Schrijf dit omdat ik zo hier en daar hoor of ik iets meer wil vertellen Dus plaats het hier bij mn foto en bij MIJN VERHAAL.
Ben 17 september 50 geworden en nooit gedacht dat ik dat zou halen,Ben/was een doorgewinterde alcoholist(blijf je voor je leven)
Vanaf een jaar of 15 ben ik gaan drinken,voor de gezelligheid en om narigheid te vergeten.
Maar de gezelligheid ging er al gauw vanaf en had het nodig dus was verslaafd.Maar nog niet in erge mate,had het wel onder controle.Vaak kwam ik dronken thuis,moest overgeven en alles was weer goed.Tot de volgende keer dan. zo is het jaren gegaan.Ging gewoon naar het werk,was niet zo dat ik elke dag dronken was maar dronk wel elke dag.Je word er zo gehaaid in.Leerde mijn man kennen en ben getrouwd.Steeds nog veel te veel drank maar nog onder controle.In 1984 overleed mijn moeder in januari en werd mijn zoon ik oktober geboren.
Dus nu was ik hele dagen thuis,heb het hele gebeuren met me moeder niet goed kunnen verwerken en dingen van vroeger dus het werd meer en meer.Lag vaak op de bank enz.
Maar had hoofdpijn,kiespijn.gewoon niet lekker me hoofd gestoten enz. Je word ozo inventief om dingen te verzinnen waar iedereen intrapt.
Flessen met drank haalde ik in wel 3 a 4 plaatsen om maar niet op tevallen.Dan de boel verstoppen in lege ANDY flessen of iets dergelijks.
Het werd steeds erger.Jaren gingen zo voorbij, In 2001 leerde ik een andere man kennen en ben gescheiden.Die ander was ook alcoholist en losse handjes.Dus dat ging niet.Hij ging weg. het was 2002.Toen was helemaal het hek van de dam.Kon niet meer voor mijn zoon zorgen en lag het meest op bed.Mijn ex man kwam terug om voor mij en onze zoon te zorgen.
Zal alle details besparen,van in bed liggen in 1 hand een glas andere hand een sigaret en onder me een emmer om over te geven.
Had me wel al opgegeven voor een afkick kliniek maar daar is zon wachtlijst.
Tot op een dag ik weer zo gevallen was dat me hele linkerkant blauw was.Mijn man heeft toen de dokter gebeld en met 1 uur lag ik in de afkick kliniek met de woorden: mevrouw het is goed dat U hier ben anders was U er met 24 uur niet meer.
Daar heb ik 9 dagen gelegen,en toen naar huis.Dacht na 2 maanden ik ben er vanaf en kan wel een wijntje nemen.NIET dus.WAs weer net zo erg.tot op oudjaarsdag2002/2003 dat ik tegen man en zoon zei : we drinken samen het laatste biertje om 12 uur.
En dat is ook gebeurd,het is nog een hele strijd geweest,omdat ik het alleen deed.Maar nu kan ik zeggen sta al meer als 6 jaar droog.
Maar rookte nog wel,6 pakjes sigaretten en 2 pakjes zware shag in de week.Wilde er wel van af maar had al zon strijd geleverdt met de drank dat ik er niet doorheen zag.
Tot 6 juni 2008 ,toen was ik het zo zat,ben naar de dokter geggaan en heb daar Zyban gehaald en met 1 week was ik er van af.Wel weer met strijd maar goed.
In de tussentijd vanaf 2003 had ik ook nog een stuk of 6 keer in het ziekenhuis gelegen voor verstopte aderen,gedotterte enz.
Uiteindelijk kreeg ik dus een prothesebroek "kunstvaten" een hele zware operatie,dus ik was afgekeurd voor werk .
Mijn ex man woont hier gewoon nog in huis,want k heb niet de middelen om op mezelf te wonen.
En alllllll die tijd alllll die jaren hou ik van Rob mijn allesie,maar ja allebei getrouwd dus....32 jaar lang,en 4 weken geleden is die overleden,en is mijn wereld ingestort.We zouden uiteindelijk samen komen.En nu weet ik het dus helemaal niet meer.
