Pappa is een engel nu

Ja, dat zijn het, Karin!

Mooi Karin... en herkenbaar.

Mooi, zo mooi!! Zo is ook precies hoe ik het met mijn vader voel. Dank je wel voor het delen meis..........

[oh, en ik moest wel lachen om je kabouter plop in je urntje ... wat een idee ...]

Liefs en dikke knuff
Mar

Ja lol, mijn vader heeft veel humor, hij heeft ook een heel leuk boek geschreven over zijn reizen in Australie.
Een goede vriend van mijn vader vertelde dat toen hij vroeg of de chemo aansloeg, hij antwoordde..:" Volgens de artsen wel, maar ik weet niet beter of alleen de belastingdienst of valse honden doen dat..."

(voor degenen onder ons zonder dubbeltje dat valt: hij bedoelde aanslaan door de belastingdienst of het aanslaan van een hond).

Ja mijn pap zou best een aardige cabaretier zijn geweest, dat weet ik zeker.

Met zulke herinneringen kan je ook niet anders dan glimlachen en met trots terugkijken op de periode die je vader op Aarde was!!!

Liefss xXx

Lieve Karin,
Ik was weer eens op het forum en las je berichtjes. Condoleren en sterkte wensen is het misschien een beetje laat voor. Verdriet is er natuurlijk lees ik maar ik lees ook troost en vertrouwen omdat je op een andere manier dicht bij je vader bent. Mooi zoals jullie dit samen hebben kunnen doen.
Liefs Amber

Dank je wel Grunie, leuk weer eens wat van je te horen
Verdriet is er zeker nog, maar ik kan dit met mijn moeder en zus goed verwerken en we geven elkaar daar ook de ruimte in.

Lieve Karin,

Verdriet zal ook blijven, het gemis is heel menselijk en Aards. Dat is goed dat je dat voelt. Dat herken ik.
Het is ook goed dat je elkaar de ruimte geeft het op eigen manier een plek te geven dat je je vader hier op Aarde moet missen.
Maar mijn ervaring heeft me geleerd, dat jullie niet zijn achter gelaten door hem. Je vader is nog!! En dat voel je en weet je, dat weet ik.

xxx Marjan