Ik herken hier veel in. Zoveel dat ik me nauwelijks kan voorstellen dat er mensen zijn zonder die angsten, tenzij je psychopaat bent. Er zal toch wel een gezonde middenweg zijn tussen zo angstig zijn dat het je belemmert en doen waar je zin in hebt ten koste van je medemens?
Ik ben zonder die angst, maar toch echt geen psychopaat. Ik sta zonder problemen tussen menigtes en voel me er helemaal happy mee. Ik trek me dan ook totaal niets aan van wat iemand anders van mij vind en kan het daarom ook zonder problemen.
Vanuit mijn eigen kracht er zijn, is het enige wat hiervoor nodig is.