Ben aan het schilderen gegaan iets wat ik niet kan,maar het komt er zomaar uit,dus er moet hulp van boven zijn denk ik.
Weet verder niet goed hoe het moet,heb het gevoel dat ik helemaal op ben.Doe mn best maar ja....
liefs meisie
Mijn verhaal ,zonder happy end
Delen:
JulienMoorrees
aug 9 '10
Origineel bericht van: meisie
....
En nu weet ik het dus helemaal niet meer.
Ben aan het schilderen gegaan iets wat ik niet kan,maar het komt er zomaar uit,dus er moet hulp van boven zijn denk ik.
Weet verder niet goed hoe het moet,heb het gevoel dat ik helemaal op ben.Doe mn best maar ja....
liefs meisie
Lieve Meisie,
Je weet het diep van binnen wel degelijk. Lees eens terug en zie de kracht die je op de juiste momenten hebt gehad om oude patronen te doorbreken. Ga hiermee door! Doorbreek de afhankelijkheid die je in je hebt, naar anderen toe en ga echt op eigen benen staan. Dit levert zeker de nodige weerstand en oude pijn op, en ga dit aan met jezelf. Loop er niet voor weg of zoek een uitvlucht, maar ga het helemaal aan. Het is tijd voor eigen verantwoordelijkheid.
Maryssa
aug 9 '10
Lieve Meisie,
Ik heb jouw verhaal gelezen; je hebt heel veel meegemaakt. Is niet makkelijk. Heel goed dat je aan het schilderen bent dat is een geweldige uitlaatklep. Het maakt niet uit of je kunt schilderen of niet; Kleuren zijn helend. Voor jou krijg ik roze-, groen- en blauwtinten door. Ook het gevoel dat de zee heel dicht bij jouw gevoel komt. Misschien een strandwandeling maken. Ik heb het gevoel dat het je goed zal doen en het jouw hart zal openen zodat je wat dingen eruit kunt laten.
Ik zit naar jouw topictitel te kijken en wil je toch graag zeggen dat jouw (levens)verhaal nog loopt en je niet nu al kunt zeggen dat het zonder happy end zal zijn. Gedachten zijn krachten, dus ga er niet vanuit. Hang eens een briefje op naast de spiegel waar je elke dag in kijkt en lees het elke dag: "Ik hou van mezelf, en geluk komt naar me toe." Of kies iets anders wat bij je past. Je zult zien dat het je kracht geeft en je je wat sterker gaat voelen.
Sterkte Meisie!
Maryssa
Ik heb jouw verhaal gelezen; je hebt heel veel meegemaakt. Is niet makkelijk. Heel goed dat je aan het schilderen bent dat is een geweldige uitlaatklep. Het maakt niet uit of je kunt schilderen of niet; Kleuren zijn helend. Voor jou krijg ik roze-, groen- en blauwtinten door. Ook het gevoel dat de zee heel dicht bij jouw gevoel komt. Misschien een strandwandeling maken. Ik heb het gevoel dat het je goed zal doen en het jouw hart zal openen zodat je wat dingen eruit kunt laten.
Ik zit naar jouw topictitel te kijken en wil je toch graag zeggen dat jouw (levens)verhaal nog loopt en je niet nu al kunt zeggen dat het zonder happy end zal zijn. Gedachten zijn krachten, dus ga er niet vanuit. Hang eens een briefje op naast de spiegel waar je elke dag in kijkt en lees het elke dag: "Ik hou van mezelf, en geluk komt naar me toe." Of kies iets anders wat bij je past. Je zult zien dat het je kracht geeft en je je wat sterker gaat voelen.
Sterkte Meisie!
Maryssa
admin
aug 9 '10
Ik heb diep respect voor jouw ex..
Probeer die gedachten van ik kan het niet uit je hoofd te zetten, dat helpt jouw steeds weer de diepte in.
Zelfmedelijden is geen goede raadgever, je hebt jezelf de vernieling in geholpen, klinkt keihard en ik zeg dit niet om je te kwetsen maar met de stiekeme hoop dat je me snapt en uit die vicieuze cirkel kan stappen.
