Hallo allemaal,
Ik heb zo'n aparte droom gehad dat ik me afvraag of het wel een echte droom was haha.
Ik droomde dat ik in de stad liep samen met mijn moeder. Er kwam een man naar ons toe met goudblond haar en echt fel blauwe ogen. Hij zei hoi Natalie, ik moet je wat laten zien wil je met me mee komen. Ik liep achter hem aan we gingen met de auto naar een heel donkerbos. Midden in dat bos stond een huis net een vila hij vroeg of het me bekend voor kwam en ik zei nee. We gingen dat huis binnen wat al meer dan 200 jaar oud was en onbewoond bleef. Hij vertelde dat hier het een en ander gebeurd was en dat ik maar eens naar binnen moest gaan en hij zou buiten blijven wachten. Het eerste waar ik naar toe liep was de douche geen idee waarom, ik moest opeens zo huilen in mijn droom. Ik hoorde allemaal getik tegen de muren en wist dat ik hier niet alleen was. Opeens had ik het gevoel dat er iemand achter me stond ik draaide me om en kon echt niemand zien. Ik bleef op mijn hurken zitten, er kwam opeens allemaal water uit de douchekop terwijl ik niet eens de kraan aangedaan had. 2 minuten later ging de deur open en kwam er een jongen van een jaar of 6 naar binnen lopen. Helemaal onder de modder en kon zijn gezicht niet eens zien. Hij had een tas bij zich.
Ik keek verschrikt naar hem. Hij zei zie je nou wel dat je me kan zien dit is de eerste keer dat ik het echt zie. Vandaar dat de monniken je mee uit huis had getrokken. Ik vroeg waar hij het over had want ik ben nooit meegetrokken uit huis door monniken.
Hij zei dat het gebeurde in 1854 ik zei weet je dan niet dat we al in 2010 zitten. Hij riep iemand erbij en er kwam een nog kleiner jongetje op me aflopen en riep huilend mamaaaaaa zo erg dat ik tranen in mijn ogen voelde opkomen. Hij zag er een beetje zwart uit alsof hij ook verbrand was. ik zei dat ik hun wou gaan douchen! en maakte ze schoon alles was weer netjes en tot mijn schrik heb ik al die tijd dromen gehad over mijn jongste zoontje daar. Ik heb hem al een paar keer gezien in het echt zonder dat ik droomde en een paar keer in mijn dromen gezien. Alle 2 vertelden ze dat ze weer bij mij geboren wilden worden in deze tijd. Aangezien je nu niet verbrand wordt als je meer dan andere kan zien. Ik zei dat het prima was maar dat ze nog even geduld moesten hebben en toen gingen ze stiekem naar elkaar lachen.
Ik vroeg me nou af of dit een uittreding was of dat dit flashbacks waren?
Liefs Natalie