onze hond had vorig jaar ook iets geks.we hebben een duitse herder van bijna 11. ik liep op het eind van mijn zwangerschap. en hij sliep altijd bij ons op de kamer. ik werd 's morgens wakker en odin ( de hond) wou ook opstaan, maar hij kon dit helemaal niet meer. leek wel of hij verlamt was aan de achterhand. ik mijn man wakker gemaakt. hij de hond naar beneden getild. en we hebben meteen de dierenarts gebeld. konden we meteen heen. ze maakt zich grote zorgen en dacht dat we hem in moesten laten slapen. ik heb toen gezegt, dat ik dat niet kon en zeer zeker nu niet. (last van hormonen ed, hihi.) heb toen gezegt dat we alles wilden proberen wat mogelijk was. ook omdat hij geen pijn aangaf. we zijn toen elke dag met hem naar de da geweest voor spuiten. ook kreeg hij tabletten en een homeopatisch middel.ze dacht aan een hernia of een wervel die niet goed stond in zijn rug. het ging iets beter. gelukkig, maar we waren er nog niet.ik heb nachten lang naast hem op de vloer gelegen, om te zorgen dat hij zijn eten en drinken binnen kreeg. we hebben laminaat thuis. dus ik heb sokjes met anti slip zolen gekocht, hem die aangetrokken, zodat hij niet uit zou glijden.en een stukje naar buiten kon, achter thuis om zijn behoefte te doen. hij vertikte het om het binnen te laten lopen. hij heeft een hele tijd zijn sokjes aangehad.
maar nu gaat alles weer goed. hij loopt weer goed, tilt zelfs zijn poot weer op bij het plassen en wil af en toe nog ff rennen. wat het geweest is ik weet het niet, maar gelukkig is nu alles weer goed. en zijn hij en mijn dochtertje de dikste vriendjes.
we moesten laatst weer zijn jaarlijkse spuit halen, dus ik bel op om een afspraak te maken. nou de da had niet meer verwacht dat hij er nog zou zijn. en inmiddels zijn we dus alweer een jaar verder.
maar goed achter af dat we hem toen niet in hebben laten slapen en ik eigenwijs genoeg was, om daar niet mee in te stemmen.
