Op dit moment zit ik vol met haat en omdat ik weet dat dit niet de allebeste emotie is wil ik er eigenlijk weer snel vanaf. Het maakt je ziek, het kost zinloze energie en is gewoon gezonder als je het niet hebt.
Maar toch ben ik het opgelopen en het is voor het eerst van mijn leven dat ik werkelijk iemand doodwens.
Men treft mij in het zwakste punt van mij, namelijk een conflict dat over de ruggen van dieren uitgespeelt wordt. Van mij kunnen ze het niet winnen, dus zijn ze overgestapt op de dieren. Doelbewust ziek maken en nu zelfs vermoorden. Want het is wel heel erg toevallig dat wanneer mijn collega of ik eerder weg moeten dan zij, alles nog controleren en alles zit er nog spik en span bij, de volgende dag er dieren dood liggen. Dat kan 1x gebeuren, 2x ook maar na 5x niet meer. Zeker als mijn collega en ik ervoor gezorgd hebben dat we weten dat er iemand na ons in de ruimte is geweest.
Ik heb dus te maken met zieke personen. Die het zo sneeky spelen dat we nooit echt bewijzen hebben.
En ja, dan wordt ik des duivels. Prima dat mensen moeite hebben met mij, maar houdt dat probleem dan ook op mij gericht. Ga er geen dieren bijhalen die met het hele conflict niets van doen hebben.
Over zulke mensen zou ik op dit moment dus makkelijk heen kunnen rijden als ik ze zie oversteken. Het zijn de dieren die me tegenhouden.
En ja, jullie horen dit natuurlijk van 1 kant en als er 2 vechten hebben er 2 schuld. Alleen ik heb niet gevochten, ik heb geconcludeert dat praten niet hielp en toen ben ik gestopt met praten. Hoefde op zich geen probleem te zijn, want als het erop neer komt hoeven we niet eens met elkaar samen te werken. Voor mij werkt dat prima. Maar blijkbaar niet voor hun.
Oh laat de wet van ... nu intreden, wat je uitdraagd krijg je terug. Pfff, harde dobber voor ze. Maar een wijze les.