misschien hard om te zeggen, maar moest het toch even kwijt. Ik herken het proces heel veel informatie opzoeken over vanalles en nog wat over jezelf en dingen in de wereld, daar leer je veel van, klopt, maar krijg je veel meer vragen van en dan mis je de lol die de dag je kan beiden en je talenten die gewoon voor je klaar liggen en die je vandaag al, nu! kan gebruiken, die zitten namelijk in jezelf, niet in een boek of internetsite over het hokje waar je eventueel bijhoort. Wat je ook bent (en het maakt niet zoveel uit of je mental bent of normaal of sterrenkind of whatever), je mag er zijn! Probeer dat te beseffen, vanuit jezelf, vanuit liefde


Liefs en veel plezier!

The moon

ps: uiteraard is het de moeite waard om wat op te zoeken en te vragen, maar blijf bij jezelf...
ps2: ik zie je reactie, en zou je graag willen vragen wat dingen op te schrijven die jij dan wel wil, ongeacht wat mensen van je denken. kan alles zijn... Begin bij jezelf en je zult vanzelf lotgenoten tegenkomen hou vol meis je bent het waard. De aarde is mooier dan je denkt... af en toe ben ik het ook zat, maar we "sterrenkinderen" zitten hier niet voor niets en het wordt beter...

Hoi Lieneke...

Ik kom regelmatig even op deze site kijken. Ik kan niet fotolezen, ik kan je ook niet vertellen hoe jij je voelt.. kortom ik ben geen medium. Wel ben ik erg spiritueel... vind het heel mooi allemaal....
Ik wil wel even reageren... Ieder mens heeft wel autistische trekjes... de een moet het altijd opgeruimd hebben (anders worden ze nerveus), de ander kan (moelijk) niet zn emoties laten zien, of je moet elke dag je bed op een bepaalde manier hebben opgemaakt, dat ene vaasje op tafel moet precies zo staan als hoe jij dat wilt.. staat het niet zo, dan moet je opstaan om t goed te zetten (hier heb ik wel eens last van..uhm) ... enz enz....
Alleen de meeste mensen hebben er geen last van.. en zo zijn ze dan gewoon. Kijk maar eens om je heen.. iedereen heeft wel wat raars.
Probeer ook niet te veel naar het waarom te vragen... antwoorden krijg je vaak niet... (ik heb ook heel veel naar het waarom gevraagd...ik ben ziek geworden... vroeg me ook af "waarom?".. .. als je ziet wat ik op een half jaar heb geleerd.. wat betreft mijn leven... ongelofelijk veel... ik ben er veel sterker door geworden, sta veel bewuster in het leven, geniet veel meer.. en weet nu wat echte vrienden zijn... dus mijn antwoord is vanzelf gekomen...).
Wat betreft geen kinderen willen..... er zijn heel veel mensen die dat niet willen, dus dat vind ik niet raar. En je bent tenslotte ook nog maar 18. Wie weet kom je over een paar jaar de man van je leven tegen en zeg je opeens " met jou wil ik een kind!".... Je weet t nooit. En ik ben ervan overtuigd dat we zelf onze ouders uit hebben gezocht. En die andere zaken... geweld, van die golddiggers (en die dan ook nog alles moeten hebben)... tja... laten we zeggen.. dat zjn mensen die nog heel veel moeten leren. En braaf luisteren naar anderen? Luisteren kan af en toe geen kwaad, maar Je moet doen wat Jij denkt dat goed is...
Probeer gewoon te genieten.... van de dingen die je wel leuk vind...

Grtz Esther

Wat is er dan zo slecht aan mijn antwoord?
Ik vertel je dat er voldoende bekend is over autisme en dat er tig boeken over zijn geschreven, lijkt me dat je daar echt wel wat mee kunt.
Ik ben moeder van drie autistische kids en ben het zelf ook, vandaar dat ik weet dat er genoeg bekend is.
Ik was zeer verbaasd door je stelling dat er over meisjes weinig bekend is.
Ben je al uberhaupt bij een arts geweest?
Wat waar en wat niet waar is moet je zelf uitziften en leer je door te je leven te leven.



