Altruïsme

Hallo Challenger. Als eerste welkom hier, misschien vind je het leuk om je even voor te stellen, in het voorstel forum .

Ik vind het een hele leuke vraag en mijn mening is als volgt:

"Handelen wij, mensen, altijd maar uit eigenbelang?"

Deze vraag zou ik opsplitsen in het onderdeel handelen, en het stukje eigen belang. Als ik me afvraag wanneer ik handel, dan is dat in mijn ogen enige vorm van interactie met iets anders buiten mij. Heb ik geen interactie, dan handel ik in mijn ogen ook niet. Nadenken is dus voor mij nog geen handelen, omdat er nog geen interactie plaats vind.

Eigen belang is voor mij lastig om te vatten, omdat je (zoals je hier boven ook al doet), overal wel een belang bij kunt verzinnen. Waardering is hier iets wat je zelf aandraagt bijvoorbeeld. Ik vertaal dit voor mij in ieder geval als iets waarin ik zelf beter zou worden, op wat voor manier dan ook.

Als ik deze onderdelen samen neem, dan zijn er situaties waarin ik me kan voorstellen dat iemand wel handeld, maar niet uit eigen belang. Bijvoorbeeld zelfmoord plegen vanuit een schuld gevoel ten opzichte van iemand anders.

Diegene handeld dus wel degelijk, maar niet vanuit eigen belang omdat die persoon er zelf niet beter van is geworden, maar enkel is weggelopen voor zichzelf en het daarmee uit de weg is gegaan.

Goed, dat was mijn reactie .

Tja, het is maar net wat je onder altruïsme verstaat. Voor mij staat dit voor handelen in het belang van het geheel zonder daar een egoïstisch belang in te hebben. Wetende dat je zelf ook onderdeel van het geheel uit maakt, is het in mijn ogen niet zo moeilijk om werkelijk altruïstisch te zijn. Het gaat dan eigenlijk van zelf omdat je niet bezig bent met je eigen belang/doel maar handeld op die manier die op dat moment in die situatie gewenst is.
Uit eigen ervaring weet ik dat je alles wat je nodig hebt ook krijgt. En wat de ander nodig heeft kun jij hem/haar (zonder dit vaak zelf te weten) geven door gewoon te leven.
Dus het is niet zo; kom laat ik de schutting van mijn vriend gaan verven, dan krijg ik ws wel waardering van hem terug. Maar meer zo van; die schutting (maakt niet uit van wie) kan een likje verf gebruiken. Ik heb er tijd voor dus laat ik het doen.

Het is alleen nog een utopie dat iedereen altruïstisch zal zijn.

Mensen zullen het soms wel en soms niet uit eigenbelang doen.
Soms erger ik me er aan dat ik geen dankje wel hoor en soms ook weer niet.
Ik vind het vrij normaal om iets voor een ander te doen, maar ik maak wel verschil en dat heeft denk ik ook met een stuk vertrouwen te maken.
Gisteravond bijvoorbeeld, iemand bij het hondenrenveld stond met ene lege accu, hij had de lichten van zijn auto vergeten uit te doen.
Nou dan haal ik mijn auto met startkabels en help die man.
Daar hoef ik geen dankje wel voor, het is een kleine moeite, ik woon vlakbij en daarbij bedenk ik me dan hoe fijn het voelt als iemand je zo kan helpen, waarom zou ik een ander dat gevoel dan niet geven?

Waar ik me enorm aan erger is dat sommige mensen het vanzelfsprekend vinden dat je iets voor ze doet, voor die mensen doe ik dus helemaal niets.

Ten eerste bedankt voor de tot nu toe geplaatste reacties.

Om even terug te komen op het voorbeeld (zelfmoord) van NIMS; als iemand zelfmoord pleegt vanwege een schuldgevoel, dan handeld diegene inderdaad niet uit altruïsme, nee! Maar dat komt doordat de handeling van die persoon er ook niet op gericht is om iets voor een ander te doen. De handeling van die persoon is er namelijk op gericht op zichzelf van het leven te beroven omdat hij niet met zijn schuldgevoel kan leven.

Een mens kan, naar mijn mening, nooit een handeling verrichten ZONDER dat hij hier (on)bewust iets voor terug wil hebben, ook al is de handeling nog zo klein (voorbeeld van die auto die niet starten wil). Als jij de moeite doet om je startkabels te pakken en je buurman helpt om zijn auto te doen starten, dan zou je er toch een ontzettend naar gevoel aan overhouden als de buurman zijn auto instapt en wegrijdt, zonder zijn waardering te doen uitspreken?

