Kan iemand mijn foto lezen?

de foto is een beetje klein Mirreke, heb je geen grotere?

Ik weet niet hoe ik m groter erop moet zetten. Ik zal het proberen.

http://i147.photobucket.com/albums/r289/Mirreke33/IMG_0286-1.jpg

Is dit beter??

ik kijk naar je foto en voel een moeheid en ook een soort van hopeloosheid.
je weet het even niet wat je moet lijkt wel, keuzes maken is moeilijk
je hebt een heel brede interesse en daarbij ben je heel erg gevoelig, je geeft enorm veel weg aan energie aan anderen, de ander is voor jou veel belangrijker dan dat jij jezelf vindt.
je mag leren om jezelf net zo belangrijk te vinden als de ander, het is tijd daarvoor.
je energie peil is momenteel heel laag...
het valt niet mee om dingen los te laten, maar probeer dat toch wel te doen.
je verleden kun je niet meer veranderen....je toekomst daarentegen wel.
dit is wat ik in deze foto voel....

groetje van kaya

Ik voel ook moeiheid.

Ik heb het gevoel dat er dingen zijn gebeurd waarvan je heel veel pijn en verdriet hebt in je hart. Je kunt het niet loslaten. Je hebt het nog niet losgelaten. misschien vind je dat moeilijk.

Ik heb het idee dat je jezelf een beetje in de steek gelaten voelt door anderen, terwijl jij juist zelf altijd probeert er voor ze te zijn. Maar nu jij ze nodig hebt zijn ze er niet.

Ik zie ook onzekerheid. Ben je onzeker over jezelf? Zijn er dingen van jezelf die je niet kunt accepteren? accepteer jezelf. Je bent een heel mooi mens. Met veel gevoelens. Je voelt je eigen gevoelens sterk, maar ook die van anderen denk ik.

Ik heb ook wel het idee dat je zelf spiritueel bent en misschien wel dingen gezien hebt. Bijvoorbeeld in je huis.


Dit zijn de dingen die ik erbij krijg.

Liefs,
indigo

indigo???

Is Mirreke toevallig niet mijn tweelingzusje waar ik niks van weet,haha
Zeg het me dan ,kan ik haar eens opzoeken
wij hebben veel raakvlakken denk ik

Liefs paula

hihi, ik heb het ook gelezen en het kon ook zo over mij geschreven zijn. wel leuk dat je je in bepaalde mensen kunt herkennen.

Hallo allemaal!

Het klopt zeker wat er over mij is geschreven. Ik ben momenteel niet blij met mezelf, omdat ik me zwak vindt. Angst en nergens heen gaan horen niet echt bij me.
@Kaja: ik ben idd heel erg moe, moe van het strijden tegen de ziekte. Ik heb ook een zeer brede interesse, dat klopt ook zeer zeker. Van kettingen maken tot paardrijden.

@Indigo: ik heb nu wel steun aan mijn omgeving omdat ze mijn dochter vaak opvangen omdat ik nu in de ziektewet zit en al 4 dagen de griep heb. Zal ook wel met alles te maken hebben, geen weerstand enzo.

@Paula: een tweelingzus hahaha, zou heel erg leuk zijn. Wat zijn onze raakvlakken?
En @Mause, ik vind het ook altijd prettig om dingen in anderen te herkennen, voel je je niet zo alleen. Ik heb een paar vriendinnen waarvan er maar 1 grotendeels op mijn niveau leeft, dus ook een flinke rugzak heeft en spiritueel denkt. Daar heb je dan ook veel steun aan. Maar wel met 2 beentjes op de grond. Die balans krijg je zo wel met een mengelmoesje.
Hier in huis heb ik overigens nog nooit "iets" gezien. Alleen op de meditatiegroep. Daar weet ik veel en heb ik laatst een entiteit gezien. Maar het weten is dan heel erg sterk. Thuis lukt me dat niet. Ben ik te onrustig denk ik, ook door de tv, mijn dochter van 5 en de huisdieren.

Heel erg bedankt allemaal!!!

Te onrustig van alle indrukken buiten jezelf om?
Zoals geluid, beeld, beweging?

Ja, precies. Als ik buiten loop is de wereld groot zeg maar. Ik kan het niet uitleggen. Alles voel ik, als ik langs iemand op loop voel ik me soms ook weer klote. Ik sluit me op allerlei manieren af. Ketting (labradoriet) om, kruisje gehemelte gemaakt.
Maar alles is nu even teveel. Geluid ook idd.

Dat heb ik dus ook. Precies hetzelfde.
Het kan me al teveel zijn als de tv aan staat als iemand anders erna aan het kijken is.
En de radio in de auto. RAMPZALIG!!
Terwijl ik echt wel van muziek hou..

