Ontwikkeling van begrip

Eerst de deur open doen, voordat je de kamer binnen stormt. Om het even beeldend uit te drukken.

Ja ANke, is wel zo verstandig om eerst de deur te openen voor je er tegenaan stormt. Het doet alleen jouw zelf zeer als je het niet doet

Ik vraag niet om een oordeel, hoe kan dat nu, je was er niet bij immers en dan nog kun je geen mening vormen lijkt mij.
Ik was gewoon benieuwd hoe jij daar mee om zou gaan.
Maar geeft niet hoor, wellicht kan iemand anders een lichtje laten schijnen.

je hart open zetten is ook liefde
en is... alles niet liefde?

Ja Lena, maar dan wel Liefde met hoofdletter
Het gaat er niet om of het er wel of niet is, het gaat er om of je het ook kunt ervaren.

Ik begrijp je
Ik weet niet hoe ik met deze situatie zelf om zou gaan, omdat ik niet in die situatie zit. Maar uit ervaring met andere situatie waarbij iemand niet aardig doet (zacht uitgedrukt) heb ik wel geleerd dat mensen reageren vanuit hun geschiedenis. Dat doen ze niet bewust, maar hebben een schild omzich heen geworpen die vaak geboren is uit "niet begrepen worden" in eerdere levensfases. Vaak als je vraagt aan deze mensen waarom ze iets doen hebben ze niet eens door dat ze het doen of waarom ze het doen. De oorzak van hun reactie (jouw buren op de leefgeluiden van jullie) kan heel goed vanuit een vroegere situatie zijn gekomen. Het kan zelfs zo zijn dat ze zelf met buren te maken hebben gehad die op hun leefgeluiden heftig hebben gereageerd. Die dus geen begrip hadden voor hun. En nu hebben zij geen begrip voor hun buren.
Misschien is het ver gezocht, kan me overigens goed voorstellen dat je er van baalt. Zou ik denk ik ook doen. Onze buren hebben ook wel geklaagd over de honden als die teveel blaften, en daar baalde ik ook van. Maar zij zijn geen honden gewend en vinden het n=blaffen hinderlijk. Ik vind het vrij normaal dat een hond blaft als er iets is wat ie niet vertrouwd. Maar ik zie de reden van het blaffen, zij heeft alleen de ergenis ervan.

Mijn moeder zegt vaak; ik begrijp niet waarom je geen kinderen wil. Ik heb het haar al zo vaak uitgelegt maar ze wil en kan mij niet begrijpen omdat zij er anders over denk dan ik. Tegenwoordig doe ik er geen moeite meer voor en zeg haar; je hoeft het niet te begrijpen, je hoeft het alleen maar te accepteren dat het zo is.
Misschien is accepteren ook niet het goede woord.......want daar heb je eigenlijk ook weer begrip voor nodig. Of niet?

Ik denk hetzelfde als jij Gast, ik vind het echtr wel moeilijk om dat vast te houden op momenten dat een situatie escaleert.
Dat is nu 1 keer gebeurd, ik heb me omgedraaid en ben weggelopen om te voorkomen dat ik mee ging bléren en schelden, ander krijg je zo'n ordinaire straat ruzie en daar wil ik niet in mee getrokken worden.
Wat me het meest stoort is dat deze mensen niet luisteren en dus gewoon mijn tuin induiken.
Ik kan niet begrijpen dat mensen dat zomaar doen.
Ik heb nu een brief geschreven dat ik een volgende keer aangifte doe van vernieling en dat ik in de vakantie een hek ga plaatsen.
Hopelijk helpt dat, maar ik kan me ook voorstellen dat de vlam in de pan slaat met zo'n brief, al is tie keurig netjes hoor!
Dank je wel voor je reactie

Ik leef vanuit Liefde, in Liefde, en voor Liefde.....

dit is wat jij schrijft gast...
en ik zet mijn vraagtekens...