Oh ja NIMS: ik zal mij komende week nog even voorstellen op het voorstel forum;)

Maar doe je nu iets om altijd een goed gevoel te krijgen of gewoon omdat dit op je pad komt en je er een goed gevoel aan over houd? Bij het eerste zou ik zeggen dit is niet altruïstisch, bij het tweede kan het wel degelijk atruïstisch zijn. En iets wat je altruïstisch doet hoeft toch niet persé een positief gevoel achter te laten. Het kan net zo goed een negatief gevoel achterlaten. Het is maar net wat er gedaan wordt. Dus denk ik dat wat voor gevoel het tot gevolg heeft niet zo zeer van belang is maar dat het om de daad zelf gaat. Doe je iets met voorbedachte rade of spontaan (altruïstisch)......

Dat vul jij voor mij in, maar is niet zo.
Kijk dat iemand dank je wel zegt vind ik vrij normaal, dat is ook een stuk fatsoen.
Maar ik vind het de normaalste zaak van de wereld en ik doe het niet om me beter te voelen, maar (zoals ik al schreef) omdat ik weet hoe fijn het is als iemand je helpt en dat gevoel wil ik graag meegeven.
In deze maatschappij is het helemaal niet zo normaal als iemand je helpt en juist dát zou ik graag anders zien.

Als ik jouw stelling lees bestaat het wel degelijk. Als je namelijk jouw stukje leest:



Neem het voorbeeld dat Karin gebruikt, dan is het duidelijk dat zij hieraan geen eigen belang heeft gekoppeld. Dat maakt het voor haar dus wel degelijk een altruïstische handeling.

Dat jij daarentegen er wel een belang in ziet, zegt in mijn ogen meer iets over jou, en doet mij denken dat je zelf dus niet iets altruïstisch wilt doen.

Ik ben benieuwd waarom dit zo op mij overkomt.

Ik moet zeggen dat op dit gebied, het iets spontaan doen voor de ander zonder er zelf iets voor terug te hoeven, hier op Curacao veel meer voor komt dan in Nederland. Sta je hier met een lekke band dan wordt je bijna altijd geholpen door zomaar een vreemde. (niet door de Nederlanders maar door de Antilianen hier)
Maar ook met andere dingen zijn de menen hier veel meer bereid je te helpen en ik denk dat dit komt door de manier van geloven wat hier veel sterker is dan in NL. Misschien dat dit ook wel weer een verkapte vorm van eigen belang is want als je anderen helpt kom je in een goed blaadje bij God......Dus stel je je plekje in de hemel veilig. Dus in die zin is het wel weer zo dat er niet geheel en alleen voor de ander iets daan wordt.
Dus misschien heb je wel gelijk als het criterium zo is dat je er helemaal niets zelf aan mag hebben op welke manier dan ook.
Dan zijn en blijven we allemaal egoist......

Zou dat echt met het geloof te maken hebben Gast?
Ik denk dat het ook kan komen door het simpele feit dat mensen die een *zwaarder* leven hebben dan al die rijke flippos in Europa hier, veel eerder geneigd zijn om te helpen.
Van *arme* mensen kun je veel meer verwachten dan van de *rijken*, maar dat is mijn ervaring.

Dat kan het ook zeker zijn Karin. Maar vaak gaan die twee dingen wel samen.....

Ja das waar, je hebt weer gelijk haha
Veel mensen putten kracht uit hun geloof, kracht en vertrouwen en dat helpt je dan weer door de shit heen.

Wat me ook vaak opvalt dat hulp die word aangeboden steeds vaker word afgewimpeld vanuit een stuk angst.
Je hebt nu hier op tv een reclame van: *Aardige mensen, hoe ga je daar nu mee om?* of zoiets..
Te gek dat daar uberhaupt reclame voor moet worden verzonnen.

Ja, hahaha, volgens mij is die discussie hier ook al geweest. Ik weet niet waarom maar veel mensen willen niet in het krijt staan bij anderen ofzo. Het zegt denk ik ook wel iets over hoe je zelf met hulp bieden omgaat. En een stukje angst om wat de reden van de ander kan zijn........stel je voor dat die persoon die je nu lijkt te helpen je straks beroofd van iets
Het viel me de laatste jaren in NL ook al op dat er niet meer gegroet werd naar elkaar op straat, en al zeker niet naar een vreemde.

