Hallo,
Ik ben nieuw hier, maar hoop hier een beetje steun te vinden of wat warmte...Ik zit momenteel namelijk in een woelige periode. Het spirituele is hierin een enorme steun voor mij, maar hier komt dus in het kort mijn verhaal.
Sinds een aantal jaar voel ik een speciale band met een collega. Die gevoelens zijn altijd blijven smeulen, aangezien ik getrouwd was en hij ook een relatie had, maar sinds een paar maanden is het vuurtje plots hevig ontvlamd. Ik was laatst bij een pendelaar en die was niet verwonderd dat ik deze aantrekkingskracht voel t.o.v. mijn collega, aangezien wij al meer dan 100 vorige levens samen hebben doorgebracht in familiale context (broer/zus, moeder/kind,...) waarvan 25 levens als geliefden.
In het begin is mijn collega voluit ingegaan op mijn avances, maar sinds kort staat het op een laag pitje. Ik heb niet het gevoel dat hij mij afwijst of niet meer geïnteresseerd is, eerder dat hij supervoorzichtig is om zich te geven. Heeft hij schrik om verder te gaan en zich over te geven aan de intimiteit? Wil hij voorzichtig zijn om niet betrapt te worden door anderen? Of is hij terughoudend omdat ik zwanger ben? Ik ben nu nl. 6 maanden zwanger van mijn derde kind en daarbij komt dat ik de relatie met mijn man heb beëindigd. Wij wonen nog wel samen, maar de relatie is over. Dit komt niet door mijn gevoelens voor mijn collega, maar door jarenlange verwaarlozing en misbruik van vertrouwen door mijn echtgenoot.
Hoe dan ook, ik heb mijn collega al regelmatig gevraagd om nog eens buiten het werk af te spreken om vrijuit te kunnen praten over alles. In het begin zijn wij een paar keer iets gaan drinken na het werk, maar nu lukt dit allemaal niet meer en ik vraag me af waarom. Hij blijft me zeggen dat hij zijn agenda gaat bekijken om af te spreken, maar hij komt verder niet over de brug.
Als ik zelf hieromtrent pendel, krijg ik telkens positieve antwoorden dat het wel goed komt en dat hij met me zal afspreken en dat ik hem niet moet opgeven. Anderzijds voel ik me onrustig en vaak ontmoedigd omdat ik in mijn zwangere toestand natuurlijk extra veel behoefte heb aan warmte en genegenheid + dat mijn buik almaar dikker wordt en mijn zwangerschapsverlof nadert (tijdens het welke ik hem veel minder zal zien). De klok tikt als het ware en voor ik in zwangerschapsverlof ga, wil ik toch graag eens met hem praten zodat ik tenminste weet waar wij staan ten opzichte van elkaar.
Mijn collega is ook redelijk spiritueel en ik heb hem verteld over onze vorige levens samen, wat hij erg intrigerend vindt. Als ik bij hem ben, voelt alles supergoed en zo vertrouwd dat woorden eigenlijk overbodig zijn. Met wat ik weet over die vorige levens, ben ik er ook niet van overtuigd of bereid om de typische hard-to-get-spelletjes te spelen. Ik voel dat ik gewoon eerlijk moet zijn tegenover hem over al mijn gevoelens, maar hoe krijg ik hem zover dat hij zich wat meer openstelt en met mij afspreekt? (ik "praat" nu nl. veel per mail met hem, maar via die weg praat hij niet terug en zie ik zijn reacties niet)
Kan ik hem op één of andere manier stimuleren of moet ik rust zoeken bij mezelf? De pendelaar die ik zag, zei me nog dat ik me niet moest inhouden en dat ik in dit geval gerust mocht aanvallen, om het zo te zeggen.
Ik hoop dat iemand van jullie mij via dit forum wat extra helderheid kan geven of wat "warmte" die ik (en mijn baby) nu broodnodig hebben...