Prachtig onderwerp, Moon.. je bent zeer inspirerend,
vandaar dat er een nieuw topic is aangemaakt.
In m'n leven heb ik een mooi begrip van dualiteit gekregen door ervaring.
een voorbeeld :
vertrouwen.. heeft een duaal... nl. wantrouwen. ( volgens mij)
In je leven is het dan zo, dat je momenten van vertrouwen hebt, alsook momenten van het duaal daarin, nl wantrouwen.
Sommige mensen beleven deze dualiteit tergelijker tijd :
Ze vertrouwen de ene en wantrouwen de andere.
Naarmate je groeit en je vertrouwt, kan je toch nog met wantrouwen te maken krijgen, maar dan van de ander naar jou. Dualiteit blijft immers bestaan..
Eerlijkheid.. oneerlijkheid is duaal aan elkaar.
maw je kan ervaren dat je eerlijk bent, je kan ervaren dat je oneerlijk bent,
je kan ervaren dat je eerlijk naar de ander bent, je kan ervaren dat je oneerlijk naar de ander bent.
je kan ervaren dat een ander eerlijk is naar zichzelf toe,je kan ervaren dat een ander oneerlijk is naar zichzelf toe,
je kan ervaren dat een ander eerlijk is naar jou toe,je kan ervaren dat een ander oneerlijk is naar jou toe.
zo is dat met heel veel dingen, en dat is dualiteit.
Waarheid .. en leugen, angst en liefde,
vasthouden en loslaten,aantrekken en afstoten,
ontvankelijkheid en negeren, Lief zijn en boos zijn,
enz,
enz..
Aanvaarden dat deze dualiteit in je leven "kan" voorkomen, want het gebeurt dat je ontdekt dat je op een bepaald punt,een duale houding van jezelf of anderen onaanvaarbaar vind;
toch is het een heel natuuurlijk gegeven hier op aarde.
Als je het aanvaardt, dan kan je tussen deze energieën door de stilte ervaren,
dat is wat men bedoeld met " ga naar de stilte.."
Daar is er geen dualtiteit...
)