Als je antwoorden wilt moet je zeker verder zoeken.

Ik denk dat meerderen hier het heimwee gevoel wel herkennen, ik in ieder geval wel.
Dat is lastig, ik kan je daar geen tips voor geven alleen dat je ooit weer thuis komt en dat je nu eerst de lessen zal moeten leren waar je zelf ooit voor hebt gekozen.

Wat de anderen ook al zeiden, als je vragen hebt schiet maar, er is hier vast wel altijd iemand die je een steuntje in de rug kan geven
En niet gelijk in de stress schieten als het antwoord wat je krijgt niet bevalt, het was zeker niet verkeerd bedoelt

Hoi, lieve Lienneke,
toen ik ongeveer 10 jaar was, had ik ook een contakt met een mannelijk wezen ( oude grijze wijze figuur).
Die was bij me om af en toe de wereld om me heen begrijpelijker te maken.. ik begreep van deze aarde en de mensen niets. verstond hun reactie niet, hun denken niet, hun handlen niet, hun gevoel niet.. en ik weet dat het heel lastig is om ergens een persoon te vinden die jou in jouw gevoel van niet-thuishoren begrijpt. Maar ze zijn er, en je vind ze dus uiteindelijk wel hoor, heel zeker..

Als je een analyse laat maken door mensen, dan krijg je antwoorden als ' autisme ' e.d. en dat komt omdat diegene die de analyse maakt, het vanuit zijn/haar menselijke normen en waarde bekijkt, die als standaart normaal worden beschouwd. Alles wat daar dan buiten valt, krijgt noemer. Als jij je goed voelt daarbij is dat best ok, hoor. Het kan soms helpen... om je meer thuis te voelen hier op aarde.

toen ik ongeveer 33 jaar - en dus al die tijd heel bedroeft, ongelukkig en het idee dat ik was mislukt omdat andren altijd zo teleurgesteld waren omdat ik me niet als een normaal mens gedroeg, en me niet met menselijke dingen bezig hield, maar met de Cosmos,m'n vrienden , m'n thuis enerzijds, maar er een rampcenario van m'n eigen mensenleven had gemaakt , en verschillende foute mensen was tegengekomen ook nog -
dus toen ik die leeftijd had, vertelde de Cosmos mij, hoe bijzonder ik ben en hoe speciaal, en hoe bewonderend ze naar me keken, en hoe spiritueeel ik wel was, en hoeveel mooie en goede dingen ik wel allemaal deed.
Ik stond ervan verstomd, dat men vanuit de lichtwereld waar ik vandaan kom, men zo goedkeurend naar me keek, en me aanmoedigde om door dingen heen te gaan. Ik werd gesteund, en ze begrepen me, ze weten wie ik ben, en waar ik doorheen moest (mocht én kon) en dat was zo verschillend met de teleurstellende mensen rondom me.


Ik zag de andere energie nu heel duidelijk, en voelde ze steeds rondom me...Ik begreep ook meer en meer waarom de zeer moeilijke situatie's in m'n leven gebeurden. Ik kon het meer zien, vanuit het Goddelijke niveau, vanuit de Bron, de lichtkant van het bestaan.
Natuurlijk bleef ik worstelen met het gevoel van graag goedgevonden te worden, zoals ik ben..
Maar de omgeving (ouders, vrienden van toen, kennissen en mensen) begrepen niet dat dit verlangen om te mogen en kunnen zijn wie ik ben , veel meer inhoudt dan simpelweg zoals zij het noemen een 'onzekerheid om gewoon jezelf te zijn". Met andere woorden, ze vulden mijn verlangen in, naar hoe zij mijn wens begrepen.
En naarmate de tijd vordert, kon ik begrijpen en aanvaarden, dat m'n omgeving alleen maar konden antwoorden, op dagene wat ze zelf waren.. het andere van mij konden ze niet zien. Ook al toonde ik mezelf .. zoals ik ben!

