Ontwikkeling van begrip

Ow, ja dat doe ik vaak wel ja... precies mooi/goed verwoord wat ik vaak doe/hoe ik het beleef

(*nja soms ist trouwens wel 'ik weet precies wat je bedoelt' ... maar dan ben ik zelf ff op. )

Wat zeg je dat goed/bind je dat mooi in

Ja Anke, ik denk dat het oog en oor houden voor de ander het wel is. Het is zonder jouw eigen emotionele invulling. Ik zeg ook niet dat je het niet met je denken op welke manier ook mag invullen, als je je er maar bewust van bent dat je dit met je denken doet en dat het in mijn ogen niet onder kopje "spiritueel" valt.
Ook weer een aparte topic ws wat een ieder hier onder verstaat
Ik heb er zelf nogal moeite mee als emotionele verworvenheden gezien worden als "spiritueel".
Mijns inziens is iets als "begrip hebben voor" iets wat niet meer aanwezig hoeft te zijn als het geheel overzien wordt (ziel, geest, lichaam als drie-eenheid) omdat er dan op een andere manier wordt gekeken naar de wereld om je heen.

Ja, daar kan ik me wel in vinden. Het sluit aan op hoe ik het ervaar.

@Gast, ja soms lijkt het erop dat we in het Nederlands allemaal onze eigen taal praten. Iedereen hecht een andere waarde aan elk woord. Zo zien we elk ook een eigen betekenis in verhalen.

In je antwoorden zie ik steeds het heden terug komen als een roden draad. Vind jij het belangrijk om wat je leest te reflecteren met hoe je dit in het heden moet zien?

Voor mij betekent begrip hetzelfde als iets kunnen doorzien, of grip krijgen op iets dat eerst ongrijpbaar (be-grip) was. Zodra ik dingen be-grijp, heb ik begrip over iets. Dat betekend overigens niet meteen dat het waarheid is, want als ik mezelf nu denk te begrijpen, kan het zo betekenen dat ik over een jaar erachter kom, dat ik me toch niet zo goed begreep, omdat er meer inzicht is gekomen.

Zo kun je begrip dus eigenlijk overal op toepassen, en groeit het begrip over iets, naarmate je er meer onderzoek naar doet. Zo kan ik dus wel degelijk meer begrip over mijn gevoel ontwikkelen, of begrip over mijn hart-chakra ontwikkelen. Ook ongrijpbare dingen, kan ik wel degelijk begrip over krijgen door de effecten die iets ongrijpbaars, toch op de grijpbare dingen heeft. Zoals bijvoorbeeld begrip over de dood, als je kijkt naar de gevoelens die het oproept, wat het met mijzelf of met anderen doet etc. Dit alles ontwikkelt mijn begrip over dingen.

@NiMS, voor jou is begrip dan afhankelijk van je kennis? Hoe meer je over iets weet hoe groter het begrip kan worden.

Dat heb je goed gezien. Ieder mens interpreteerd dat wat hij ziet en hoort naar zijn eigen denkbeelden en gevoel. En hoe groter je bewustzijn is, hoe groter je inzicht in dit soort dingen is.



Ik denk dat er niets anders is dan het heden. Wat geweest is komt nooit meer terug en de toekomst moet nog komen. Het enige wat er werkelijk is is dit moment. Natuurlijk hebben we het verleden nodig om een oordeel te kunnen vellen over wat er nu gebeurd, maar ik vind dat ieder nieuwe moment ook als nieuw en opzichzelf gezien moet worden. Natuurlijk kun je dan iets wat je uit voorgaande situaties geleerd hebt gebruiken in deze nieuwe situatie maar dat betekend niet dat dit het juiste is om te doen en moet je zeker wel open blijven staan voor andere mogelijkheden. Daarom heb ik wat moeite met begrippen als "begrip hebben voor" omdat hier een vastomlijnd denkbeeld bij gebruikt wordt. (zoals ik het interpreteer) Ik vraag me dan direct weer af; is dit denkbeeld echt van jouw, uit eigen ervaring dus, of is het een aangeleerd/opgelegd/gebrainwashed idee van iemand anders of van een systeem?

@Gast, wat een mooi antwoord. Kan me er grotendeels in vinden.

Voor mij is het heden ook een belangrijk onderdeel in het leven waar ik steeds meer naar toe leef. Maar het verleden zorgt voor de vorm van het heden en de toekomst is de komende vorm van het heden. Zelf zie ik dit niet als en tijds gebonden proces waarvoor je het verleden of de toekomst zou moeten loslaten. Ik zie het als het heden in beweging.

Mijn reden om een onderwerp zoals dit te starten is enkel uit interesse voor de meningen van andere. Uit het zijn van een ander kan je veel halen om meer tot jezelf te kunnen komen.

Dat is zeker zo Core. We kunnen altijd iets over ons zelf leren via een andere persoon. Al is het maar dat we zelf nooit op iets gekomen zijn waar de ander wel aan denkt.
We zijn niet voor niets een optelsom van alles wat er voor ons geweest is. Maar we zijn maar van een klein stukje bewust. Ik zie het als een raampje waardoor je kijkt en maar een klein stukje van alles ziet. Bewust zijn is voor mij het "weten" dat dat wat jij ziet maar een klein stukje van het geheel is en zo goed en zo kwaad als het gaat dit raampje groter te maken, er op een andere manier doorheen proberen te kijken en uiteindelijk het raam open doen om er je hoofd doorheen naar buiten te steken en te ervaren wat er buiten dit raam nog meer is.
De toekomst wordt geboren uit het verleden, wij leven in het heden op het kruispunt van deze twee.