Wat jij nodig hebt is een enorme dosis zelfliefde, weer van jezelf gaan houden en dan vind je ook de kracht om door te gaan.
Ga in je eigen kracht staan en stop met op anderen te leunen.
Ik wens je heel veel licht en liefde toe!!
En haal dat zonder happy end maar als eerste weg
Probeer die gedachten van ik kan het niet uit je hoofd te zetten, dat helpt jouw steeds weer de diepte in.
Zelfmedelijden is geen goede raadgever, je hebt jezelf de vernieling in geholpen, klinkt keihard en ik zeg dit niet om je te kwetsen maar met de stiekeme hoop dat je me snapt en uit die vicieuze cirkel kan stappen.
Wat jij nodig hebt is een enorme dosis zelfliefde, weer van jezelf gaan houden en dan vind je ook de kracht om door te gaan.
Ga in je eigen kracht staan en stop met op anderen te leunen.
Ik wens je heel veel licht en liefde toe!!
En haal dat zonder happy end maar als eerste weg
meisie
aug 9 '10
Het is idd keihard gezegd,maar ja je heb gelijk hoor.Tuurlijk heb ik het zelf gedaan,maarja is wel heel wat aan vooraf gegaan hoor.
Maar ik werk eraan en hoop dat het beter gaat met me in de komende tijd.
liefssss
Maar ik werk eraan en hoop dat het beter gaat met me in de komende tijd.
liefssss
Lin
aug 9 '10
Hey Meisie,
Je hebt in elk geval al 1 stap in de goede richting gezet !
Door te erkennen en er aan te willen werken om op je eigen kracht je leven op regel te krijgen.
Je verhaal zal ook voor anderen heel herkenbaar kunnen zijn
en zo kan je elkaar weer steunen en helpen.
Voor elke dag een nieuw begin , wat vandaag niet lukt, neem je als nieuw voornemen voor de ochtend dat je weer je ogen opent.
Je kan het !!
Liefs Lin
Je hebt in elk geval al 1 stap in de goede richting gezet !
Door te erkennen en er aan te willen werken om op je eigen kracht je leven op regel te krijgen.
Je verhaal zal ook voor anderen heel herkenbaar kunnen zijn
en zo kan je elkaar weer steunen en helpen.
Voor elke dag een nieuw begin , wat vandaag niet lukt, neem je als nieuw voornemen voor de ochtend dat je weer je ogen opent.
Je kan het !!
Liefs Lin
gast
aug 9 '10
Jeetje Meisie, dat is nog eens een leven!
Ik hoop dat je tot de wortel kunt komen van dit alles en zo een "gezonde" nieuwe levensboom kunt laten groeien.
Ik hoop dat je tot de wortel kunt komen van dit alles en zo een "gezonde" nieuwe levensboom kunt laten groeien.
New Moon
aug 10 '10
Meisie toch ..
Heftig verhaal zeg, ik lees ook in je schrijven dat je nogal op bent. Het is goed om dat te beseffen, maar ook om dat te accepteren en verder te gaan naar je kern, wortels. Laat dat los, die "ik ben moe" gedachtes. (zoals hierboven al gezegd)
Heb een gevoel dat je er wel komt, pak je rust en gun dat jezelf. Goed dat je aan het schilderen bent. Die "hulp" verdien je... je bent de moeite waard! Schilderen is (zoals je waarschijnlijk weet) een mooie manier om dingen te verwerken en bij die wortel te komen waar Gast het over had. Ik vind het heel knap dat je al 6 jaar de fles hebt laten staan (je begrijpt wel waarom). Ik ben in ieder geval trots op je.
Ik sluit me aan bij wat mensen hierboven zeggen.
Wees vrij om ons hier op de hoogte te houden ed, als dat goed voelt om wat van je af te schrijven:) Goed dat je dat bij deze al hebt gedaan. Ik heb respect voor je harde werken.