Je bent op een mooie weg, ik zag je foto.. en je bent heel lief. Heel bijzonder, en je mag je sterken in je aura. En je meer gronden. Je hebt inderdaad een taak hier, en dan heb je sterk te wezen, om die te volbrengen..
dat is tevens één van de redenene waarom je (en ik ook en ook vele anderen) moeilijke situatie's in het leven aangeboden krijgen.. juist om een sterkte te ontwikkelen.

Ik volg je al een tijdje hoor, en groet je in liefde,
veel liefs

Tinne

hoi lienneke,

omdat je dit zo voelt en er over nadenkt,zou het voor jou heel fijn zijn om met gelijkgestemde jongeren in contact te komen.
ook het feit dat je hier gekomen bent,is misschien wel de start naar de ontdekking van je eigen leven, wie je bent en wat jou eventuele taak hier is...
maar overhaasten heeft geen zin het dient zich echt vanzelf aan.
vertrouw erop dat er mensen je pad kruisen en je de weg wijzen.

zelf heb ik 2 kinderen die ook veel nadenken, zich af en toe eenzaam voelen,het gevoel hebben dat ze anders zijn, en in contact met anderen zich heel onzeker kunnen voelen daardoor.

daardoor denk ik als je met leeftijdsgenoten in aanraking komt,waar je heerlijk van ja af kan praten en jezelf mag zijn
er een nieuwe wereld voor je open ligt....

kijk niet teveel naar je beperkingen..
maar kijk wat je ermee kan gaan doen...met dit gegeven dat je een sterrekind zou zijn....

ik weet wat je bedoeld hoor. thuis missen enzo,
maar thuis is niet ver weg, is niet "daarbuiten", thuis zit binnenin jouw.
elke keer je je ogen sluit en stil bent, omring je dan met die energie van thuis.
omring je met liefde.

en daarbij komt je kunt nu niet terug naar huis.
je zou belangrijke lessen missen,
je zou je taak niet afmaken.
je hebt er zelf voor gekozen om hier nu te zijn en de dingen mee te maken zoals je ze nu meemaakt.
allezins zo ervaar ik het (heeft mij anders ook veel gekost om hierachter te komen).

een goede raad; kijk niet naar anderen voor jouw normen.
jij bent de norm voor jezelf. iedereen mag denken/zijn hoe hij wil -> dus jij ook.

als je zoekt zul je in je omgeving ook wel mensen vinden die daar ook voor openstaan.
zelfs hier in belgië.

Dankuwel allemaal voor jullie berichtjes. Vooral het bericht van Tinne heeft me erg doen nadenken. Ik moet alleen een beetje geduldiger leren zijn en er op vertrouwen dat alles goed komt.

Waarschijnlijk ben jij ook een beelddenker. Zie dit topic voor meer informatie:

http://nlforum.merudi.net/ubbthreads.php/topics/84740/Beelddenken_hoe_ga_je_ermee_om.html#Post84740

Ja NiMS, ik ben vrij zeker dat ik een beelddenker ben als ik al die punten lees. Ik kan bijvoorbeeld alleen dingen goed onthouden met mindmaps. Ik studeer nu ongeveer 3 uur aan leerstof waar anderen ongeveer een uur over doen. De tips zijn wel handig! Bedankt

Wat ik soms deed in m'n studie-tijd - beelddenker zijnde - was me visueel voorstellen dat ik een lerares was, en dat er leerlingen voor me zaten.
daar gaf ik dan zogenaamd de leerstof aan die ik moest leren, luidop, en desnoods met een groot blad papier aan de muur als lesbord!
Ik gaf de les op de manier zoals ik het graag zou gehad hebben id les, en daardoor kreeg ik de leerstof goed binnen.

Een Sterrenkind moet vast iets heel moois en byzonder zijn .Het lijkt me een soort geheim en alleen bestemd voor jou waar je trots op kan zijn.
En dan kan je in het dagelijkse leven verder gewoon zijn
Zijn we niet allemaal op zijn tijd wat autistisch ?
Misschien komt er een dag dat alles duidelijker wordt .