Tinne, zoals ik het begrijp, is het resultaat van zijn 'nemen' dat je veranderd bent, namelijk dat je je eigen weg bent gaan volgen.
Door iets met die pijn en de kwetsuur die ik erbij voel, te doen.. ben ik m'n eigen weg gaan volgen.
Maar tuurlijk is dat ook door het steeds terug nemen, van wat ik weer gaf.
Ik kon in eerste instantie niet zo maar weg van die "nemer", ik ging hem smeken te stoppen, ik deed vanalles in het begin om een halt toe te roepen, om hèm te veranderen.
En dan.. keerde het om.. zag ik m'n trauma, die ik steeds verstopte en beschermde.
Laat ik even voorop stellen dat ik geen behandelaar of begeleider ben, daar vind ik mezelf helemaal niet geschikt voor. Maar ik heb wel soortgelijke mensen meegemaakt. Iemand die dit soort tactieken toepast, is niet per definitie een slecht mens. Een goede leraar spiegelt namelijk wat de ander geeft, en als je veel geeft zal hij veel nemen, want in een spiegel wordt alles omgekeerd.
Het zou een goeie methode 'kunnen' zijn, als er opvang zou zijn.. als de twee partijen steeds in ontwikkeling samen konden staan, en feedback zou kunnen zijn. Toen in die tijd, was dat niet het geval en stond ik er helemaal alleen voor.
En nee, die persoon met die tactieken is niet slecht, in zijn "denken" hoort hij dit zo te doen, vanuit een bepaalde veronderstelling die hij maakte over mij.
Wat wel heel belangrijk was in die tijd, was dat ik bewust werd van het geven van alles wat ik had. Hij spiegelde echter nooit m'n slechte kanten, die kwamen in gelijke vorm terug. Dus .. het was altijd vrij donker wat ik kreeg.
En daar wist ik niet mee om te gaan, zeker niet wat m'n eigen donkerte wat ik weer op m'n bord kreeg, dus ook dat was een grote les voor me.
Ik heb daar persoonlijk nooit last van gehad, omdat ik niet zo'n gever ben. Mijn spiegeltje is dat ik dan ook niets krijg van zo'n leraar. Zo kan dezelfde leraar voor de ene persoon heel bedreigend overkomen, terwijl hij voor de ander nietszeggend is.
ja dat klopt! En wat heel moeilijk was, is dat ik ook terglijkertijd, alle anderen leerde kennen die hij ook benaderde, of wilde benaderen, met z'n tactiek. Ik wilde iedereen verwittigen.
En dat is ook een grote les geweest voor me.. 'ik zie enorm veel, heb een heel groot overkoepelend zicht, gedetailleert, en ook de lijnen naar elkaar. Dus kom ik veel te weten, en door die soorten 'lessen' met die persoon, laat ik dat zicht nu bij me.. mensen mogen zelf ontdekken, van mij.
Maar in feite neemt hij niets en geeft hij niets, het komt allemaal uit jezelf voort en hij reflecteert. Als je dat begrepen hebt, kan je in je eigen kracht gaan staan. Het begrip daarvan kan verstandelijk zijn en/of op gevoelsniveau.
ja das waar, hij neemt niets en geeft niets.. en toen ik dat bewust werd, en ook echt bewust werd , werd ik me bewust van wie ik ben! En dat bewustzijn groeit nog..
Als leraar kan je alleen maar functioneren door middel van doorgeven en reflecteren, anders ben je heel snel opgebrand. Wat ik een beetje mis in jouw verhaal is het doorgeven. Misschien heeft hij het ene aspect van leraarschap goed doorgrond en het andere niet. Misschien zat jij zelf teveel in het spiegeltje te kijken om het doorgeven te kunnen ontvangen. De les is pas echt over als je zowel de spiegel als het doorgeven kunt ervaren.
Je kan zonder eigenbelang doorgeven, maar als de ontvanger niet zonder ideeën over eigenbelang kan ontvangen, dan zal het nooit zuiver overkomen. Dan zal de doorgever een eigenbelang toegedicht krijgen, die voortkomt uit de spiegel van de ontvanger. Als je iets van schuld, schaamte of belangen ervaart, kijk dan alsjeblieft eerst naar jezelf, dat scheelt een omweg.
Ik snap wat je bedoelt..
kijk, altijd blijft liefde er zijn. In het gebeuren van die zware momenten, is dat niet zo duidelijk te zien,Wel in m'n hart achteraf.. dat ik voel dat dit er steeds is en was.
Ik voel geen schuld, schaamte of belangen. Het enig wat ik voel is een blijheid, voor het resultaat dat is bereikt. Dat ik heb bereikt! ik denk niet dat hij het erg vind als ik hem geen pluim geef. Wel een glimlach als ik hem ontmoet. Zoals ik naar iedereen glimlach!
Ben wel blij dat ik dit eens kan opschrijven, daarmee maak ik het voor mezelf nog eens extra duidelijk, en zie ik het als een verleden, dat ooit is gebeurt en achter me kan laten.
dank je daarmee, Takhihiii
liefs
Tinne