Liefs en veel sterkte,
The moon
Heftig verhaal zeg, ik lees ook in je schrijven dat je nogal op bent. Het is goed om dat te beseffen, maar ook om dat te accepteren en verder te gaan naar je kern, wortels. Laat dat los, die "ik ben moe" gedachtes. (zoals hierboven al gezegd)
Heb een gevoel dat je er wel komt, pak je rust en gun dat jezelf. Goed dat je aan het schilderen bent. Die "hulp" verdien je... je bent de moeite waard! Schilderen is (zoals je waarschijnlijk weet) een mooie manier om dingen te verwerken en bij die wortel te komen waar Gast het over had. Ik vind het heel knap dat je al 6 jaar de fles hebt laten staan (je begrijpt wel waarom). Ik ben in ieder geval trots op je.
Ik sluit me aan bij wat mensen hierboven zeggen.
Wees vrij om ons hier op de hoogte te houden ed, als dat goed voelt om wat van je af te schrijven:) Goed dat je dat bij deze al hebt gedaan. Ik heb respect voor je harde werken.
Liefs en veel sterkte,
The moon
meisie
aug 10 '10
Dank jullie allen voor de reacties,die doen me goed.Mijn man(zo noem ik hem nu en geen ex meer)en mijn zn en schoondochter,proberen me wel te steunen maar weten niet goed hoe of wat en de kids hebben zelf genoeg aan hun hoofd. Dus ja,meer heb ik niet een paar vriendinnen van een chatclub,maar die wonen veel te ver weg,verder heb ik geen fam.Heb er dus serieus over gedacht om mn allesie achterna te gaan.Die gedachten waren er jaren gelden ook al,maar toen was het van de drank.Heb nu dus eigenlijk 3 mensen waar ik voor leef.Weet dat het erg raar klinkt maar zo is het wel.Ga 3 of 4 keer naar de sportschool.Heb nu het schilderen uitgevonden,en dat vind ik leuk om te doen(al snap ik nog niet dat ik het kan)En dat is het.Loop in de WAO omdat de ene dag beter gaat met lopen als de ander.Dus kan niet veel afspraken maken enz.Zit ook al aan de anti depressivia,dus de ene dag sta me pet goed en de andere dag durf/wil ik de deur niet uit.En vertel aan iemand dat je alcoholist ben hoor,ze laten je vallen als een baksteen.Ondervind het steeds weer.Maar al met al probeer ik me best te doen juist voor die 3 die ik nog he.
En Maryssa woon vlakbij zee,en water dus daar ben ik vaak te vinden,dat geeft me wel rust.
Het klinkt denk alemaal wel deprssief als ik het zo terug lees,maar laat het toch zo staan.Misschien dat ik er van opknap van de raad die ik krijg van jullie.
liefs voor jullie allen.Meisie
En Maryssa woon vlakbij zee,en water dus daar ben ik vaak te vinden,dat geeft me wel rust.
Het klinkt denk alemaal wel deprssief als ik het zo terug lees,maar laat het toch zo staan.Misschien dat ik er van opknap van de raad die ik krijg van jullie.
liefs voor jullie allen.Meisie
JulienMoorrees
aug 10 '10
Er is er maar 1 voor wie je moet leven, en dat is voor jezelf. Als je voor iemand anders gaat leven, dan neem je geen verantwoordelijkheid meer voor je eigen problemen!
admin
aug 10 '10
Ja voor jezelf.
Al heb je honderd mensen om je heen die wél weten hoe ze met je moeten omgaan..JIJ moet het doen.
Je mag hardstikke depri klinken, je slikt anti depressiva, dat is niet voor niks.
Ik heb het jaren geslikt en ben dolblij dat ik er van af ben.
Ik kon ineens een knop omzetten, zo van: en nu ben ik het zat, deze dame wil nooooooit meer een depressie.
Dat was in 2005 en heb nog wel af en toe een paar zwarte dagen, maar ik weet ook dat die voorbij gaan zolang ik mij niet laat meeslepen.
Ik blijf positieve affirmaties herhalen in mijn hoofd, zeg iets liefs tegen mezelf als ik in de spiegel koekeloer en doe ook iets liefs voor mezelf, ook al denk ik op dat moment dat ik dat helemaal niet verdien, want zo werkt het...
Je ontzegd je dingen omdat je denkt die niet te verdienen, zorgt slecht voor jezelf want je meent dat je dat niet waard bent.
