UIt het boek "ontmoeting met Engelen" van Meester Morya.
hoofdstuk 3
Lichte en Duistere dagen.
Wanneer je je vragen stelt in de zin van licht en duisternis, positief en negatief die samengaan - in wezen gaan ze ook samen - dan moet je weten dat je daar als mens eigenlijk tussen staat en dat je van het een en van het ander gebruik kan maken, zowel van het licht als van de duisternis. Wanneer je met de twee geconfronteerd wordt, heeft dat wel een heel grote, diepe betekenis op deze aarde. De dualiteit van deze aarde is essentieel. Het is door de tegenkrachten dat je jezelf kan vormen en diegene worden die je uiteindelijk bent. Je moet niet denken daty je fouten maakt wanneer je geconfronteerd wordt met negatieve dingen of met krachten die tegen jou ingaan, want die zullen er altijd zijn. Er is een opbouwende kracht op deze aarde die heel belangrijk is en er is tegelijk een afbrekende kracht die oook heel belangrijk is. Er is altijd een strijd tussen deze twee en dat betekent eigenlijk een verdieping van het leven zelf. Wanneer je daaraan kan deelnemen, dan zal het zijn dat je de keuzes bewuster kan meken. Als je zowel in het negatieve als in het positieve kan kijken en de betekenis daarvan kan zien, dan zal je daar heel veel uit leren.
Als je geconfronteerd wordt met negatieve krachten, moet je jezelf niet verwijten dat je niet in staat bent ze te beheersen of dat je niet in staat bent ze te doorzien of van je af te zetten, want dat kan je ook niet. ER is zoveel rond je waaruit je kan leren, maar wat je niet van je af kan zetten. Je kan net zo min uit je lichaam springen als dat je bijvoorbeeld een bepaalde ziekte kan bedwingen. Je moet er gewoon door en je kan ervan leren. Wanneer je met bepaalde toestanden geconfronteerd wordt, is dat niet omdat je fouten gemaakt hebt, zo moet je het niet interpreteren, het is gewoon een weg. Het is een van de wegen die de mens te gaan heeft op deze aarde. Er is altijd een kracht en een tegenkracht, er is altijd licht en duisternis en deze twee hebben op zich geen betekenis, tenzij ze de polen zijn, het een van het ander, het ander van het een.
Het is omdat er licht is dat er duisternis is en er is duisternis omdat er licht is. Het zijn deze twee die het spel van het leven uitmaken voor alle mensen, ook voor jou.
De ene keer zal je sterk geconfronteerd worden met de krachten van eht licht, die heel belastend kunnen zijn, omdat ze je in een bepaalde oorsprongklijkheid terugplaatsen, waar je soms niet op voorbereid bent. Het kan zijn dat je geplaatst wordt in de krachten van de duisternis, die eveneens heel moeilijk te doorworstelen zijn, omdat je daar als het ware in een herinnering komt aan heel vroegere tijden, waar je eenmaal de stap hebt gezet vanuit het licht in de duisternis en van daaruit aan het leren gegaan bent. De polariteiten zitten dus in je en wanneer je in je verleden geslingerd wordt, in de duistere krachten, dan heb je daar heel veel gevoeligheden bij en je krijg je daardoor een enorm leed in jezelf.
Wanneer je in dat leed komt - in je verleden met andere woorden, - in de duistere krachten, dan is dat het moment om eigenlijk de tegenpool op te zoeken en om te zeggen " ik ga naar het licht want ik hou van het licht" en dan maak je een bewuste keuze. Naarmate dat je geconfronteerd wordt met het een, zoek je het ander. Maar ben je in het licht, dan moet je niet noodzakelijk naar de tegenpool, naar het duister zoeken, wand daar word je automatisch naartoe gebracht. Dus hoe meer licht er in je is, en hoe meer je in het licht gaat, hoe meer je ook vanzelf geconfronteerd zal worden met de duistere krachten. Op deze aarde is dat zo. Dit is niet zo in de adere ruimten. In heel veel ruimten is er een toename aan licht, aan intensiteit en aan oorspronkelijkheid. Op deze aarde is er heel veel duisternis en dat wil ook zeggen dat je in deze duisternis het licht kan plaatsen.
(wordt vervolgt)