Pappa is een engel nu

wat fijn dat jullie er nu al zijn...
veel sterkte voor jullie allemaal.

Lieve schat, wat fijn dat je er nu al kan zijn met je zusje samen met je mamma. Mijn pappa lag ook niet in pak, maar droeg ook wat hij het liefste droeg

Heel veel sterkte lieve meid, en mijn gedachten zijn bij je!!!
Kussssss

Heel veel sterkte!

In deze periode en neem de tijd ervoor!

Veel liefs,
Claire

lieve Karin,

Gecondoleerd en veel sterkte gewenst.

Ik plaats hier nog een keer 'the Family Tree', vind ik zelf een heel mooi en diep ontroerend nummer.....hierbij voor jou.

x Liesanne



The Family Tree- Venice

Branches in the wind
Still standing here together
One more storm to weather
We'll get through it yet
So we're gathered here
Holding on to each other
To let go of another one we won't forget

Now as we say goodbye
To one of our own
We may be lonely
But we're not alone
Though the leaves will fall
And the tears will flow
May it always comfort us to know
The family tree will always grow

Father down to son, mother to daughter
Thicker than water, we are made of this
From the Earth we rise
To the Earth returning
We'll keep a candle burning
For the ones we'll miss

And when we say goodbye
To one of our own
We may be lonely
But we're not alone
Though the leaves will fall
And the tears will flow
May it always comfort us to know
The family tree will always grow
It's stronger than the wind can blow
The family tree will always grow

http://www.youtube.com/watch?v=U7PtufjTVQc&feature=related

Deze hebben mijn zusje en ik uitgekozen vanmorgen bij de crematie.



Dank je wel Liesanne xxx

Karin,mijn oprechte medeleven met dit verlies en heel veel sterkte deze tijd,
gecondoleerd,
een zware opgave lieverd,
veel liefs
Anuschka

Ow wauw , lieve Karin, wat mooi !!!!
Ik heb vandaag mijn kaarsje voor jullie gebrand ...
Mijn gedachten zijn bij je.

(ik hoop dat je het goed vindt dat ik dit mooie lied op mijn hyves zet bij de memoriam van mijn papa ...)

Hou van je! Knuffel
xxx

Wat ontzetten mooi Karin...ik ben er stil van.

Natuurlijk Marian, 't is niet mijn liedje toch?
En als het wat voor jou doet moet je het gewoon neerplakken.

Wat een dagen hebben we achter de rug, ik koester de momenten die mijn mamma en ik en mijn zus hier hebben gehad.
Het gevoel van samen was waanzinnig, de liefde was gewoon tastbaar.
We hebben alles met zijn drietjes geregeld, pappa had niets geregeld, dus we hebben het hele scenario met zijn drietjes in elkaar geflanst.
Pappa is/was een man die van heel eenvoudig hield/houd.
We zijn met zijn drieen de bergen in gegaan om de bloemen te zoeken, omdat ik ooit bloemschikken heb gedaan mocht ik het bloemstuk in elkaar zetten, het was prachtig, precies de bloemen die hij zo mooi vond.
Geen dure rozen of andere bloemen kunstwerkjes maar de simpele schoonheid van de wilde natuur.
Pap hield veel van klassieke muziek, dus we hebben de 9e van Beethoven gedraaid.
Ik heb een stukje voorgelezen dat mijn oudste zoon had geschreven.
Hij kon er niet bij zijn en zo is hij toch voor zijn gevoel aanwezig geweest.
Twee vrienden hebben een korte speech gehouden en we hebben het mooie lied van hierboven afgespeeld.
Na afloop wilde mijn zus graag een gezamelijk goede reis wensen, dus we hebben iedereen bij de hand gepakt en zijn om de kist gaan staan.
Laatste reis wilde ik niet horen, dus het werd goede reis en zeker tot ziens pap.
Na de crematie zijn we naar de camping gegaan waar pappa zo graag was/is.
Daar is een tentje waar pappa zo graag koffie dronk, wij hebben zelf allerlei typisch Spaanse koeken en cakes gehaald en heerlijk herinneringen zitten ophalen.
Het was volgens ons precies zoals hij het zou hebben gewild, geen toeters, geen bellen en de mensen die hem het dierbaarst waren om hem heen.

Woensdag hebben we de as opgehaald, mamma heeft een grote urn en ik een kleintje, ik wil de as in een meesterkristal laten verwerken.
Deze kristal had ik meegenomen naar Spanje op mijn vorige reis, mijn pappa (die dit allemaal geite wollensokkengedoe vind)en dan bedoel ik spiritualiteit, had veel op met dit kristal.
Ik heb het laten staan voor hem omdat hij net als ik voelde dat deze bij hem moest blijven gedurende zijn ziekte.