Geloof mij meissie, je bent het meer dan waard!!
Denk je dat je je allessie blij maakt als je er uit stapt, ik weet zeker dat hij niets liever ziet dan dat jij gelukkig bent.
Schrijf hier maar lekker van je af
Al heb je honderd mensen om je heen die wél weten hoe ze met je moeten omgaan..JIJ moet het doen.
Je mag hardstikke depri klinken, je slikt anti depressiva, dat is niet voor niks.
Ik heb het jaren geslikt en ben dolblij dat ik er van af ben.
Ik kon ineens een knop omzetten, zo van: en nu ben ik het zat, deze dame wil nooooooit meer een depressie.
Dat was in 2005 en heb nog wel af en toe een paar zwarte dagen, maar ik weet ook dat die voorbij gaan zolang ik mij niet laat meeslepen.
Ik blijf positieve affirmaties herhalen in mijn hoofd, zeg iets liefs tegen mezelf als ik in de spiegel koekeloer en doe ook iets liefs voor mezelf, ook al denk ik op dat moment dat ik dat helemaal niet verdien, want zo werkt het...
Je ontzegd je dingen omdat je denkt die niet te verdienen, zorgt slecht voor jezelf want je meent dat je dat niet waard bent.
Geloof mij meissie, je bent het meer dan waard!!
Denk je dat je je allessie blij maakt als je er uit stapt, ik weet zeker dat hij niets liever ziet dan dat jij gelukkig bent.
Schrijf hier maar lekker van je af
meisie
aug 28 '10
Hallo kom nog even met een vraag erbij
Mijn schoondochter haar moeder is een ja goed weten doe ik het niet maar een psygoloog met alternatieve wijze,en helderziend/wetend enz.
Mag wel bij haar komen maar ze sta me te dichtbij.
Nu was Melissa (schoondochter)bij haar geweest en ze had energie van haar gehad enz.
En dag later vroeg haar moeder:Ik ruik de hele dag al sigaretten,kom bij jou vandaan wie is het die zo rookt???of gerookt heb??
Na even nadenken zei Melissa dat is Rob geweest anders ken ik niemand.
Juist zei haar moeder die naam had ik ook al doorgekregen,maar ze kende Rob nauwelijks.
Maar omdat ik het zo ruikt is die nog dichtbij zei ze,en ga die nog niet over.
Hoe zit dat dan? Ga die dan wel over nog maar duurd het langer of tja weet het niet,hij heeft dus moeite om het koord los te laten heb ik ergens gelezen.
Maar ga dat nog wel gebeuren dan of kan dat nog een hele tijd duren???
Want als die niet loslaat kan die toch ook geen contact maken?
Snap het allemaal niet meer zo,maar vond het wel eehh mooi dat het zo klopte.
Heeft iemand hier een antwoord op of iets?
Mijn schoondochter haar moeder is een ja goed weten doe ik het niet maar een psygoloog met alternatieve wijze,en helderziend/wetend enz.
Mag wel bij haar komen maar ze sta me te dichtbij.
Nu was Melissa (schoondochter)bij haar geweest en ze had energie van haar gehad enz.
En dag later vroeg haar moeder:Ik ruik de hele dag al sigaretten,kom bij jou vandaan wie is het die zo rookt???of gerookt heb??
Na even nadenken zei Melissa dat is Rob geweest anders ken ik niemand.
Juist zei haar moeder die naam had ik ook al doorgekregen,maar ze kende Rob nauwelijks.
Maar omdat ik het zo ruikt is die nog dichtbij zei ze,en ga die nog niet over.
Hoe zit dat dan? Ga die dan wel over nog maar duurd het langer of tja weet het niet,hij heeft dus moeite om het koord los te laten heb ik ergens gelezen.
Maar ga dat nog wel gebeuren dan of kan dat nog een hele tijd duren???
Want als die niet loslaat kan die toch ook geen contact maken?
Snap het allemaal niet meer zo,maar vond het wel eehh mooi dat het zo klopte.
Heeft iemand hier een antwoord op of iets?
admin
aug 28 '10
Ik denk persoonlijk dat mensen best nog even kunnen blijven hangen voor ze overgaan.