Het irriteerde me in NL wel dat alles ook geld moet kosten. Service in winkels was er niet meer tenzij je ervoor betaald.....
Maar ook naar elkaar toe. Toen wij naar hier gingen hebben we veel spullen die wij niet meer gebruikten aan buren gegeven die het goed konden gebruiken. We hoefden hier niets voor te hebben en waren al blij dat iemand anders het wel nog kon gebruiken. Nu kan ik niet in de portomonee van een ander kijken maar hoe vaak zie je wel niet dat er zelfs voor de oudste rommel nog betaald moet worden (marktplaats ed)
Nu geven wij misschien weer te veel zomaar weg.......maar we krijgen ook weer zoveel terug op welke manier dan ook

Als je vanuit het grotere plaatje kijkt, is altruïsme vanzelfsprekend volgens mij. Het geloof zegt behandel je buurman zoals je zelf behandeld wil worden, maar er is toch geen geloof voor nodig om zoiets voor jezelf te bedenken. Het zal best eens gebeuren dat iemand misbruik van je behulpzaamheid maakt, maar als de hulp zonder verwachtingen is gegeven en zonder dat het jezelf schade doet, dan is er ook niets verloren. Als ik kan helpen, dan hoef ik daar ook geen bedankje voor. Dieren kunnen geen dankjewel zeggen, en die help je toch ook? Misschien kunnen bepaalde mensen ook geen dankjewel zeggen, om allerlei redenen.

Arme mensen zijn volgens mij rijk in tijd en daarom kunnen ze helpen. Rijke mensen hebben helaas tekort aan tijd.

Arme mensen rijk in tijd? Nou dat betwijfel ik tenzij het mensen zijn die werkeloos zijn. De mensen hier die geen top baan hebben moeten keihard en veel werken om hun kop boven water te houden en dat allemaal door de westerse welvaart. In Nederland werkte ik 20 uur en kreeg daar omgerekend 2300 Nfl voor. De gemiddelde baan hier vaak voor meer dan 40 uur werken in de week is 1300 Nfl. En door de westerse invloeden is het levensonderhoud hier net zo hoog, in sommige gevallen zelf hoger, dan in Nl. Dus dat arme mensen rijker in tijd zijn betwijfel ik........De rijken hier laten de armen trouwens voor hun werken zodat ze het zelf niet hoeven te doen. Dus wie heeft er meer tijd? Het is maar net waar je de beredenatie op loslaat.

Eigenbelang hoeft voor mij perse geen egoisme te zijn.
Eigenbelang kan motivatie zijn in wat voor vorm dan ook:
Oftewel, voor mij persoonlijk voelt het #goed# om iets te doen.

Intuitie (ik wil iets voor die ander doen maar weet niet waarom)
Plezier (ik vind het leuk om iets voor die ander te doen)
Liefde (Ik heb de behoefte diegene steun te bieden)

Negatieve motivatie om iets te kunnen doen voor iemand kunnen zijn:

Schuld: Ik doe iets voor hem of haar omdat ik van dat schuldgevoel wil afkomen.
Medelijden: Ik vind hem of haar zielig, heb een slecht gevoel en help hem of haar daarom (om van het slechte gevoel af te komen)
Angst: Ik voel me geintimideerd en help diegene daarom, om van mijn angst af te komen.
In al deze gevoelens zit ook egoisme, ik help om mezelf te hebben van een slecht gevoel af te komen. Daar hou ik persoonlijk niet van.

Ik hou altijd goed in de gaten wat mijn intentie is om iemand te helpen. Ik denk dat je zonder motivatie (goed of slecht, de rijtjes die ik hierboven heb genoemd) nooit iemand kan helpen. Dit is wat altruisme voor mij is: iemand helpen vanuit een positieve intentie, oftewel liefde (het bovenste rijtje)

Als iemand mij iets vraagt en ik heb het gevoel dat alle liefde plots verdwijnt, doe ik het niet. Bijvoorbeeld iemand die dicht bij me staat en me om een sigaret vraagt en die me daarbij leegzuigt.

Als iemand iets voor mij heeft gedaan (bijvoorbeeld me heeft geholpen met het vinden van de weg) en vraagt om een sigaret, ookal is het mijn laatste, geef ik hem met veel liefde bijna automatisch. Ik ben dol op karma rondjes, zoals ik het zelf noem. Iets goeds doen en iets goeds ontvangen, die ontvangst weer doorgeven zodat het overal verspreid wordt. Dit is volgens mij de bedoeling van altruisme.

Liefs, the moon

Is altuïsme gelijk aan onvoorwaardelijkheid?

Dat zou ik bijna wel denken,Gast.

Als ik the moon haar "dingen" lees denk ik;
Jij wil iets doen,dus toch een stiekum belang.
Jij vind iets leuk om te doen,dus toch een stiekum belang.
Voor haar voelt "het"goed", blijft een stiekum belang.

Is eigenlijk de vraag wanneer ben je zonder "belang"?

Haha stiekum nimmer.......
Hoe mooi je het ook zegt of bedoeld.....

Het belang van Moeder Theresa bijvoorbeeld was toch vanuit een religieus belang. Datgene wat ZIJ belangrijk vond.