Veel papierwerk om dit urntje mee te krijgen maar pap moet mee.
Aanstaande maandag kom ik weer thuis, mijn zus is vandaag vertrokken en gaat woensdag weer terug.
Mijn oudste gaat dan ook met haar mee zodat mamma op twee dagen na, zeker drie weken lang ons om zich heen heeft.
Ze houdt zich heel goed, al is haar gezondheid niet zo best.
Dat is best een grote zorg, maar we hebben vertrouwen dat ze in de loop der weken de draad toch weer kan gaan oppakken.

Ze zal nog even in Spanje blijven om een en ander voor haarzelf af te sluiten en zal dan rond juni richting Nederland komen.

Lieve Karin,

Ik lees nu net alles wat jullie schrijven. Ik weet niet wat ik moet zeggen... Maar gecondoleerd en ik wens jou, je zusje, je moeder en verdere familie heel veel sterkte toe met het verlies.

Maar weet dat je papa altijd bij jou zal zijn. En hij jullie ziet.

Ik ben blij dat je samen met je familie die herinneringen terug hebt kunnen bovenhalen en dat de crematie goed is verlopen.

Een dikke, warme knuffel van mij,

Elfje21

Ow pappa is zeker bij ons, mam en ik en mijn zus kunnen hem prima voelen.
Ondanks het verdriet kunnen we daar goed om lachen.
In eerste instantie is pap heel boos geweest, nu is de boosheid weg en voel ik verdriet, logisch ook, dit kwam voor hem heel onverwachts.
Hij is ineens weggerukt.
Grappig dat hij dan moppert als ik hier zijn spullen niet netjes wegleg, ik hoor dan.."waar het hoort Kaat!"en gierend van de lach leg ik paps spullen keurig terug.
Nee paps is zeker nog bij ons en dat wij hem kunnen voelen helpt enorm

En het helpt hem ook.
Ik praat veel met hem.

Prachtig wat je allemaal schrijft Karin En wat fijn dat je hem nog zo kan voelen om je heen.

Liefs Jorine

houden van....wat mooi he?

Het mooiste wat er is

Deze hele ervaring heeft me veel geleerd.
Ik vind het moeilijk om te zeggen tegen mensen dat ondanks het verdriet dit een geweldige mooie week is geweest.
Het feit dat we met zijn drietjes zo intens alles zelf hebben verzorgd doet mij enorm veel.
Ik vertelde de kinderen dat het zo leuk was om zelf weer een weekje kind te zijn.
Immers zonder kids kon ik even die verantwoordelijkheid loslaten.
Even weer onder moeders vleugels zitten, wat een heerlijk gevoel.
Mamma is enorm sterk, ik ben heel trots op haar, ze zal beslist nog moeilijke dagen krijgen maar we houden intensief contact en och..Spanje is dichterbij dan je denkt.

Ik heb pappa mee naar huis genomen, mamma heeft een grote urn en ik heb een kleintje.
Omdat er een kabouter plop pop is meegegaan in de kist (heeft mijn vader jaren om gezeurd) verteld mijn zus nu iedereen dat in mijn potje alleen kabouter plop zit ....vreugde en verdriet wat ligt het toch dicht bij elkaar.

Ik heb enorm goede herinneringen aan mijn vader, mijn vader was erg streng maar zeer rechtvaardig.
Hij was een gesloten man, echte gesprekken waren helaas nooit mogelijk, dat heb ik altijd gemist en mis ik nog.
Nu echter voel ik dat dat wel kan, nu hij zijn aardse lijf heeft achtergelaten en via andere wegen kan communiceren, krijg ik die mogelijkheid wel.
Pappa wat heb ik veel van je geleerd, ik zal je geschiedenislessen missen.
Ik sprak er met mijn moeder over dat ik me even schuldig voelde omdat ik niet het verdriet toonde dat mensen verwachten.
Natuurlijk heb ik wel gehuild en zeker toen ik pappa in de kist zag en bij de crematie, maar nu voel ik berusting.
Ik WEET dat hij er nog is, hij is niet weg, daarom is mijn verdriet niet zo sterk als bij mensen die dit niet kunnen voelen denk ik.

Ik snap nu wel waarom ik deze vader en moeder heb uitgekozen en ben heel dankbaar voor de jeugd die ze mij samen hebben gegeven.

Zo mooooooi

Ik kan zo met je meevoelen Karin en inderdaad dat minder heftige verdriet omdat je weet dat hij niet echt weg is... ja dat is mooi.

Liefs Jorine

Mooi Karin

Die berusting heb ik ook gevoeld 3 jaar geleden (en nog) en inderdaad vind de omgeving dat heel vreemd.......
Ik persoonlijk vind het heeeel mooi.

liefs Anuschka

Heel mooi en herkenbaar.

Je bezorgt me alweer tranen, Kaatje!

liefs, Helma.

Als het dan maar blije tranen zijn..kussie