Het zal aan veel dingen liggen of ze dat snel kunnen of niet.
Misschien is zijn dood zo plotseling geweest dat hij het nog niet kan bevatten, nog geen afscheid wil nemen.
Ik denk dat voor iedereen afzonderlijk geld dat die persoon daar de tijd voor neemt die nodig is en ik denk ook dat deze mensen worden geholpen om uiteindelijk toch over te kunnen gaan.
In mijn hoofd klinkt het normaal dat men ook daarna nog contact kan maken.
Ik was vandaag bij een familieuitje van mijn vaders kant.
Mijn vader is 3,5 maand geleden ook overgegaan.
Ook hij heeft er nog geen vrede mee, hij was doodsbang en was er nog niet klaar voor om te gaan, maar goed hij had weinig keus.
Ik heb hem vandaag vreselijk horen huilen, en ik begreep dat hij huilde omdat hij nog zo graag even was gebleven, hij was nog erg jong en had makkelijk nog heel wat jaartjes meegekund.
Hij heeft (denk ik) spijt dat hij niet eerder naar een arts is gegaan, dan had hij een grote kans gehad wel nog te kunnen genezen, maar zijn angst voor artsen hield hem tegen ( zo voelt het voor mij).
Dus ik denk zeker dat mensen moeite kunnen hebben met overgaan.
Maar ik denk ook dat wij ze als achterblijvers ook kunnen helpen.
Ik praat veel met mijn vader, ik merk dat hij denkt dat veel dingen hadden moeten worden uitgesproken.
Ik probeer hem en mijn moeder te helpen door ze beiden voor te houden dat ze moeten loslaten wat is geweest.
Dat ze (ook nu) al die dingen die hadden moeten worden besproken ook nu kunnen uitspreken.
Dat het er niet om gaat dat je je fouten uit het verleden moet goedmaken, maar dat het er om gaat dat je er van hebt geleerd en het nu anders doet.
Dan maar hij daar en wij hier, voor mij maakt dat geen verschil.
Maar ik heb makkelijk praten, ik kan hem horen, voelen en verstaan.
Ik kan me voorstellen dat het als je dat niet hebt lastiger is.
Toch kun jij hem ook helpen, je hoort hem misschien niet maar ik denk dat jij wel weet waarom het voor hem lastig is om los te laten.
Praat tegen hem, hij hoort je zeker!
Het zal aan veel dingen liggen of ze dat snel kunnen of niet.
Misschien is zijn dood zo plotseling geweest dat hij het nog niet kan bevatten, nog geen afscheid wil nemen.
Ik denk dat voor iedereen afzonderlijk geld dat die persoon daar de tijd voor neemt die nodig is en ik denk ook dat deze mensen worden geholpen om uiteindelijk toch over te kunnen gaan.
In mijn hoofd klinkt het normaal dat men ook daarna nog contact kan maken.
Ik was vandaag bij een familieuitje van mijn vaders kant.
Mijn vader is 3,5 maand geleden ook overgegaan.
Ook hij heeft er nog geen vrede mee, hij was doodsbang en was er nog niet klaar voor om te gaan, maar goed hij had weinig keus.
Ik heb hem vandaag vreselijk horen huilen, en ik begreep dat hij huilde omdat hij nog zo graag even was gebleven, hij was nog erg jong en had makkelijk nog heel wat jaartjes meegekund.
Hij heeft (denk ik) spijt dat hij niet eerder naar een arts is gegaan, dan had hij een grote kans gehad wel nog te kunnen genezen, maar zijn angst voor artsen hield hem tegen ( zo voelt het voor mij).
Dus ik denk zeker dat mensen moeite kunnen hebben met overgaan.
Maar ik denk ook dat wij ze als achterblijvers ook kunnen helpen.
Ik praat veel met mijn vader, ik merk dat hij denkt dat veel dingen hadden moeten worden uitgesproken.
Ik probeer hem en mijn moeder te helpen door ze beiden voor te houden dat ze moeten loslaten wat is geweest.
Dat ze (ook nu) al die dingen die hadden moeten worden besproken ook nu kunnen uitspreken.