En ja, bijv. in een winkel:

AL DIE BEWEGENDE MENSEN! AAAAHHHH!!
En dan de muziek,
en gepraat,
allemaal spullen die er staan
licht,
ja t klinkt misschien raar voor een ander, maar de indrukken zijn te veel!!!

Liefs,

Dat is nou hsp.Ik heb er overigens minder last van als het donker is buiten.

Focus je op 1 ding, en concentreer je daarop.

Als je bijvoorbeeld in een winkel bent, kijk dan naar een boek of dingetje wat in een schap ligt. Concentreer je daar zo op dat de rest om je heen als het ware donker wordt, en niet meer bestaat.

Ga bij jezelf na wat je ziet, probeer elk detail te ontfrutselen. Bijvoorbeeld:

Ik zie een boek. Dit boek heeft een rose kleur. Aan de dikte te zien zal het zo'n 25 pagina's hebben... Nee, dat moeten er meer zijn. Zouden het er 40 zijn? Op de kaft zie ik een lijn staan met een sierlijke krul erin. Deze lijn is blauw van kleur. Ik kan een bloemvorm herkennen in het sierlijke gedeelte. (enz.) Je gedachten kunnen nog veel meer, maar dat valt niet echt te omschrijven hier.

Als je dit doet, wordt je rustig in je hoofd en stoot je de aandacht van anderen even af. Totaal zal zoiets een 10 tot 20 seconden duren. Dan kun je je weer concentreren op wat je ging doen. De angst zal terugkomen, maar in veel mindere mate. Is het nog te veel, zoek dan een ander object op, en herhaal bovenstaande. Werkt voor mij heel goed. Ben je onverwachts aan de beurd, schrik dan gewoon wakker en zeg sorry, was effe in gedachten... Gebeurd iedereen dus daar staan ze tegenwoordig niet meer raar van te kijken.

Ik ga het zeker proberen! Ik doe het wel al in het huishouden bijvoorbeeld. Als ik bijv. de afwas doe probeer ik ook de afwas te doen en niet met mijn gedachten af te dwalen. Ik heb daar heel erg de neiging toe en voor ik het weet is mijn ademhaling weer bovenin. Maar dat gaat redelijk goed momenteel.
Maar hoe doe je dat dan als je bijvoorbeeld bij iemand op visite bent. Ik kan met iemand praten en nog afdwalen. Dan voel ik iets in mijn lijf en hop daar ga ik al. Dan word ik angstig en krijg ik het gevoel dat ik moet gaan. Daardoor kan ik niet meer genieten van dingen buitenshuis. En ik wil zo graag weer eens naar mijn verzorgpaard en lekker de bossen in om te rijden.

Daar heb ik inderdaad ook last van gehad.

Ik heb daar een hele goede tip voor (mits hij ook voor jouw werkt).

Ik heb gemerkt dat als ik me niet op mijn gemak voel, ik meestal (als het niet altijd is) verkouden ben, of anders mijn neus wegen dichtzitten.

Wat ik dan doe is het volgende. Ik ga naar de wc (kan je sowieso als excuus gebruiken om even te vluchten uit de drukte. Gewoon zeggen: ff moment, moet ff naar de wc. Daar ga ik dan mijn neus snuiten en "legen" :p Ik adem dan een paar keer diep in en *poef* de angst is helemaal weg, en ik voel me weer op mijn gemak, zelfs in die drukte.

Ik denk dta ik daardoor de tic heb om veelvoudig te controleren of mijn neuswegen leeg genoeg zijn.

Dus ik ben HSP?
Ow.....

Hahahaha en ik maar denken dat ik gek was!
hahahaha.

Heb ik weer.
Maar wel vermoeiend.
Liefs,

Dit is allemaal zo waar, brede interesse, moeilijk vinden om keuzes te maken, veel energie kwijtraken aan anderen (zonder het in de gaten te hebben) laag energiepeil, dingen niet los kunnen laten.

Heel goed Kaya! Ben er van onder de indruk..

lieve meid ik dank je dat het kloppend is wat ik voelde in je ...niet dat ik het je toewens , nee verre van dat.
maar ik las je foto en dit viel binnen.

wat in jou je blokkade is is niet te kunnen loslaten het stapelt zich alsmaar op daardoor krijg je soms het gevoel van er in te stikken.
je interesse in spiritualiteit is iets wat je van kindaf aan hebt ,maar je kunt er in je naaste omgeving niet over praten, wel met mensen die verder van je afstaan.
verlang niet van de ander dat hij/zij je begrijpt hierin. het is immers jou pad...
maar ook hierin heb je moeite om te kiezen wat niet of wat wel bij je past...
je hoeft niet te kiezen...dat wat bij je hoort zal ook bij je blijven.
dat wat niet is bedoelt voor je komt niet dichterbij...
wat betreft communiceren, durf maar te spreken, je wordt gehoord ook al denk je van niet...

groetje van kaya