@Gast, als de toekomst al constant vorm geeft. Dus al een vorm vast stelt. Dan is het verleden eigenlijk al in ontwikkeling en stromen die twee in elkaar over. Geen heden dan zoals ik het heden lees van jouw. Lijkt mij hetzelfde als het midden punt vinden van een rivier.

Niet waar?

Mooi gezegd

Niet zozeer kennis, maar wel het inzicht in iets. En ja, hoe meer inzicht, hoe groter mijn begrip van datgene. Omdat ik er dus meer van begrijp

Blijf je dan niet hangen in je denken, NiMS?

In sessies met clienten deel ik in de vreugde en het verdriet, zonder dat ik hoef te begrijpen waar de vreugde of het verdriet precies vandaan komt. Eigenlijk ben ik dus helemaal niet zo bezig met ontwikkeling van begrip en inzicht.

Voor mij persoonlijk start het eerder andersom nims.

Vanuit begrip (wat eigenlijk een vorm van liefde is), krijg ik inzicht. Maar vanuit dat inzicht krijg ik ook meer begrip. Volgens mij bepalen mensen zelf welke richting ze hierbij opgaan, en of ze willen hangen in begrip of inzicht (deze woorden kan je ook op verschillende niveaus interpreteren). Van liefde(begrip) naar inzicht, en van inzicht naar liefde(begrip). Als een soort reis eigenlijk.

Ik denk dat hier een reverse inzit, en dat het 1e punt niet zonder het andere kan

Mooi gezegd! Begrip, een menselijk vermogen om lief te hebben.

Ik vind niet dat ik dan in mijn denken blijf hangen, omdat ook mijn hart kan begrijpen, mijn gevoel dingen kan voelen, waardoor mijn begrip over datgene nog groter wordt. Hoe iets voelt, hoe iets hoort, ruikt, of smaakt, zijn allemaal elementen die bijdragen aan het begrip over datgene.

Als ik er zo over nadenk is begrip voor mij dus eigenlijk alles waarmee iets energie kan uitwisselen, en die uitwisseling van deze energie, vormt mijn begrip over datgene.

Als simpel voorbeeld: Ik neem mijn begrip over een voetbal. Deze bal kan gegooid worden en ik zie het terugkaatsen, en wordt er dus energie uitgewisseld met mijn ogen. Ik kan het ruiken dus groeit mijn begrip over deze bal omdat het energie met mijn reukorgaan uitwissel. Dan heb je ook dat je met een voetbal een spel kan spelen en dat dit spel wordt gevormd door de uitwisseling van energie met de bal en de spelers. Zo wordt ook mijn begrip over deze bal nog groter.

Andersom, zou ik nog nooit een voetbal hebben gezien, of ervan hebben gehoord, en ik zou niet weten wat het is, is mijn begrip over een voetbal, helemaal niets. Het heeft op nog geen enkele mogelijkheid, zijn energie met mij uitgewisseld, waardoor mijn begrip hierover, er dus niet is. Pas als er enige uitwisseling van energie met mij is, groeit mijn begrip steeds meer en meer.

Beantwoordt dit een beetje wat ik bedoel?

Begrip,

Kun je schenken vanuit je hart, door de liefde, hoe meer liefde er is, hoe meer begrip, en emphatie om in en aan te voelen zonder begrijpen.
Zoeken achter de uiterlijke verschijningsvormen van situaties.
Doorschouwen en bespiegelen in het nu.
komen tot de kern van dingen en loslaten van de vorm, gevend zijn.
Open en oprecht zonder waarde oordeel zijn, balans vinden in dualisme.
Weten dat alles een oorzaak en gevolg heeft.
Vertrouwen en als laatste vergeving.

Dit zijn de begrippen en handvaten die ik ervaar in mezelf om tot begrip te komen, zou dit voor een ander ook zo zijn?
Ik ben er erg benieuwd naar hoe ieder het persoonlijk ervaart en beleefd.


Nog even een aanvulling, begrip schenken is genezend voor de ander, je plaatst hem niet meer in een kader maar laat het open, door je liefde kan de ander opeens dingen gaan omzetten en er komt ruimte en vrede tussen elkaar.

vrijheid en transfotmatie door zuivere intentie.
En iedere keer kom je weer tot begrip voor jezelf je heeld ook je eigen onbegrip voor je zelf

Zou dit de echte realiteit zijn?

hoe denken jullie daar over?

Of is dit een onzinnig samenhangend verhaal geworden?
Wat zomaar op komt borrelen bij mij.

liefs van Bea

Nope i like it... voor een gedeelte...

hmmm, ben nu wack... kzal later nog eens antwoorden

grtz,

1stMoonofMars

Bea ,dat je deze laatste vraag bij je quote schreef, ongeveer tien minuten later,
wat of wie binnenin je vraagt zich af of het een onzinnig samenhangend verhaal is?
Ergens heb ik het gevoel dat je zelf op je eigen vraag kan antwoorden.

weten is één, maar begrijpen is een tweede"

zelf kunnen begrijpen waaruit begrip ontstaat
zodat het totale plaatje duidelijk wordt...een uitwisseling van energie...

heel persoonlijk en door te delen interessant....