Dat het er niet om gaat dat je je fouten uit het verleden moet goedmaken, maar dat het er om gaat dat je er van hebt geleerd en het nu anders doet.
Dan maar hij daar en wij hier, voor mij maakt dat geen verschil.
Maar ik heb makkelijk praten, ik kan hem horen, voelen en verstaan.
Ik kan me voorstellen dat het als je dat niet hebt lastiger is.
Toch kun jij hem ook helpen, je hoort hem misschien niet maar ik denk dat jij wel weet waarom het voor hem lastig is om los te laten.
Praat tegen hem, hij hoort je zeker!
meisie
aug 29 '10
Het is wat jij zegt,hij heeft er geen vrede mee,en heeft ook spijt om dezelfde reden zoals jou vader.
Hij heeft ook spijt dat ik niet bij hem was toen die ging,en dat ik het via een omweg moest horen.Hij wil/kan nog niet verder omdat die weet dat ik het nog niet kan bevaten.
Hoop van gande harte dat ik hem ook ooit kan horen en verstaan zoals jij.Praten doe ik wel tegen hem,maar ja je krijg nx terug he? tenminste nog niet........
Hij heeft ook spijt dat ik niet bij hem was toen die ging,en dat ik het via een omweg moest horen.Hij wil/kan nog niet verder omdat die weet dat ik het nog niet kan bevaten.
Hoop van gande harte dat ik hem ook ooit kan horen en verstaan zoals jij.Praten doe ik wel tegen hem,maar ja je krijg nx terug he? tenminste nog niet........
admin
aug 29 '10
Je krijgt meer terug dan je denkt
Het is niet altijd even leuk om dat soort dingen te kunnen horen, geloof me ik had het echt zwaar met een huilende moeder aan mijn arm (het was voor haar heel confronterend om ineens alleen zonder pa tussen de familie te staan) en dan een huilende vader in je oor.
Dit vertel ik mijn moeder echter niet, zou ze erom vragen dan kan ik niet anders dan vertellen wat mijn ervaringen zijn.
Je kunt je partner helpen door dat gemis los te laten dat je er niet bij was.
Hoe verschrikkelijk dit ook voelt, je kunt het niet terugdraaien, voel het verdriet maar besef dat het gewoon zo IS, blijf niet denken: was ik maar, had ik maar..
Dat kost je bergen energie en veranderen kun je het simpelweg niet.
Je helpt het beste door door te gaan met leven, neem eerst je tijd om te rouwen maar ga dan langzaam maar zeker weer stapjes zetten, het leven gaat door en zolang jij blijft *hangen* kan hij ook niet verder.
Vertrouw er op dat hij je hoort ook al hoor jij hem niet.
Je zult in kleine toevalligheden vast seintjes herkennen
Het is niet altijd even leuk om dat soort dingen te kunnen horen, geloof me ik had het echt zwaar met een huilende moeder aan mijn arm (het was voor haar heel confronterend om ineens alleen zonder pa tussen de familie te staan) en dan een huilende vader in je oor.
Dit vertel ik mijn moeder echter niet, zou ze erom vragen dan kan ik niet anders dan vertellen wat mijn ervaringen zijn.
Je kunt je partner helpen door dat gemis los te laten dat je er niet bij was.
Hoe verschrikkelijk dit ook voelt, je kunt het niet terugdraaien, voel het verdriet maar besef dat het gewoon zo IS, blijf niet denken: was ik maar, had ik maar..
Dat kost je bergen energie en veranderen kun je het simpelweg niet.
Je helpt het beste door door te gaan met leven, neem eerst je tijd om te rouwen maar ga dan langzaam maar zeker weer stapjes zetten, het leven gaat door en zolang jij blijft *hangen* kan hij ook niet verder.
Vertrouw er op dat hij je hoort ook al hoor jij hem niet.
Je zult in kleine toevalligheden vast seintjes herkennen
Netwerk
© Copyright Merudi.net - Alle berichten op deze website zijn eigendom van de verschillende auteurs die een bericht geplaatst hebben. Het overnemen of kopiëren van deze inhoud is niet toegestaan.
